موضوع: پخش اعلامیه
تاریخ سند: 28 فروردین 1345
موضوع: پخش اعلامیه
متن سند:
از: 8/ ﻫ تاریخ:28 /1 /1345به: 316 شماره: 1611 /8 ﻫ
موضوع: پخش اعلامیه
پیرو رمز 1610 /8 ﻫ ـ 28 /1 /45
در ساعت 5 صبح روز 28 /1 /45 تعدادی اعلامیه چاپی یکی نامه علماء و روحانیون نجف‌آباد به مراجع تقلید و دیگری اطلاعیه حوزه علمیه قم مورخه 10 /1 /45 که هر دو مبنی بر دستگیری آیت‌اله منتظری،1 ربانی شیرازی،2 آذری3 و همچنین آزادی آنان در چند کوچه فرعی مشاهده گردید.4
ملاحظات:
نظریه رهبر عملیات ـ به طور کلی با بررسی که در گذشته و حال به عمل آمده قدر مسلم این قبیل اعلامیه‌های چاپی در محل دیگری تهیه و چاپ شده و تعدادی از آنها جهت پخش وسیله پیک‌ها و رابطین مربوطه به کرمان فرستاده می‌شود. صوفی
نظریه رئیس ساواک: آنچه به نظر می‌رسد کارهائی که از قبیل پخش اعلامیه بعضاً در شهر صورت می‌گیرد قبلاً در ستاد هدف روحانیون کرمان روی آن مشاوره و طرح‌هائی تهیه نمی‌شود چون در آنجا منبع دسترسی به آنان دارد بلکه کار پخش اعلامیه آنان به طور پراکنده و متفرقه گاه‌گاهی صورت می‌گیرد که عاملین آنان از شهرستان‌های دیگری وارد کرمان شده و از ترس که مبادا حتی به دست خود مردم گرفتار شوند در اوقات شبانه و هنگام ساعات بعد از نیمه شب در کوچه‌های خلوت اعلامیه‌های واصله را پخش می‌نمایند البته کوشش و مراقبت مستمر و همه‌جانبه برای شناسائی این قبیل عاملین و یا پخش‌کنندگان به عمل آمده و هوشیاری رهبر عملیات و منابع مربوطه در این قبیل موارد بیشتر است.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله حسینعلی منتظری، فرزند علی در سال 1301 ه ش در نجف آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات حوزوی خود را در اصفهان و سپس در قم پی گرفت و به درجات عالی علوم دینی رسید. ایشان بخصوص در دهه چهل به علت همراهی با نهضت امام خمینی (ره) تحت تعقیب عوامل امنیتی رژیم قرار گرفت و به زندان افتاد و شکنجه‌ها دید. پس از پیروزی انقلاب و بعد از وفات آیت‌الله سیدمحمود طالقانی، امامت جمعه تهران از طرف امام خمینی (ره) به ایشان واگذار گردید. در سال 1364 مجلس خبرگان وی را به عنوان قائم مقام رهبری تعیین کرد ولی این حکم در سال 1368به علت نفوذ عناصر منافق و لیبرال‌ها و قدرت‌طلب در دفتر وی و انتقال واژگونه اخبار و حوادث روز به ایشان و اتخاذ مواضع علیه حرکت انقلاب، پس گرفته شد. امام طی چندین سخنرانی ّاز تحلیل‌های غیرواقعی و خلاف حق ایشان از خانواده شهدا، عذرخواست و طی نامه‌ای خواستار کناره‌گیری ایشان شد. حضرت امام(ره) در نامه ی دیگری از ایشان خواستند فقط به تدریس فقه و تقویت حوزه کمک کنند. با وجود تأکید حضرت امام(ره) ایشان از همان زمان خاصه پس از رحلت حضرت امام(ره) علیه نظام مواضع غیراصولی و خلاف واقعی گرفتند که در مواردی حتی اساس انقلاب و نظام را زیر سئوال بردند. آیت‌الله منتظری در سال 1388در قم درگذشت. رجوع شود به: رنجنامه حجت‌الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی به آیت‌الله منتطری و خاطرات و خاطرات حجت‌الاسلام محمد محمدی ری‌شهری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی2. آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازى، فرزند بمانعلی در 1301 ﻫ ش در شیراز