تاریخ سند: 14 تیر 1337
عصر روز مزبور چند نفر از منسوبین و اطرافیان آیتالله بهبهانی1
متن سند:
رونوشت اطلاعیه شماره ۱۳۱۹- 14 /4 /37
13370414
عصر روز مزبور چند نفر از منسوبین و اطرافیان آیتالله بهبهانی1 از جمله آیتالله نوری - سید ابراهیم ابطحی - سید علی برقعی قمی - سید احمد شهرستانی، بلورچی و قندچی از بازرگانان بازار در منزل ییلاقی نامبرده واقع در نیاوران حضور داشتهاند و آقا ضمن صحبت از آقای دکتر اقبال نخست وزیر فوقالعاده تمجید کرده و بخصوص از توجه ایشان نسبت به روحانیون و شعائر مذهبی و اینکه روز عید قربان به آیتالله تلگرافاً تبریک گفتهاند اظهار رضایت و خوشنودی نموده و میگفت: این میرساند که آقای نخست وزیر روح مذهبی دارند و علاقمند به حفظ شعائر مذهبی میباشند و بر عکس آقای علم مشتی اراذل و اوباش را به دور خود جمع کرده و ضمن نطق هم اظهار میدارد که علت عقب ماندگی کشور ما روحانیون و مذهب است. سه روز قبل هم آیتالله ضمن صحبت با سید جعفر بهبهانی2 او را نصیحت میکرده که از مخالفت با دولت دست برداشته و یا لااقل سکوت و بیطرفی اختیار کند.
توضیحات سند:
۱۔ سید محمد بهبهانی: فرزند آیتالله سید عبدالله بهبهانی (از رهبران مشروطه) متولد ۱2۹۱ قمری و مادرش از اولاد مرحوم سید علی صاحب ریاض میباشد وی از علمای برجسته تهران به شمار میرفت، با دربار ارتباط داشت و در بسیاری از موارد مراجع و علمای نجف، قم، مشهد کارهایشان را به ایشان ارجاع میدادند در دوران مصدق جانب دربار را گرفت اما در مورد تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی او نیز طی اطلاعیه انجمنهای فوق را مخالفت با شرع مقدس و قانون اساسی دانست. با اینکه بهبهانی مرتبط با دربار بود از شاه لغو تصویبنامه را خواست شاه نیز نمیخواست عقبنشینی کند. اما نهایتاً در برابر ایستادگی علماء مجبور به عقبنشینی شد. «بازیگران عصر پهلوی، محمود طلوعی، ص ۴۳۵»
۲- سید جعفر بهبهانی: جعفر بهبهانی فرزند حاج سید محمود محب (آیتالله سید محمد بهبهانی) در سال ۱۳۳۶ هجری قمری در تهران متولد شد. مقدمات و مبانی ادبیات عرب، فقه و اصول و منطق را آموخت و سپس در دانشکده حقوق مشغول تحصیل شد و در رشته حقوق لیسانس گرفت. در انتخابات دوره ۱۸ و ۲۰ با دکتر علی امینی و دکتر بقایی به عنوان منفردین شرکت کردند و با حزب ملیون دکتر اقبال به رقابت برخاستند. در دوره هیجدهم مجلس شورای ملی به مجلس راه یافت و در ابطال انتخابات دوره ۲۰ نقش مؤثری داشت و در انتخابات مجدد به وکالت رسید. در بهمن ماه ۱۳۴۰ در زمان دولت شریف امامی مدت کوتاهی دستگیرشد. او همراه علی امینی و اسدالله رشیدیان حمایت آمریکا را به سوی خود جلب کردند. او اولین کسی بود که با دولت امینی مخالفت کرد.
«زندگی سیاسی علی امینی - جعفر مهدی نیا»
منبع:
کتاب
دکتر منوچهر اقبال به روایت اسناد ساواک صفحه 73