توطئه مرتجعین در ایران
تاریخ سند: 29 خرداد 1342
توطئه مرتجعین در ایران
متن سند:
شماره : 24مورخ نوزدهم ژوئن 1963 ترجمه از مجله هفتگی عصر جدید هر سال در ماه مقدس محرم یک فستیوال مذهبی به همان اسم به یادبود شهادت امام حسین در ایران اجرا می گردد.مؤمنین در حالی که لباس عزا به تن داشتند در مساجد تجمع کرده و دسته جمعی حرکت می نمایند.
این مراسم امسال نیز به همان وضع همیشگی انجام می گرفت در پنجم ژوئن که تاریخ رسمی خاتمه این مراسم بود جمعیت عظیمی در میدان نزدیک بازار تجمع کرده و در حالی که چاقو و چوب به دست گرفته بودند و شعارهای ضددولتی می دادند به طرف وزارت کشور به حرکت درآمدند وقتی که جمعیت نزدیک وزارت کشور رسید پلیس چندین تیر اخطار به سوی هوا شلیک نمود ولی جمعیت متفرق نگردید و شروع به خراب کردن ساختمان و شکستن درها و پنجره های آن نمودند لذا پلیس شروع به تیراندازی کرد و جمعیت در حالی که کشته ها و زخمی ها را بجا گذاشته بودند متفرق گردیدند.
اغتشاشاتی در محلات دیگر پایتخت نیز به وقوع پیوست سینماها و کتابخانه ها و مغازه ها مورد هجوم قرار گرفته و خسارت دیدند جمعیت به پلیس حمله نموده و ماشینهای پلیس را واژگون و آتش زدند.
در چند ناحیه شهر آتش سوزی رخ داد.
دولت از ارتش مدد خواست و حکومت نظامی اعلام گردید و زره پوشها برای محافظت مراکز عمده شهر مقر شاه و نخست وزیری مستقر گشتند.
روز بعد اغتشاش ادامه یافت ولی تا غروب آن روز نظم برقرار گردید.
به قرار ارقام رسمی بیش از 200 نفر در این حوادث پایتخت کشته و زخمی گردیدند.
(خبرنگاران خارجی رقم بیشتری داده اند) خبرنگار خبرگزاری آسوشیتدپرس وضع تهران را در ششم ژانویه چنین تعریف نمود: غیر از بازار بسته تهران که در آنجا اغتشاشات جدیدی رخ داد پلیس و ارتش به محافظت وزارتخانه های بهداری ـ کشور و ایستگاه رادیو ادامه داد.
تمام پنجره های این وزارت خانه ها شکسته شده و علائم تیراندازی در آنها دیده می شود بازار به کلی بسته شده و تعدادی از مغازه های آن از بین رفته است بیشتر خیابانها تمیز شده ولی چراغ های شکسته راهنمایی و جایگاه های واژگون شده پلیس و شیشه های شکسته شواهدی بود از این بلوا.
تظاهرات ضدحکومتی همچنان در شهرهای مشهد ـ تبریز ـ شیراز ـ قم و ری به وقوع پیوست در این شهرها نیز نظم به وسیله ارتش برقرار گردید.
سخنگویان رسمی می گویند که تمام این اغتشاشات خود به خود بوجود نیامده بلکه نتیجه توطئه رهبران مرتجع آخوندهای مسلمان بوده است.
سی تن از ملاهای طراز اولی دستگیر شده و در بین آنها اسم آیت الله خمینی رئیس آینده فرقه شیعه مهمترین فرقه مذهبی در ایران دیده می شود.
این عده متهم به توطئه علیه دولت گشته و به زودی در یک دادگاه نظامی محاکمه خواهند شد.
آخوندها قدرت فراوانی در بین طرفداران فرقه شیعه داشته به جهات دلایل تاریخی تعصب مذهبی در بین شیعیان هنوز خیلی قوی بوده و در ماه محرم این تعصب به حداکثر شدت خود می رسد.
خمینی و طرفدارانش از این موضوع بهره برداری نمودند آنها علنا علیه دولت دسیسه نموده و ادعا می نمودند که دولت قصد برانداختن قوانین اساسی اسلام را دارد.
منظور آنها اقدامات اخیر دولت در زمینه اصلاحات اجتماعی که منجمله سایر چیز دادن حقوق مشترک به بانوان است می باشد.
آنها از تعصب مذهبی مردم سوءاستفاده نموده و آنها را اغفال نمودند.
متعصبین به زنهایی که چادر به سر نداشتند حمله نموده و شعار می داند (مرده باد حکومت خدانشناس ما برای اسلام مبارزه می نمائیم) نشانه ای از سوءاستفاده کثیف از تعصب مذهبی مردم از این اعلامیه که در شهر قم پخش گردیده می توان درک نمود در این اعلامیه گفته شده (هر خداپرست حقیقی که سروگوش سرباز یا پلیس را ببرد به بهشت خواهد رفت) و همچنین (اگر مردی افسری را بکشد نه تنها خود به بهشت خواهد رفت بلکه خداوند گناهان اجدادش را نیز خواهد بخشید).
سطحا تظاهرات ضددولتی صورت مذهبی به خود گرفته بود ولی موجبات دیگری نیز وجود داشت.
به طور یقین آخوندها به آزادی زنان معترضند ولی چیزی که بیشتر ناراحتی آنها شده اصلاحات ارضی است.
ملاهای مسلمان ایران صاحب اراضی فراوان بوده و ترس از دست دادن این اراضی باعث مخالفت آنها با دولت که برنامه اصلاحات ارضی را شروع نموده و تصمیم گرفته است که زمینهای اضافی را بین دهاقین تقسیم نماید گردیده است.
مقامات ایرانی شاید در قبول این مطلب از حقیقت دور نباشند که تظاهرات ضدحکومتی نتیجه توطئه آخوندهای مرتجع بوده است ولی ملاها تنها کسانی نیستند که در این جریانات مداخله داشته اند با دلایل کافی می توان تصور نمود که آنها با تمام عناصر ارتجاعی مخصوصا فئودالها در جریانات اخیر همکاری داشته اند.
برحسب تصادف نبود که مقارن اغتشاشات تهران نیروهای دولتی برای سرکوبی ایلات که رهبران آنها نیز مخالف اصلاحات ارضی و معترض به تصمیم دولت در خلع سلاح نمودن عشایر می باشند به کار برده شدند.
توطئه گران به خوبی درک نمودند که در مبارزه شان علیه حکومت که ارتش و پلیس از آن حمایت میشود نیروهایشان یکسان نمی باشد و به همین جهت آنها کوشش نمودند بعضی از دستجات ناراضی را به طرف خویش گردانیده و از اغتشاشات مذهبی جهت از پیش بردن مقاصد خود استفاده نمایند.
روزنامه لوموند بحران اوضاع داخلی ایران را موردبحث قرار داده و چنین می نگارد «اوضاع ایران را می توان اینگونه توجیه نمود «اختلافات سیاسی ـ فقر که شاید از بین بردن آن بسیار مشکل بوده است سیاست جهل که به وسیله طرفداران تثبیت وضع فعلی پشتیبانی می گردد» اگر چه نظم در تهران و سایر شهرها برقرار شده ولی وضع هنوز بحرانی می باشد.
ملاهای مرتجع هنوز تسلیم نگشته اند و به دسائس ضدحکومتی خود و پخش اعلامیه ادامه می دهند.
ظاهرا مرتجعین تصور می کنند که هنوز می توانند به هدفشان برسند.