موضوع: اعتصاب غذای جزنی و افراد وابسته به آن
تاریخ سند: 6 مهر 1347
موضوع: اعتصاب غذای جزنی و افراد وابسته به آن
متن سند:
از: 20ﻫ 1 به: 311 شماره: 21462 /20ﻫ 1 برابر خبر واصله جزنی1 و افراد وابسته به او تصمیم دارند از ساعت 12:00 روز 7 /7 /47 اعتصاب غذا نمایند.نظریه منبع: به احتمال قوی اعتصاب غذا خواهند کرد.
نظریه رهبر عملیات: امکان دارد به منظور ایجاد سر و صدا در زندان دست به اعتصاب غذا بزنند.
نظریه 20 ﻫ1: نظریه رهبر عملیات تأیید می‌شود.
س رهبر عملیات رئیس بخش 1 فرنژاد رئیس اداره امنیت داخلی عمید
توضیحات سند:
1.بیژن جزنی در سال 1316 در تهران متولد شد.
پدرش ستوان یکم ژاندارمری بود که بعدها به فرقه‌ی دموکرات پیوست.
در نتیجه پس از شکست فرقه و برچیده شدن حکومت پیشه‌وری، به شوروی گریخت.
مادر بیژن، عالم تاج‌کلانتری نظری، نیز عضو کمیته‌ی زنان حزب توده بود.
دو تن از عموها و تمامی دایی‌های بیژن جزنی از فعالین حزب توده بودند.
جزنی پس از اخذ دیپلم متوسطه در آزمون ورودی دانشگاه تهران شرکت کرد و در رشته‌ی فلسفه دانشکده‌ی فلسفه و علوم تربیتی دانشگاه تهران پذیرفته شد.
ورود جزنی به دانشگاه در سال 1338 مقارن بود با بازشدن فضای سیاسی کشور.
جزنی که پس از کودتای 28 مرداد سال 1332 سمپاتی خود را نسبت به حزب توده از دست داده بود، این‌بار به فعالیت در چارچوب جبهه ملی پرداخت.
امّا فضای باز سیاسی کشور با سرکوب قیام پانزدهم خرداد سال 1342 کاملاً دگرگون شد و فعالیت احزاب و سازمان‌ها به خاموشی گرایید.
این‌بار جزنی فعالیت خود را بر انتشار نشریه‌ی «پیام دانشجو» متمرکز ساخت، ولی با لورفتن دست‌اندرکاران انتشار این نشریه همگی آنان از جمله جزنی دستگیر شدند.
او پس از سپری کردن دوران محکومیت 9 ماهه‌ی خود، به همراه دایی‌اش «منوچهر کلانتری نظری» و چند تن دیگر جلساتی برای دستیابی و تدوین استراتژی مبارزه تشکیل داد.
بالاخره جمعی که به دور جزنی گرد آمده بودند، مبارزه‌ی مسلحانه را به عنوان شکلی از اشکال مبارزه علیه دیکتاتوری شاه پذیرفتند.
از آن پس یارگیری و تشکیل و گسترش هسته‌ها و مطالعات مقدماتی برای نحوه‌ی مبارزه آغاز شد، امّا این گروه که هنوز فاقد ساختاری سازمانی و نام و عنوان بود، توسط ساواک ضربه خورد و اعضای آن دستگیر شدند.
جزنی در دادگاه به 10 سال حبس محکوم شد.
این گروه به لحاظ موقعیت ویژه جزنی و ضیاء ظریفی در آن، گروه جزنی ـ ضیاء ظریفی نام گرفت.
بعدها بازماندگان این گروه در پیوند با گروه دیگر سازمان چریک‌های فدایی خلق را در سال 1350 بنیان نهادند.
جزنی درحالی که دوران محکومت خود را سپری می‌کرد، در 29 فروردین سال 1354 به همراه 6 تن از اعضای گروهش و دوتن از اعضای سازمان مجاهدین خلق در تپه‌های اوین و به بهانه‌ی فرار از زندان به رگبار گلوله بسته شد و به قتل رسید.