متن سند:
شماره : 844 /21 از : سازمان اطلاعات و ا منیت قم به : 312 پیرو 1829 /21 ه ـ 13 /7 /57 و 1840 / ـ 14 /7 /57 بنا به اظهار آیت الله مرعشی نجفی، روح اللّه خمینی از این که امروز را در عراق بماند ناراحت بوده لذا در نظر داشته روز جاری مستقیما به سوریه پرواز، که چون امکان پذیر نشده، بعدازظهر روز جاری بغداد را به قصد پاریس ترک نموده است.توضیح این که خبر بدست آمده بعدی حاکی است خمینی حدود ساعت 1800 به پاریس وارد و در منزل بنی صدر1 (در موضوع بند یک گزارش شماره 1837 /21 ه ـ 13 /7 /57) اقامت نموده است.
گوینده ـ فیروزی گیرنده ـ ستوده ساعت 1915 ـ 14 /7 /57 مراتب به عرض مقام مدیریت کل رسید.
امینی 14 /7 به استحضار ریاست دایره عملیات برسد 3 نسخه
توضیحات سند:
1ـ ابوالحسن بنی صدر در سال 1312 ه.ش در یکی از روستاهای همدان به دنیا آمد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه وارد دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد و بعد از آن در رشته اقتصاد ادامه تحصیل داد.
فعالیت سیاسی او از اواخر دهه سی آغاز و در اوایل دهه چهل دوبار بازداشت شد.
ابوالحسن بنی صدر با سفر به فرانسه و اقامت در این کشور هم تحصیلات عالی خود را در دانشگاه سوربن ادامه داد و هم با مخالفین رژیم شاه مستقر در خارج از کشور (عموما طرفداران جبهه ملی) ارتباط برقرار کرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی به ایران برگشت.
و با طرح نظریه های اقتصادی خود در سطح جامعه مطرح شد.
وی در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری بعد از پیروزی انقلاب به این سمت رسید.
او عضو مجلس خبرگان شد و به هنگام آغاز جنگ کفالت فرماندهی نیروهای مسلح را از امام خمینی دریافت کرد.
رویارویی بنی صدر با نیروهای اصیل انقلاب اسلامی خیلی زود آشکار شد و با تمایل به نیروهای هرج و و مرج طلب که عمدتا منافقین مرتد (سازمان مجاهدین خلق) آنها را رهبری می کردند شکاف عمیقی بین خود و عامه مردم ایران انداخت.
کارشکنی بنی صدر نسبت به مصوبات قوه مقننه، اهمال او در فرماندهی قوای مسلح، ضدیت با نهادهای انقلاب و تخریب افکار عمومی به وسیله نشریه خود (روزنامه انقلاب اسلامی) او را به جایی رساند که مجلس شورای اسلامی عدم کفایت او را برای احراز مقام ریاست جمهوری تصویب کرد.
به دنبال این تصمیم، وی متواری شد و پس از انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به همراه مسعود رجوی، رهبر سازمان منافقین و عامل اصلی این انفجار در سال 1360 از ایران گریخت و به فرانسه رفت.
ر.ک : انقلاب اسلامی ایران به روایت اسناد ساواک، ج 1، ص 154 ـ 153.