صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: اعلامیه علیه مصطفی الموتی و کاظم مسعودی

تاریخ سند: 21 دی 1351


موضوع: اعلامیه علیه مصطفی الموتی و کاظم مسعودی


متن سند:

شماره: 44215 /20 ﻫ‍ 21 تاریخ:21 /10 /1351
از: ساواک تهران (20 ﻫ 21)
به: مدیریت کل اداره سوم (341)
موضوع: اعلامیه علیه مصطفی الموتی و کاظم مسعودی
پیرو 44051 /20 ﻫ‍ 21 – 17 /10 /51

برابر تحقیقاتی که به عمل آمده اعلامیه موصوف به وسیله پست برای رئیس و بعضی از نمایندگان مجلس شورای ملی و روزنامه‌های وابسته به حزب ایران نوین ارسال گردیده است. امکان دارد کاظم مسعودی وجه مورد نظر را به عنوان درج آگهی‌های تبلیغات در جراید وابسته به حزب ایران نوین اخذ نموده و مبلغی از آن را شخصاً تصاحب کرده باشد والا هیچ دلیل دیگری در دست نیست که آقای خیامی مبلغی را جهت توزیع بین روزنامه‌نگاران حزبی در اختیار مسعودی قرار داده باشد. ضمناً مصطفی الموتی از تمکن مالی قابل ملاحظه‌ای بهره‌مند می‌باشد و تصور نمی‌رود برای این‌چنین مبالغی به حسن شهرت خود صدمه بزند از طرفی امکان دارد صادرکنندگان این اعلامیه قصد لجن مال کردن الموتی را داشته باشند وانگهی الموتی نزد دوستان خود از متن اعلامیه و اینکه خیامی مبلغی را در اختیار او و مسعودی قرار داده باشد اظهار بی‌اطلاعی نموده است با توجه به مطالب فوق و اینکه در حوزه مطبوعاتی حزب ایران نوین اشخاصی نظیر عباس شاهنده و اسعد رزم‌ آراء1 و چند نفر دیگر از این قبیل وجود دارند و اگر وجهی از طرف خیامی داده شده باشد که باید بین آنها تقسیم شود در مقابل حیف و میل مسعودی سکوت ننموده و حداقل این مطلب را در حوزه مطبوعاتی حزب ایران نوین مطرح می‌نمودند در حالی که چنین مطالبی تاکنون در حوزه مطبوعاتی حزب ایران نوین مورد بحث و مذاکره واقع نگردیده است. لذا تا مراجعت آقای خیامی از مشهد و تحقیق در این‌باره که اصولاً آقای خیامی وجهی در اختیار مسعودی قرار داده است یا خیر نمی‌توان درباره صحت و سقم خبر اظهار نظر نمود.
رئیس ساواک تهران. نواب

توضیحات سند:

