تاریخ سند: 23 آذر 1345
گزارش درباره: عبدالرسول قائمی
متن سند:
از: 316 تاریخ:23 /9 /1345
گزارش درباره: عبدالرسول قائمی
محترماً به عرض می‌رساند. اطلاعیه‌ای واصل گردیده بود مبنی بر اینکه نامبرده بالا که از روحانیون طراز اول آبادان و از طرفداران جدی خمینی می‌باشد جهت وعاظ و طلابی که به طور غیرمجاز قصد عزیمت به عراق را دارند تسهیلات لازم فراهم می‌نماید. لذا مراتب به منظور تعیین میزان صحت و سقم موضوع به ساواک خوزستان اعلام پاسخ واصله حاکی است که قائمی مرجع مذهبی اهالی آبادان می‌باشد و دارای شخصیت اجتماعی است که عبور دادن اشخاص به طور غیرمجاز از شأن او خارج است. ساواک مزبور در خاتمه اضافه نموده که در مورد وضع شخص مزبور مراتب نیز به استحضار مدیریت کل اداره سوم رسیده است.
استحضارا معروض گردید.ه رهبر عملیات ـ صابری از طرف رئیس بخش 316 رئیس اداره یکم عملیات ـ ثابتی1
توضیحات سند:
1. پرویز ثابتى: فرزند حسین، در سال 1315ﻫ ش در خانواده‌ای بهایی‌مسلک در سنگسر متولد شد و در بهمن‌ماه 1337 با معرفى ضرابى، مدیر کل ششم ساواک به استخدام ساواک درآمد. او در بدو استخدام بیوگرافى خود را چنین اعلام داشت: «از بدو تولد تا تاریخ مهرماه 1328 در سنگسر از بخش‌هاى سمنان در محله‌اى به نام تپه‌سر سکونت داشته‌ام و از مهر 1328 براى گذراندن تحصیلات متوسطه به تهران آمدم و مدت سه سال در منزل شوهرخواهرم آقاى محمدحسین رحمانیان سکونت داشته‌ام و از مهر1331 خانواده‌ام نیز به تهران آمدند و در همان منزل آقاى رحمانیان سکونت گزیدند، از سال 1336 به آموزگارى مشغول شدم. دوران ابتدایى را در دبستان حسینیه و شاه‌پسند سنگسر از سال 1322 الى 1328 و دوران دبیرستان در فیروز بهرام تهران از 1328 الى 1334 و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران از 1334الى 1337مشغول به تحصیل بوده‌ام و بنده از بدو تولد در یک خانواده بهایى مى‌زیسته‌ام و پدر و مادرم بهایى بوده‌اند. سنگسر یک منطقه عشایرى و داراى مردمى شاهدوست و وطن‌پرست است. رستاخیز اهالى سنگسر در قیام ملى 28 مرداد دلیل بر این مدعاست. به طریق اولى من فردى شاهدوست و وطن‌پرست مى‌باشم». ثابتى در سال 1345رئیس اداره یکم اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیر کل سوم ساواک شد. پرویز ثابتى ـ رئیس امنیت داخلى ساواک که بنا به خصوصیات شغلى‌اش صاحب چندین پاسپورت به اسامى مختلف بود ـ در اواخر حکومت ازهارى (آخرین نخست وزیر رژیم پهلوى) به ژنو گریخت و از آنجا به اتفاق همسرش به اسرائیل و از آنجا به آمریکا رفت. او که به « شکنجه‌گر مخوف ساواک» شهرت داشت، در شهر سانفرانسیسکو در خانه‌اى مجلل مسکن گزید و تنها وابسته‌ی رژیم سابق (پهلوى) بود که یک ماه پیش از فرار خود، خانه‌ی تازه ساخته‌اش را واقع در شهرک غرب به سفیر یکى از کشورهاى عربى فروخت. در هر ارزیابى از موقعیت هویدا (نخست وزیر بهایى‌مسلک)، نام پرویز ثابتى هم به میان مى‌آید، زیرا در تمام دوران زندگى روابط نزدیکی با هم‌کیش خود داشته است. ثابتى و خانواده‌اش مانند هویدا طرفدار تقلیل قدرت پادشاه بودند تا در جاه‌طلبی‌هاى خود نصیب بیشترى ببرند. ر.ک: زندگى و خاطرات امیرعباس هویدا، اسکندر دلدم، ص 387؛ اسناد لانه‌ی جاسوسى آمریکا، دانشجویان پیرو خط امام، ج 7؛ مجله امید ایران، 7 خرداد 1358، ص50؛ تشکیلات فراماسونرى در ایران، حسین میر.
منبع:
کتاب
آیت‌الله عبدالرسول قائمی به روایت اسناد ساواک صفحه 173
