نمونه شماره 1 (برگ مشخصات)
تاریخ سند: 15 بهمن 1346
نمونه شماره 1 (برگ مشخصات)
متن سند:
1ـ مشخصات نام قاسم نام خانوادگی مسعودی نام پدر حسن نام مادر طوبی شماره شناسنامه و محل صدور 13958 تاریخ و محل تولد تهران 1295 تابعیت ایرانی مذهب شیعه اثنی‌عشری (درصورتیکه نام نام خانوادگی و یا لقب دیگری داشته و دارید ذکر فرمائید).2ـ مشاغلی که در ده سال قبل تاکنون داشته‌اید با ذکر آدرس محل کار به طور مشروح و روشن ذکر کنید (شهر.
خیابان.
کوچه.
پلاک) الف ـ نماینده اسبق مجلس شورای ملی ـ مدیر و سردبیر سابق ژورنال دو تهران صاحب امتیاز و مدیر مسئول تهران نیوز ب ـ ج ـ مدیر و سردبیر روزنامه پست تهران د ـ ﻫ ـ 3ـ آدرس محل‌های سکونت خود را از ده سال قبل تاکنون به طور مشروح و روشن ذکر فرمائید الف ـ از تاریخ تا شهر بخش خیابان کوچه و پلاک ب ـ 1336 1344 تهران " " کاج ـ باغ صبا ـ کوچه [ناخوانا] ش 14 ج ـ 1344 1346 تهران نیاوران حصارک ـ خیابان زاهدی ـ خیابان فرح ش 1 د ـ " " " " " " " ﻫ ـ " " " " " " " این نمونه بایستی در 3 نسخه با خط شخص متقاضی تنظیم و با ذکر تاریخ و نام و نام خانوادگی و امضاء اصلی تنظیم و ارائه شود.
4ـ میزان تحصیلات با ذکر نام و آدرس و مدارک و دانشکده‌ها الف ـ ب ـ لیسانسیه از دانشکده ادبیات تهران ج ـ د ـ ﻫ ـ 5ـ اگر برای تحصیلات و مطالعه و یا امور دیگری به کشورهای خارج مسافرت کرده‌اید رشته تحصیلی کشور ـ مقصد و مدت اقامت را ذکر فرمائید.
دو سال اقامت در بروکسل (بلژیک) برای مطالعه در امر روزنامه‌نگاری 6ـ چنانچه در حزب، جمعیت، اتحادیه، سندیکا، کانون، کلوپ، باشگاه به طور کلی هر جمعیتی اعم از سیاسی غیرسیاسی عضویت داشته یا دارید موضوع را با ذکر سمت و مسئولیت بطور وضوح ذکر فرمائید.
عضو حزب ایران‌نوین1 7ـ آیا تاکنون تحت تعقیب سیاسی و جزائی واقع شده و محکومیتی یافته‌اید در هر صورت موضوع را به طور وضوح شرح فرمائید.
خیر 8ـ اگر تاکنون از طرف مراجع انتظامی و قضائی کشوری و لشگری به هر عنوان احضار و توضیحات از شما اخذ و یا با شما مصاحبه به عمل آمده است مراتب را به طور وضوح شرح فرمائید.
خیر تاریخ 15 بهمن 46 نام و نام خانوادگی قاسم مسعودی امضاء قاسم مسعودی
توضیحات سند:
1.حزب ایران نوین: در اواخر آذرماه سال 1342، حسنعلی منصور تشکیل حزب جدیدی را به نام ایران نوین اعلام کرد و عدهای از مقامات دولتی و نمایندگان مجلس را به عنوان اعضای حزب معرفی نمود.
قائم مقام حزب، امیرعباس هویدا عضو هیأت مدیره‌ی شرکت ملی نفت بود که بعداً جای خود را به عطاءالهو خسروانی وزیرکار کابینه‌ی علم داد.
اکثریت نمایندگان مجلس نیز با اشاره‌ی شاه به حزب جدیدالتأسیس پیوستند و منصور اواخر بهمن ماه 1342 در مصاحبهای « با محمود طلوعی» رسماً آمادگی خود را برای احراز نخست وزیری اعلام داشت.
