موضوع: جلسه هفتگی منزل اسداله رشیدیان
تاریخ سند: 13 اردیبهشت 1337
موضوع: جلسه هفتگی منزل اسداله رشیدیان
متن سند:
شماره: 2 ـ 3 ـ 403 صبح روز مذکور جلسه هفتگی فوق با حضور عده ای در حدود 30 نفر از جمله سرهنگ سره افسر ارتش ـ حسن یزدانی و چند نفر از افسران سابق شهربانی ـ مرتضایی و چند نفر از کارمندان و کارگران مؤسسه دخانیات و هشت نفر از کارمندان سابق بنگاه راه آهن که از کار برکنار شده اند ـ باباخانی و مرندی کارگران سازمان برنامه ـ پرویز وهمی کارمند دخانیات تشکیل گردیده است.مهندس انزلچی اظهار داشته که تیمسار سپهبد زاهدی کاندید وزارت دربار و از طرف رشیدیان و سایر دوستان سیاسی ایشان تقویت و جانبداری میگردند و چون تیمسار زاهدی با دکتر اقبال نظر مساعدی ندارد.
روی این اصل در صورتی موضوع وزارت دربار تیمسار زاهدی عملی شود دولت آینده با توافق ایشان روی کار خواهد آمد و از طرفی رشیدیان و سیدضیاءالدین طباطبایی از کاندید بودن ساعد که مورد علاقه تیمسار زاهدی است طرفداری می کنند.
مهندس انزلچی گفته عامیون منصورالملک1 را کاندید نخست وزیری می دانند.
مهندس تیزهوش و عده ای از کارمندان شهرداری و چند نفر از دوستان دکتر فرجاد از متنفذین جنوب شهر نوری زاده وکیل دادگستری نیز در جلسه حضور یافته اند.
در پرونده مربوط بایگانی شود.
23 /2 1122 ـ 20 /2 /37
توضیحات سند:
1ـ رجبعلی منصور (منصورالملک) فرزند علی اکبر آشتیانی کارمند وزارت امورخارجه در سال 1305 هجری قمری متولد شد پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مدارس مظفری و دارالفنون در سال 1321 هجری قمری وارد مدرسه علوم سیاسی شد و پس از اتمام تحصیلات وارد وزارت امور خارجه شد او با کمک ظهیرالملک پدرخانم خود به ریاست اداره تحریرات انگلیس منصوب شد و در همین پست لقب منصورالملک را گرفت.طرز برخورد و همکاری صمیمانه با سفارت انگلیس موجب شد او مورد توجه و اعتنا و اعتماد سفارت انگلیس واقع شود و در زمره دوستان نزدیک انگلیسها قرار گیرد.
وی از عاملین اصلی قرارداد 1919 بود او در اسفند ماه 1298 هجری شمسی تا نیمه خرداد 1299 کفیل وزارت خارجه بود.
منصور در شهریور 1306 در کابینه مهدیقلی هدایت به استانداری آذربایجان منصوب شد و تا بهمن 1307 در این مقام بود.
او در بهمن ماه 1307 به وزارت کشور منصوب شد.
منصور در دیماه 1314 به اخذ رشوه و زیان رساندن به خزانه دولت متهم شد و محمود جم به رضاشاه اطلاع داده و به دستور شاه منصور از وزارت راه برکنار شد و مجلس با محاکمه منصور موافقت کرد و پس از محاکمه مشارالیه تبعید گردید وی 2 سال و نیم خانه نشین بود تا اینکه در 17 شهریور 1317 محمود جم نخست وزیر او را به سمت وزیر پیشه و هنر انتخاب کرد او همین سمت را در کابینه متین دفتری به عهده داشت در پنجم تیرماه 1330 هجری شمسی رضاشاه علی منصور را که تمایلات دوستانه نسبت به انگلیسها داشت برای احراز نخست وزیری برگزید.
در روز پنجم شهریور1320 منصور استعفا داد و در اسفند 1320 با جلب موافقت سفارت شوروی استاندار خراسان شد.
در 28 آذر 1325 شاه منصور را به استانداری آذربایجان انتخاب کرد و تا 26 تیرماه 1327 در این سمت بود.
منصور در سال 1328 به ریاست شورای عالی سازمان برنامه انتخاب شد و در 27 اسفند 1328 مجددا نخست وزیر شد در تیرماه 1329 پس از این استعفا از نخست وزیری به سفارت ایران در ایتالیا منصوب شد و در خرداد سال 31 به دستور مصدق برکنار شد و به تهران بازگشت پس از سقوط دولت مصدق به پیشنهاد سپهبد زاهدی به سفارت ایران در ترکیه منصوب شد.
و چهار سال در آنکارا بود در سال 42 به سفارت ایران در دفتر اروپایی سازمان ملل در ژنو منصوب شد و در زمان ترور پسرش به ایران نیامد تا اینکه در سال 1344 به ایران آمد و بالاخره در سال 1353 درگذشت.
«دو چهره مرموز - سعید قانعی»