موضوع : تشکیل جلسه در منزل شیخ محمدتقی فلسفی
تاریخ سند: 7 اردیبهشت 1357
موضوع : تشکیل جلسه در منزل شیخ محمدتقی فلسفی
متن سند:
از : 20 ه 12 به : 312 شماره : 20708 /20 ه 12 از ساعت 1200 الی 1300 روز 4 /2 /37 جلسه سخنرانی و مباحثه در منزل محمدتقی فلسفی واعظ واقع در خیابان ری تشکیل گردید.ابتدا شیخ فضل اله محلاتی به طور خصوصی با آقای فلسفی صحبت نمود یکی از حاضرین اظهار داشت شایع است فخرالدین حجازی و مهندس بازرگان را کشته اند یکی از آقایان گفت خیر فخرالدین حجازی به آمریکا رفته و از آنجا به دعوت جوانان اسلامی به هندوستان خواهد رفت سپس بحث در مورد عکس العمل دولت در مقابل تظاهرات مردم به میان آمد و نتیجه بحث حاضرین این بود که دولت کمی آزاد گذاشته ولی چنین نخواهد ماند.
1 شرکت کنندگان در این جلسه 30 نفر بودند که افراد زیر شناخته گردیدند.
احمد رحمانی، بروجردی، شیخ گل رو، جمال الدین اشعری، احمد حسینی، هشترودی مؤمنی، علی اکبر مهدوی، سید حسینی که اهل همدان است و گاهی در قم و زمانی در تهران می باشد.
شیخ محمدحسن طاهری، شیخ فضل اله محلاتی، شیخ مرتضی شاهرودی.
نظریه شنبه : نظری ندارد.
در گزارش وقایع روزانه مورخه 19 /2 /37 درج گردید.
علی روحانی
توضیحات سند:
1ـ شهید محلاتی در خاطرات خود به وقایع آن دوران اشاره اجمالی دارد : «این برنامه ها ادامه داشت تا سال 56 که شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی پیش آمد.من معتقد هستم که فوت ایشان طبیعی نبود و به هر صورتی بود، ایشان را شهید کرده اند.
این خبر خیلی برای من و برای همه روحانیون و رفقا و گروه مبارز به خصوص، و مردم ایران ناگوار بود.
ما تصمیم گرفتیم که با تشکیل مجالس بزرگ، هم حقی از ایشان ادا شده باشد و هم اینکه کمکی به مبارزه شده باشد.
این تصمیم در قم و هم در تهران گرفته شد و هماهنگ هم کرده بودیم.
بنابراین در قم و تهران مجالس فاتحه برای ایشان شروع شد.
تصمیم گرفته شد با صراحت اسم امام برده شود و برای ایشان دعا شود، بعد هم که صلوات مرسوم شده بود، اسم ایشان که برده می شد مردم صلوات ختم می کردند.
دستگاه هم اول مثل اینکه نمی خواست طوری عمل کند که خودش را در این جنایت شریک نشان بدهد به همین جهت مثلاً یک مقداری آزادی داده بود.
لیکن وقتی جریان اوج گرفت، اینها شروع کردند به مقابله و بسیاری از آقایان را تبعید کردند.
بعد جریان اهانت به امام پیش آمد، پشت سر همین جریان بود که روزنامه اطلاعات مقاله ای را چاپ کرد که آن مقاله هم مال ساواک بود و مشخص بود که این مقاله را افرادی که نوشته اند چه کسانی هستند.
اهانت به امام انفجاری در قم ایجاد کرده، در درجه اول طلاب راه افتادند و تظاهرات کردند و مأموران رژیم هم تیراندازی کردند.
با اولین قطره های خونی که از بدن فرزندان امام صادق و فرزند امام در قم ریخته شد این نهضت اوج گرفت.
به دنبال این جریان حرکت شهرستانها شروع شد.
بعد از این ختم و چهلم شروع شد و به دنبال آن تبریز، یزد، تهران و شهرستانهای دیگر مرتب تظاهرات کردند و بعد مجالس ترحیم برگزار کردند.
دستگاه هم که دیگر آبرویش رفته بود و چیزی سرش نمی شد دیوانه وار می زد و می کشت.
البته می دانید که یک فضای بازسیاسی هم به وجود آمده بود و کاری که خدا می خواست، با دست دشمنان این ملت انجام شد.
اینها سیاستشان این بود که یک مقداری آزادی بدهند، کارتر سرکار آمده بود، اینها یک مقدار آزادی دادند.
سیاست کارتر بر این بود که یک مقداری آزادی بدهد به جمعیت، البته در درجه اول به گروههایی که زیاد با سیاست آمریکا مخالف نیستند، مثل جبهه ملی و ملی گراها و این گروهها یک وقت ما دیدیم که اینها آمدند در صحنه، خود اینهایی که هیچ وقت حرف نمی زدند به صحنه آمدند، البته در عین حالی که آمدند در صحنه و سخنرانی می کردند لیکن خصوصیت مشی سیاسیشان این نبود که به شاه حمله کنند، خط مشی سیاسیشان این بود که آزادی انتخابات باید باشد، مجلس باید آزاد باشد و این گونه مسائل را مطرح می کردند.
» ر.ک : خاطرات و مبارزات شهید محلاتی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1376 ش، ص 91.