متولد شد. پس از طى مقدمات علوم و معارف دینى در 1327 به قم عزیمت کرد و در درس آیات عظام بروجردى و مجاهدى شرکت کرد تا به درجه اجتهاد رسید. آیت‌اللّه ربانى شیرازی از سال 1320 فعالیت سیاسى خود را آغاز کرد و به عضویت حزب برادران جنوب به رهبرى سید نورالدین شیرازى در آمد. در آن سالها مبارزه‌اى سخت را علیه جریان‌ها و تشکیلات منحرف صوفیه، بابیه و بهائیه شروع کرد که در اثر آن تنها در سروستان 80 نفر به دین اسلام گرویدند و تا 1325 ش عضو این حزب بود. پس از وفات آیت‌الله بروجردى وى اولین کسى بود که مرجعیت و زعامیت سیاسى و دینى امام خمینى (ره) را مطرح کرد. در فاصله 1342 تا 1357 بارها دستگیر شد و به زندان افتاد و سالهاى طولانى را در زندانهاى رژیم سپرى کرد و یا در شهرهای فیروزآباد، کاشمر، سردشت و جیرفت تبعید بود. بیشتر اعلامیه‌هایى که در فاصله 42 تا 57 به اسم حوزه علمیه قم منتشر گشت به وسیله ایشان نوشته شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى نماینده حضرت امام (ره) در استان فارس و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان قانون اساسى بود. همچنین از طرف امام به عنوان عضو فقهاى شوراى نگهبان منصوب شد. در 16 فروردین 1360 توسط گروه فرقان مورد سوءقصد قرار گرفت و خوشبختانه جان سالم به در برد. اما در 17 اسفند همان سال هنگامى که براى شرکت در جلسه شوراى نگهبان از شیراز عازم تهران بود دچار سانحه مشکوک رانندگى گردید و به لقاءالله پیوست. وى صاحب آثار و تألیفاتى نیز بود. از جمله 16 جلد تعلیقات بر وسائل‌الشیعه و نیز تعلیقات بر بحارالانوار و غیره....
رک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب شانزدهم، آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379
3. آیت‌الله احمد بیگدلى آذرى، معروف به آذرى قمی ،فرزند حسینعلِی در سال 1304 ﻫ ش در قم به دنیا آمد. تحصیلات علوم اسلامى را در قم شروع و در سال 1322 جهت ادامه تحصیل راهى نجف اشرف شد . پس از بازگشت، محضر حضرات آیات سید حسین بروجردى، سیدمحمد محقق داماد، علامه سیدمحمدحسین طباطبایى را درک کرد. وی در جریان نهضت ملى شدن نفت فعال و از اعضاى مؤسس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود. آیت‌الله آذری قمی به دلیل مبارزه با رژیم پهلوی چندین بار بین سالهاى 1357ـ 1345 دستگیر، زندانى و تبعید شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامی وی سمت‌های: حاکم شرع دادگاه انقلاب قم، دادستان انقلاب اسلامى مرکز، دبیر و سخنگوى جامعه مدرسین، عضو مجلس خبرگان رهبرى، عضو شوراى بازنگرى قانون اساسى، نماینده مردم قم در مجلس شوراى اسلامى را بر عهده داشت. وى روزنامه رسالت را با جمعى از دوستان خویش تأسیس و مدت ها خود براى آن مقاله مى‌نوشت. از تألیفات ایشان مى‌توان: «جنگ و صلح در اسلام»،« ولایت فقیه از دیدگاه فقهاى خط امام»،« شرحى بر وصیت نامه سیاسى الهى امام »، «پرسش و پاسخ مذهبى»،« مالکیت در اسلام»،« ولایت فقیه از دیدگاه شیخ انصارى»، «احتکار و گرانفروشى» و ... نام برد. آیت‌الله آذرى قمى در سال 1377 به رحمت ایزدى پیوست.
4. برای مشاهده متن اعلامیه در کتاب: اسناد انقلاب اسلامی، جلد سوم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صص 201 ـ 199.