1. خلیل‌اسعد رزم‌آرا: فرزند شفیع، در سال 1294 ﻫ ش در ملایر متولد شد. دوره ابتدایى را در شهر ملایر و دوران متوسطه را در همدان و تهران به پایان رساند. در سال 1320 به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و ناظم و مدیر دبستان سلطانى در ملایر شد. وى مدتى دبیر دبیرستان پهلوى ملایر و در سال 1325 رئیس فرهنگ تویسرکان و در سال 1326 رئیس فرهنگ نهاوند و در سال 1328 رئیس اوقاف ملایر شد.
نامبرده مدیر روزنامه هفتگى مرد مبارز در ملایر بود که به طرفدارى از مصدق در سال 1331 مقالاتى در این روزنامه چاپ کرد. وى در احزاب ملیون و مردم و دمکرات عضویت داشت و دو بار از طرف این احزاب کاندید نمایندگى مجلس شورای ملى در شهرستان ملایر شد، ولى موفق به راه یافتن به مجلس نشد.
خلیل اسعد رزم آرا در ملایر به سوء پیشینه اخلاقى شهرت داشت و داراى چندین پرونده در دادگسترى در رابطه با فساد اخلاق و معاونت در سرقت بود. پدر نامبرده یکى از دوستان رضاشاه بود که در این رابطه چنین مى‌گوید:
«به مناسبت دوستى پدرم با رضاشاه کبیر در مأموریت به همدان در سال 1306 رضاشاه در شهر ملایر به منزل ما آمد و شب را منزل ما بود و براى بهبود امور تحصیلى من و برادرانم دستور اکید و اوامر صریح صادر فرمودند...»
در ارزیابى ساواک در رابطه با وى و روزنامه مرد مبارز در سال 1338 آمده است:
«روزنامه مردم مبارز توسط اسعد رزم آرا مدت کمى است که امتیاز گرفته و در مدت انتشار کوچکترین انحرافى نداشته [وى] مردى متدین و قانع و باهوش است، روزنامه وى با وجود مدت کم تیراژ خوبى دارد. شاه پرست و مخالف جدى کمونیسم است. از نظر داخلى همگام دولت بوده و خود را با سیاست دولت وفق مى‌دهد.» در سال 1332 به تهران آمد و به عنوان بازرسى کل اوقاف در مرکز به کار مشغول شد، ولى در سال 1335 براى روزنامه‌نگارى از وزارت فرهنگ استعفا داد. وى از سال 1338 خزانه‌دار کانون روزنامه‌نگاران تهران و در سال 1345 خزانه‌دار انجمن مطبوعات ایران و در سال 1348 در سندیکاى صنعت چاپ و در حزب ایران نوین قائم مقام مسئول حوزه مدیران روزنامه‌هاى حزب بود. نامبرده از خبرنگارانى بود که در سال 1344 به نمایندگى از طرف مطبوعات ایران به اسرائیل مسافرت کرد. در سال 1345 به همراه ناصر رنجبین و مهدى سعید شرفشاهى مخبرین جراید باندى را تشکیل داد که با ارعاب اشخاص، از آنها اخاذى مى‌کردند، با این‌حال ساواک در همین سال با حضور وى در مراسم ملاقات با شاه موافقت کرد. ساواک نقاط ضعف وى را چنین ثبت کرده است : «فعال و خوش برخورد و متظاهر و هوچى و فاقد عفت کلام و بد دهن و بد چشم و اهل زد و بند و دسته بندى و شایعاتى به میزان وسیع مبنى بر همجنس بازى و انحراف جنسى وى در افواه وجود دارد.» وى همچنین پرونده‌اى در دادگاه داشته که قصد دخول به عنف به حمام زنانه را داشته که نگهبان از او جلوگیرى، اما نامبرده کارگر حمام را ضرب و شتم کرده است. در سال 1350 مردم ملایر در اعتراض به انتخاب نامبرده به عنوان نماینده مجلس شورای ملى از شهرستان، طى نامه‌اى به مسئولین وقت او را فردى بدنام، دزد و متجاوز به عنف که باعث متلاشى شدن چند خانواده گردید، معرفی کرده‌اند. رزم آرا مدیرعامل شرکت (کشت و صنعت) و عضو حزب رستاخیز بود و در زمان نمایندگى مجلس شورای ملى در مناقصه‌اى جهت احداث آسفالت جاده ملایر ـ توره توسط شرکت داس با تبانى با شرکت مذکور از یک طرف و شالچیان از طرف دیگر، مبالغ زیاد اختلاس کرد. وی از طرف رژیم پهلوى نشان‌هاى اصلاحات ارضى، تاجگذارى، سپاس و ... دریافت داشت. رزم آرا بهائى مذهب و عضوى از فراماسونى آمریکا و نام وى جزء لیست اعضاى سازمان سیا در سال 1348 منتشر شده است. وى با نام مستعار مشخص و به شماره رمز معلوم با ساواک همکارى می‌کرد.


منبع:

کتاب مصطفی الموتی‌نیا به روایت اسناد ساواک صفحه 264

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.