بعد از منصور نوبت هویدا رسید.
در اوایل حکومت هویدا، خسروانی از هویدا تمکین نمیکرد و هویدا نه تنها بر هیأت دولت بلکه بر حزب اکثریت هم تسلط نداشت و هویدا سرانجام با تمهید مقدماتی توانست موقعیت خسروانی را متزلزل و کاندیدای مورد نظر خود، دکتر منوچهر کلالی را به مقام دبیر کلی حزب تعیین کند.
کلالی حزب ایران نوین را به صورت احزاب چپ به تشکیلات منظمی تبدیل و شعبی را در سراسر کشور ایجاد کرد.
گسترش تشکیلات حزب ایران نوین که به کانون قدرت مستقلی تبدیل شده بود، کم کم خود شاه را به وحشت انداخت و تشکیل یک کنفرانس بزرگ حزبی در آذربایجان ضمن استقبالی شاهانه که از کلالی به عمل آمد، به برکناری وی از دبیرکلی حزب انجامید.
خود هویدا بعد از برکناری کلالی، دبیرکلی حزب ایران نوین را به عهده گرفت تا با تشکیل یک کنگره‌ی بزرگ حزبی در دی‌ماه سال 1353 و دعوت از نمایندگان احزاب بزرگ جهان به این کنگره به اجرای نقشهای که علم برای نابود ساختن حزب ایران نوین کشیده بود کمک کند.
در این کنگره هویدا که دهمین سال نخست وزیری خود را به پایان رسانده بود و تصور میکرد جای پایش محکم شده است، مغرورانه گفت که در انتخابات آینده حتی یکی از کاندیداهای حزب رقیب (حزب مردم) را هم به مجلس راه نخواهیم داد.
نمایندگان حزب مردم در مجلس که همه از عوامل علم بودند، شکایت نزد او بردند و علم سرانجام زهر خود را ریخت و فکر تشکیل حزب واحد رستاخیز را نخستین بار او به شاه تلقین کرد.
شاه کمتر از دو ماه پس از تشکیل کنگره‌ی بزرگ حزب ایران نوین در استادیوم سرپوشیده‌ی آریامهر (آزادی فعلی) تصمیم خود را درباره‌ی انحلال احزاب ایران نوین، مردم و پانایرانیست و تشکیل حزب واحد رستاخیز اعلام داشت.
بازیگران عصر پهلوی، محمود طلوعی، ج 1، صص 20 ـ 519.
حزب ایران نوین نه از بطن جامعه، بلکه از بطن مقامات والای حکومتی جوشید.
این حزب یک حزب سیاسی وسیع به مفهوم غربی نبود و نمیتوانست از چنان وسعتی برخوردار شود.
با این حال نوعی سازمان گسترده بود که به استثنای حزب غیرقانونی توده، هرگز در ایران وجود نداشته است.
اعضای آن اصولاً برای طی مدارج عالیه به آن میپیوستند، ولی این حزب عامل گسترش نفوذ و قدرت رهبران خود به‌خصوص نخست وزیر هویدا نیز بود.
حزب ایران نوین با تشکیلات و سازمان سراسری اش که با بافتهای قدرت محلی مرتبط شده بود، در نتیجه‌ی تماس با مراکز بزرگ تجاری و رابطه‌ی صمیمانه با سازمان امنیت و موفقیت در پر کردن تمام موقعیتهای مهم دولتی توسط اعضای خود، قدرتی عجیب را برای خود فراهم آورده بود.
این حزب در زمینه‌ی سیاست خارجی نفوذ نداشت، لیکن در طی مدت 10 سالی که به قدرت رسیده بود، به عنوان پاسدار انقلاب شاه و مردم عمل کرده، با اجرای اهداف وسیع خود توانسته بود به انقلاب هویت دهد.
اکثریت افرادی که در سمت‌های عالی بافت حزبی قرار داشتند، موقعیت خود را مدیون هویدا میدانستند، چون او در 10 سال نخست وزیریاش پایگاه قدرت بسیار زیادی را در درون حزب بنا نهاده بود.
ر.ک: حزب ایران نوین به روایت اسناد ساواک، 5 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی