موضوع: جلسه محرمانه
تاریخ سند: 3 مرداد 1342
موضوع: جلسه محرمانه
متن سند:
شماره: 9642/س ت تاریخ: 3 /5 /1342موضوع: جلسه محرمانه
به قرار اطلاع در روزهای 28 و 29 تیرماه که مصادف با ایام تعطیلی بوده است، آقایان تیمسار سپهبد کیا. دکتر مظفر بقایی. اله‌‌قلی درویش1 در محل پلور واقع در جاده آبعلی در چادر اختصاصی جواد لطفی، فرزند مرحوم لطفی2 وزیر سابق دادگستری، که سوابق توده‌ای نیز دارد، مهمان بوده و عده‌ای هم با آنها ملاقات نموده‌اند.
بهره‌برداری شد بایگانی شود. کامیاب 7 /5
توضیحات سند:
_1. الله‌‌قلى درویش کجورى، فرزند ذبیح‌الله در سال 1292 ش به دنیا آمد. به مدت چهارده سال در کشور شوروى در شهرهای عشق‌آباد، تاشکند و قزاقستان زندگى کرد، سپس به ایران مهاجرت کرد و در دبیرستان دارالفنون به تحصیل پرداخت. الله قلى، سنى مذهب و از مالکان نوشهر و ساکن قریه ونوش بود.
درویش کجوری هر ساله حدود یک ماه، مظفر بقایى را در منزل خود پذیرایى مى‌کرد، وى همچنین رابط سازمان کوک در منطقه شمال بود و به همین دلیل، سپهبد کیا را در منزل خود پذیرایى مى‌نمود. او از افراد شاهدوست بود که همه ساله مراسم نیایش به مناسبت رفع خطر از شاه را در منطقه برگزار مى‌کرد. درویش، به صورت افتخارى با ساواک استان مازندران همکارى داشت و به علت فعالیت به نفع شاه در نهم اسفند سال 1331 و کودتاى 28 مرداد 1332 دو قبضه تفنگ برنو اعطایى از شاه دریافت کرد. اسناد ساواک . پرونده انفرادى
2. عبدالعلی لطفی، فرزند آیت‌الله اسکی لاریجانی مازندرانی در سال 1260 ش به دنیا آمد. تحصیلاتش را در نجف در محضر پدر و آیت‌الله آخوند خراسانی گذراند. از اعضای نهضت مقاومت ملی بود که تا قبل از کودتای 28 مرداد 1332 مشاغلی همچون عضویت در دیوان کشور و وزارت دادگستری دولت مصدق و همچنین رئیس جمعیت ملی مبارزه با شرکتهای استعماری نفت را به عهده داشت. لطفی از طرفداران و حامیان کمیسیون تصفیه قضات بود و به همین دلیل قضات مسأله‌دار نسبت به وی دشمنی خاصی داشته‌اند. وی جزء افرادی بود که توسط حزب زحمتکشان نسبت به آنها موضع‌گیری تندی می‌شد، به طوری که در مورد لایحۀ پیشنهادی وزارت دادگستری درباره سلب مصونیت دکتر بقائی، حزب زحمتکشان و طرفداران بقائی، از طریق طرفداران آیت‌الله کاشانی، سعی در تحریک فدائیان اسلام برای برخورد شدید یا حتی ترور وی داشند. بعد از کودتای 28 مرداد 1332 لطفی دستگیر شد و چند روز زندانی بود، ولی با قرار عدم خروج از حوزۀ قضایی تهران آزاد و در بهمن‌ماه 1332 از وی رفع اتهام گردید. در سال 1333 عده‌ای به منزل وی ریخته و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند که مشروح آن به شرح زیر بوده است:
«در مهر 1333، ساعت 11 بامداد یک اتوبوس حامل پنجاه نفر در مقابل منزل عبدالعلی لطفی وزیر سابق دادگستری توقف نموده و سرنشینان اتوبوس وارد منزل مشارالیه واقع در خیابان خلیلی دربند شدند. پس از ورود به منزل، به وی حمله نموده و او را با چوب و چماق مورد ضرب و شتم قرار داده و قریب به نیم ساعت پیرمرد هفتاد ساله را در زیر ضربات چماق بیهوش ساختند. این عده به خانواده وی نیز رحم ننموده و همسر و دختران او را نیز مضروب نمودند. لطفی که در اثر ضربات بیهوش شده بود، به بیمارستان انتقال یافت، ولی سرانجام معلوم شد بینائی یک چشم خود را از دست داده است»
وی در سال 1335 در 75 سالگی درگذشت.