صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

وزارت جنگ فرمانداری نظامی راه آهن

وزارت جنگ فرمانداری نظامی راه آهن


متن سند:

وزارت جنگ
فرمانداری نظامی راه آهن

غیرنظامی نصرت‌اله کاظمی1 کلاسه 838- 3 فرهنگ اظهار داشته است:
1. حسین مهرداد2. سازمان برنامه. وابسته به حزب توده است.
2. اکبر انصاری 3. جنگل‌بانی. تا هنگام دستگیری من فعالیت داشته است.
3. زرین خامه4 . کارمند شهرداری سمپاتی داشته است.
4. احسان نراقی. اداره آمار. زیردست نصرت‌اله کاظمی بوده 5 ماه قبل از دستگیری نصرت‌اله کاظمی از خدمت کناره‌گیری نموده است.

توضیحات سند:

1. نصرت‌الله کاظمی: فرزند محمدجعفر، در سال 1302ش در دامغان به دنیا آمد. با مدرک لیسانس در وزارتخانه‌های ‌صنایع و معادن اشتغال به کار داشت. در زمان عضویت در حزب توده، عضو کمیته ایالتی بود که به همین اتهام در سال 1333ش دستگیر و زندانی شد. او نیز از جمله توده‌ای‌هایی بود که در همان زمان، به همکاری با نیروهای اطلاعاتی ارتش گردن نهاد و پس از تشکیل ساواک نیز با نام‌های ‌مستعار «کاظم» و «ناظم» به همکاری خود ادامه داد.
وی مدت زمانی نیز، عضو هیئت تحریریه مجله عبرت بود که این مجله در زمان دولت علی امینی، به دستور وی تعطیل شد.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
2. حسین مهرداد: فرزند حسین، در سال 1294 ش در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات دوره متوسطه در سال 1313 ش در اداره سجل احوال ناحیه یک استخدام شد و پس از آن به اداره گمرک رفت و بعد از آن نیز در مشاغل مختلف، از جمله در کارخانه چیت‌سازی تهران و وزارت صنایع و معادن به کار پرداخت.
وی از سال 1325ش به حزب توده پیوست. پس از کودتای 28 مرداد سال 1332ش دستگیر شد و در آبان ماه سال1333 ش با نام حسین زندی‌پور در زندان قصر بازداشت بود. در این موقع بود که به ایفای نقش در سرقت بانک‌های ‌ملی شعبه دماوند و مرکز، قبل از کودتای 28 مرداد، با طراحی خسرو روزبه و همچنین سرقت بانک بازرگانی در سال 1333ش، اعتراف نمود.
او که در تشکیلات حزب توده دارای نام مستعار « اسفندیار » بود، در دی ماه سال 1333ش، با ابراز تنفر از حزب و اعلام آن در روزنامه، از زندان آزاد شد که این آزادی چندان دوام نداشت و در سال 1334ش، دوباره بازداشت گردید. در این نوبت، تیمور بختیار در نامه‌ای به دادسرا، در حمایت از او نوشت: حسین مهرداد، راهنمایی‌های ‌ثمربخشی معمول و خدمات ذی‌قیمت و قابل استفاده انجام داده و استحقاق هر نوع ارفاق دارد.» که همین مسئله، موجبات آزادی او را فراهم نمود. در این موقع بود که به عنوان مسئول شاخه احزاب و ادارات دولتی حزب توده، اسامی تمامی نفوذی‌های ‌حزب را در اختیار فرمانداری نظامی قرار داد و این درحالی است که دخالت جعفر شریف امامی را نیز در آزادی وی مؤثر دانسته‌اند.
حسین مهرداد، در جریان همکاری با نیروهای اطلاعاتی ارتش، به میزانی مورد اعتماد بود که، تیمسار مبصر در عروسی دختر وی شرکت نمود و با سرهنگ زیبایی نیز ارتباط تنگاتنگ داشت و در اسفند 1352ش نوشته شد: « اکنون نیز از دوستان صمیمی تیمسار مبصر است.» و یکی از پسرانش نیز، به عنوان همکار ساواک در کشور انگلستان معرفی شده است.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
3. اکبر انصاری: در گزارشی که پیرامون جریان کشف سازمان اطلاعات حزب توده، بعد از کودتای 28 مرداد 1332ش تهیه شد، چنین معرفی شده است: «شعبه رکن دوم ستاد ارتش و ارتش، تحت مسئولیت اکبر انصاری کارمند اداره جنگلبانی و کشاورزی بوده که هر شاخه تحت مسئولیت یک نفر اداره می‌شده است. مسئولین این شاخه عبارتند از: نصرت‌اله کاظمی دبیر دبیرستان شاهپور تجریش. اوادیس سرکیسیان کارمند چاپخانه بانک ملی ایران. سرهنگ پور (این فرد پس از کشف سازمان افسری حزب، شاخه خود را به کاظمی تحویل داده و کنار می‌رود) و هر یک از مسئولین دارای 5 الی 7 عضو بودند... پرونده‌های ‌مسروقه از رکن 2 ستاد ارتش و شهربانی و سایر وزارتخانه‌ها، بخشنامه‌های ‌محرمانه صادره از کلیه وزارتخانه‌ها و ادارات ارتش، یک نسخه از بولتن‌های ‌هفتگی که به وسیله سازمان اطلاعات تهیه و برای هیئت اجرائیه حزب فرستاده می‌شده است، شناسنامه‌های ‌سفید و گذرنامه‌های ‌سفید و کلیشه‌های ‌نسبتاً زیاد. ضمناً به عرض می‌رساند بایگانی مزبور در زیر پله‌های ‌منزل بانو بتول شکی مادر عیال اکبر انصاری واقع در خیابان خوش مخفی شده بود که در تاریخ 29 /10 /33 به وسیله مأمورین کشف و فعلاً در اختیار دائره تجسس رکن 2 ستاد ارتش می‌باشد.»
چپ در ایران به روایت اسناد ساواک، سازمان افسران حزب توده، صص 209 و 212.
4. ابوالقاسم زرین‌خامه: کارمند بازنشسته شهرداری بود، که طی حکم هیئت وزیران جمهوری اسلامی، در مهرماه سال 1358ش اعاده به خدمت و در سازمان سردخانه و کشتارگاه شهرداری مشغول به کار شد.

منبع:

کتاب احسان نراقی به روایت اسناد ساواک صفحه 6

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.