به وسیله آقای کاروزو رئیس مؤسسه فرهنگی ایران و ایطالیا شرکت محترم سادلمی
تاریخ سند: 22 اردیبهشت 1347
به وسیله آقای کاروزو رئیس مؤسسه فرهنگی ایران و ایطالیا شرکت محترم سادلمی
متن سند:
تاریخ 22 /2 /1347شماره 1398 /1640
به وسیله آقای کاروزو رئیس مؤسسه فرهنگی ایران و ایطالیا
شرکت محترم سادلمی
شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران به طور کلی با پیشنهاد شما مبنی بر انجام پروژه نور و صدا (توأماً) در تخت‌جمشید ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران با همکاری مؤسسه ایزمئو و نظارت مستقیم آقای پروفسور توچی (و تائید و گواهی ایشان در تمام امور) به قیمت حداکثر /۱۳۳٫۰۰۰ ,۴۱ ریال یا /۴۲٫۶۳۳٫۰۰۰ ریال برای کلیه کارهای پروژه نور و صدا که قسمت ثبت صدای آن را به زبان‌های فارسی - انگلیسی - فرانسه - تنظیم خواهد نمود.
به شرحی که آقای پروفسور توچی طبق تلگراف از رم به عنوان اینجانب ارسال داشته‌اند موافقت می‌نماید. بدیهی است اضافه قیمت‌هائی که در مراسله ۲۱ مارس ۱۹۶۸ خودتان ارسال داشته‌اید جزء مبالغ مذکوره فوق است.
خواهشمند است مقدمات را فراهم و آغاز به کار را اعلام فرمائید.
شرایط و وظایف و تکالیف و حدود مسئولیت طرفین در قراردادی که با توافق و امضاء دو طرف قرارداد تنظیم خواهد گردید مشخص و معین خواهد شد.
ضمناً همان طوری که در کمیسیون‌های متشکله متقبل شده‌اید چنانچه حین انجام کار مقدار لوازم و مصالحی که به کار خواهد رفت از میزان پیش‌بینی شده در پروژه اولیه‌ای که ارائه داده‌اید از مبالغ فوق تجاوز نماید شورای مرکزی جشن شاهنشاهی هیچگونه اضافه بهائی نخواهد پرداخت لیکن در صورت کاهش میزان لوازم و مصالح پیش‌بینی شده نسبت کسری از کل مبلغ مورد قرارداد نسبت به بهای واحد اجناس کسر خواهد شد.
موضوع قابل توجه همان طوری که در مذاکرات اولیه هم موافقت خود را اعلام داشته‌اید عملیات نور و صدا می‌باید به نحوی شروع و پایان پذیرد که برای جشن هنر شیراز که در سپتامبر ۱۹۶۸ برگزار خواهد شد بتوانید نور سفید را تأمین نمود و حداکثر ۱۸ ماه از تاریخ امضاء و مبادله قرارداد کلیه عملیات را به نحو کامل انجام و تحویل نمائید.
محل عبور کابل‌ها و تأسیسات ساختمان‌های نور و صدا که در تخت‌جمشید احداث خواهید کرد می‌بایستی با مشورت و موافقت وزارت فرهنگ و هنر انجام پذیرد.
خواهشمند است موافقت خود را ضمن وصول این نامه کتباً اعلام فرمائید.
نایب رئیس شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران
سناتور جواد بوشهری
توضیحات سند:
* روز بیست و هفتم مرداد ماه ۱۳۵۶ جشن هنر شیراز با حضور فرح پهلوی افتتاح شد. این‌گونه جشن‌ها نیز خواسته او بود. جشن هنر شیراز نوعی فستیوال بین‌المللی هنری بود، از چند سال قبل از آن تاریخ در شیراز برگزار می‌شد و با وجود مخارج سنگینی که در بر داشت هرگز مورد توجه و استقبال مردم قرار نمی‌گرفت، بلکه اعتراض و انتقاد قاطبه مردم را دامن می‌زد، زیرا هنرها و نمایش‌هایی که از طرف هنرمندان کشورهای مختلف عرضه می‌شد، با روحیات اکثر قریب به اتفاق مردم ایران مطابقت نداشت و نمایش بعضی از صحنه‌های آن در تلویزیون موجب تمسخر و استهزای مردم می‌گردید. در جشن هنر تابستان شیراز علاوه بر این صحنه‌های نامناسب و نامأنوس، نمایش‌های زننده و خلاف عفت عمومی به روی صحنه می‌آمد که با اعتراض و شدید مردم رو‌به‌رو شد و موضوع در مساجد و منابر مورد انتقاد شدید قرار گرفت. آنتونی پارسونز سفیر پیشین انگلیس در ایران در کتاب غرور و سقوط خود جشن هنر سال ۱۳۵۶ شیراز را به عنوان یکی از نخستین جرقه‌های انقلاب ایران توصیف کرد. و ضمن آن می‌نویسد: «جشن هنر سال ۱۳۵۶ شیراز از نظر کثرت صحنه‌های اهانت‌آمیز به ارزش‌های اخلاقی ایرانیان از جشن‌های پیشین فراتر رفته بود...من (پارسونر) به خاطر دارم که این موضوع را با شاه در میان گذاشته و به او گفتم اگر چنین نمایشی (نمایش علنی خیابان) به طور مثال در شهر منچستر انگلیس اجرا می‌شد، کارگردان و هنرپیشگان آن جان سالم به در نمی‌بردند. شاه مدتی خندید و چیزی نگفت...».
نخست‌وزیران ایران از مشیرالدوله تا بختیار - باقر عاقلی، نشر جاویدان - تهران، ۱۳۷۷، صفحات ۱۰۹۸-۱۱۰۰