صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

گزارش

تاریخ سند: 1 تیر 1342


گزارش


متن سند:

فرستنده : بهش 235 گیرنده : مقامات ساواک به ترتیب سلسله مراتب به مناسبت عزیمت آقای دکتر رضا امینی1 ( مشاور مطبوعاتی سفارت آمریکا) به آمریکا از طرف آقای عباس شاهنده ضیافت شامی در ساعت 30 /3 /42 در منزل ایشان ترتیب داده شده بود.
در این ضیافت آقایان دیویس وابسته مطبوعاتی ولینچ معاون اداره اطلاعات آمریکا و آقای وگل رئیس پخش مطبوعات و آقای امینی و عده ای از ارباب جرائد و آقایان فروتن2 کفیل اداره کل انتشارات و رادیو.
داود امینی از شهربانی.
پرویز رائین.
مهرآوری و مازندی از خبرگزاریهای خارجی حضور داشتند.
در این جلسه آقای لینچ اظهار می کند ما در نظر داریم سمیناری از روزنامه نگارانی که به آمریکا رفته اند تشکیل دهیم.
مراتب استحضار به عرض رسید.
تهیه کننده شاهین از طرف رئیس اداره سوم ـ 1 /4 /42 مدیر کل اداره سوم 1 /4 /42 بایگانی شود.

توضیحات سند:

1ـ رضا امینی فرزند بیوک در سال 1294 ش.
در زنجان متولد شد.
تحصیلات خود را تا درجه دکترای حقوق ادامه داد.
نامبرده سمتهائی از جمله سردبیر و مؤسس روزنامه انگلیسی تهران ژورنال ـ مشاور وزارت دارائی، مشاور اداره اطلاعات سفارت آمریکا در ایران و...
عهده دار بود.
از مهره های سرسپرده و وفادار به رژیم و شخص محمدرضا بود چنانچه در دفترچه مشخصات و بیوگرافی که توسط ساواک در سال 1345 از وی گرفته شده، نامبرده خود را جزء هیچ گروه و حزبی معرفی ننموده و ضمن تحلیل مختصری از برنامه شاه که مجموع بهترین های گروههای چپ و راست و...
است، وابستگی فکری اش را به شخص محمدرضا مسجل ساخت.
امینی از مهره های اطلاعاتی سرویس اطلاعاتی آمریکا C.
I.
A بود و سالها به عناوین مشاور، معاون و...
در اداره اطلاعات آمریکا در ایران مشغول به کار و خط دهی سیاسی بود و از اعضای مؤثر جمعیت فراماسونری (مدیر تشریفات لژ تهران) و کلوپ روتاری بود.
امینی در سال 1358 پس از فتح لانه جاسوسی توسط دادستانی انقلاب دستگیر و راهی زندان می شود و پس از 4 ماه بازداشت با فشار دولت آمریکا در زمان دولت موقت از زندان آزاد می شود.
(اسناد ساواک / پرونده های انفرادی) ر.ک.
بزم اهریمن / جلد اول / ص 94.
2ـ فروتن، عباس فرزند محمد در سال 1303 ه ش در کرمان به دنیا آمد.
نامبرده پس از سپری نمودن مقطع ابتدائی در دبستان ادب، از دبیرستان پهلوی دیپلم گرفت و دانشسرای مقدماتی را در کرمان به پایان رساند و در وزارت فرهنگ و هنر آموزگار شد.
وی در سال 1326 به تهران انتقال یافت و در دبستان رشدیه و اداره تعلیمات اجباری و دایره آمار و تبلیغات بکار پرداخت و در سال 1331 از دانشگاه تهران لیسانس فلسفه و علوم تربیتی دریافت نمود.
مشارالیه در سال 1329 به عنوان افسر وظیفه در ارتش مشغول خدمت شد ولی به دلیل گرایش های کمونیستی پس از یکسال از ارتش اخراج گردید و مجددا در آموزش و پرورش به تدریس مشغول شد و دبیر دبیرستانهای حکیم و شاه عباس بود و در سال 1330 با توصیه حسین مکی نماینده مجلس و اعمال نفوذ قدوه صدر دبیر جبهه ملی توسط دکتر سنجابی وزیر فرهنگ به معاونت اداره کل نگارش منصوب شد.
عباس فروتن در سال 1330 مدیر روزنامه شهرآرا بود و در سال 32 با روزنامه آتش، خواندنیها و آشفته همکاری داشت.
وی در سال 37 به دلیل فساد اخلاقی از رادیو تهران اخراج گردید، وی در سال 38 رئیس اداره کار کرج، و در سال 39 معاونت اداره انتشارات و رادیو و رئیس قسمت تبلیغات سازمان نگهبانان آزادی ـ وابسته به حزب زحمتکشان ـ بود و در سال 40 معاون سیاسی اداره کل تبلیغات رادیو را بر عهده داشت و در سال 42 با سفارش معینیان وزیر مشاور به مدیر کلی اداره انتشارات و رادیو انتخاب شد و در سال 43 معاون وزارت اطلاعات و همزمان سرپرست آن وزارتخانه بود.
نامبرده عضو هیئت اجرائی و شورایمرکزی و مسئول تبلیغات و انتشارات شورای داوری بود و در هیئت رسیدگی به اعمال خلاف حیثیت و شئون شغلی و اداره کارمندان دولت در وزارت اطلاعات عضویت داشت و مشاور وزیر آب و اطلاعات و جهانگردی بود.
مشارالیه در حزب ایران نوین عضویت داشت و در روزنامه ندای ایران نوین مسئول انتشارات و تبلیغات بود و در دوره های 22 و 23 کاندیدای نماینده حزب مردم در مجلس شورای ملی و در انتخابات دوره 24 کاندید حزب مردم در تهران بود.
مشارالیه فردی بهائی و از دوستان نزدیک ایادی پزشک مخصوص محمدرضا پهلوی بود و زنش اهل یوگسلاوی و تابعیت آن کشور داشت و در اکثر سفرها با شاه همراه بود و از طرف او نشانهای درجه 3 و 4 همایون، درجه 3 اصلاحات ارضی و تاجگذاری دریافت کرد.
عباس فروتن در تشکیلات فراماسونری عضو لژ ایران بود.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی

منبع:

کتاب مطبوعات عصر پهلوی - روزنامه فرمان به روایت اسناد ساواک صفحه 211

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.