موضوع: جلسه حزبی جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران
تاریخ سند: 28 تیر 1341
موضوع: جلسه حزبی جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران
متن سند:
تاریخ: 28 /4 /41شماره: ۶۰۴۵/س ت
گزارش اطلاعات داخلی
موضوع: جلسه حزبی جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران
ساعت ۱۹۰۰ دوشنبه 25 /4 /41 جلسه حزبی جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران (نیروی سوم) با حضور عده‌ای در حدود بیست نفر بمسئولیت عباس عاقلی‌زاده تشکیل گردید. ابتدا آقای عاقلی‌زاده درباره مراجعت آقای خلیل ملکی شرحی داده اظهار داشت آقای خلیل ملکی بمدت ۱۵ روز جهت امور حزبی به اروپا رفته‌اند و ساعت بیست دقیقه بعد از نیمه شب پنجشنبه 28 /4 /41 بفرودگاه مهرآباد وارد خواهند شد. اعضاء دوستان و علاقمندان می‌توانند در ساعت مزبور در فرودگاه مهرآباد حضور بهم رسانند. نامبرده سپس درباره شرکت افراد در جلسه گفت این جلسه حزبی است باید تمام افرادی که در این جلسه شرکت می‌کنند وابسته بحزب بوده ضمناً مرتب نیز باشند.
سپس آقای نوروزپور مطالبی راجع باختلاف سران الجزایر اظهار داشت وی اضافه کرد که خود من چون سوسیالیست می‌باشم و طالب سوسیالیستی بی‌طرفی هستم مایلم که بن‌بلا1 موفق شود. البته حتماً نیز این بن‌خده حرفهای بن‌بلا را قبول خواهد کرد.
سپس آقای صفا گفت آقای نوروزپور گفتند اگر بن‌بلا جنگ کند زودتر موفق می‌شود ولی این اشتباه محض است چون بن‌خده خودش برای استقلال الجزایر فداکاریها کرده است و طرفداران زیادی دارد نامبرده درباره بازار مشترک گفت که الجزایر فعلاً صلاح نیست به بازار مشترک بپیوندد چون در این صورت تمام کارهایش بدون برنامه و نتیجه خواهد ماند الجزایر باید ابتدا اوضاع داخلی را سر و سامانی بدهد.
این جلسه در ساعت ۲۰۰۰ پایان یافت.
توضیحات سند:
_1- احمد بن‌بلا: رهبر استقلال الجزایر است که در سال ۱۹۱۶ میلادی متولد شد. او که تحصیلات خویش را در مدارس فرانسوی وطنش تمام کرده بود، در جنگ دوم جهانی همراه قوای الجزایری در کنار فرانسویان علیه هیتلر جنگید و به دریافت نشان لیاقت نائل آمد. پس از جنگ، رهائی وطنش را از استعمار فرانسه هدف خود قرار داد و به تشکیل «جبهه مقاومت ملی الجزایر» پرداخت و از همین هسته مقاومت زیرزمینی بود که در سال ۱۹۵۴ «جبهه رهایی بخش الجزایر» پدید آمد. جبهه مزبور در پیکار ضداستعماری بی‌امانی با مخوف‌ترین ارتش استعماری اروپا درگیر شد و با دادن یک میلیون شهید سرانجام در ۱۹۶۲ کشور را آزاد کرد. «بن‌بلا» در ۱۹۶۲ به نخست‌وزیری و سال بعد به ریاست جمهوری رسید. مردم او را «پدر استقلال الجزایر» دانسته و پشت سرش بودند. او می‌خواست الجزایر را به سوی یک انقلاب سوسیالیستی هدایت کرده و سطح زندگی مردم را بالا ببرد. اما طی کودتایی که سرهنگ «بومدین» دوست نزدیکش علیه او صورت داد، «بن‌بلا» از صحنه خارج شد. با زمامداری «بومدین» تب و تاب و انقلابی به تدریج در الجزایر فروکش کرد و صدور انقلاب به خارج منتفی گشت. «بن‌بلا» سالها در زندان ممنوع‌الملاقات بود و سرانجام با مرگ «بومدین» و روی کار آمدن «بن‌جدید» در سال ۱۹۸۰ از زندان رهایی یافت.
ر. ک: سیمای نامداران، حسام‌الدین امامی، صص ۳۶۵