آقای حشمتی
تاریخ سند: 11 اردیبهشت 1342
آقای حشمتی
متن سند:
شماره: 873تاریخ: 11 /2 /42
آقای حشمتی
حسب الامر مبارک علیاحضرت فرح پهلوی شهبانوی ایران خواهشمند است از عکسهایی که برداشته‌اید چند قطعه به آقای آذین فر نماینده بانک مرکزی ایران که به جنابعالی مراجعه خواهد کرد تحویل فرمایید که با اطلاع جناب آقای سمیعی1 ریاست بانک مرکزی ایران اقدامی که لازم است معمول دارند ضمناً از هر یک چند قطعه برای اینجانب ارسال دارید که به پیشگاه مبارک علیاحضرت معظم لها تقدیم گردد.
پیشکار علیاحضرت فرح
پهلوی شهبانوی ایران
فضل‌الله نبیل
توضیحات سند:
_1ـ محمد مهدی سمیعی معروف به مهدی سمیعی در 1297 ش در تهران تولد یافت. تحصیلات خود را در دبستان‌های ثروت و شرف و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان هدف تهران به پایان برد. در آبان 1315 ش از طرف بانک ملی ایران به انگلستان رفته، پس از هشت سال تحصیل در رشته حسابداری به کشور بازگشت و به عنوان حسابدار خبره به استخدام بانک ملی ایران درآمد. به مدت یک سال نیز معاون شعبه زاهدان بانک ملی ایران، رئیس هیئت دایره اعتبارات اسنادی، معاون شعبه مرکزی بانک و معاون اداره خارجه بانک ملی ایران گردید. در 1330 ش کفیل حسابرسی کل و حسابداری کل در شرکت ملی نفت ایران در آبادان شد و پس از بازگشت از آبادان، ریاست اداره خارجه، مشاورت مدیر کل بانک ملی ایران، معاونت بانک ملی و قائم مقامی مدیر عامل بانک توسعه صنعتی معدنی ایران را به عهده گرفت. سمیعی در 1342 ش به ریاست کل بانک مرکزی ایران برگزیده شد و در آذرماه 1347 مدیر عامل سازمان برنامه و در28خرداد 1349 مجدداً رئیس کل بانک مرکزی گردید. در سال 1350 ش به مدت دو سال سفیرشاهنشاه و مشاور مخصوص نخست وزیر شد. از آن به بعد ریاست کل بانک توسعه کشاورزی را به عهده داشت.
از دیگر سمت‌های او:
بازرس ویژه جمعیت بهزیستی و آموزشی فرح پهلویـ رئیس انجمن حسابداران خبره ایران ـ رئیس انجمن عمران بین االمللی شعبه ایران ـ رئیس شورای عالی شرکت ملی صنایع فولاد ایران ـ رئیس هیئت مدیره شرکت تولید و بسته بندی گوشت زیاران ـ رئیس هیئت مدیره شرکت کشت و صنعت کارون ـ عضو هیئت رئیسه انجمن مدیریت ایران. مهدی سمیعی در سال1358 ش ابتدا دستگیر شد اما با اصرار کارکنان بانک تعاون کشاورزی، دادسرای انقلاب از زندانی کردن وی منصرف شد.
منابع و مآخذ: سالنامه کشور ایران، سال26 (1350 ش) ص 402؛ مظفریان، ناهید، انجمن حسابداران خبره ایران، شماره2، سال 1355، ص 10