موضوع: دستگیر[ی] شیخ محمدجواد باهنر
تاریخ سند: 21 اسفند 1342
موضوع: دستگیر[ی] شیخ محمدجواد باهنر
متن سند:
اطلاعیهتاریخ: 21 /12 /42 شماره: 6905
موضوع: دستگیر[ی] شیخ محمدجواد باهنر
شیخ محمدجواد باهنر در شب‌های 18 و 19 اسفند در شبستان مسجد جامع1 بالای منبر مطالب تحریک‌آمیز ایراد و قضیه مدرسه فیضیه2 در سال گذشته را به میان کشیده و اظهارات ناروایی نموده بود لذا ساعت 21 روز 19 اسفند در موقع خروج از مسجد وسیله مأمورین ویژه دستگیر و با پرونده مقدماتی جهت تعقیب قانونی به ساواک اعزام و تحویل گردید.
توضیحات سند:
1. شهید باهنر در اسفند ماه سال 42 در سالگرد واقعه فیضیه در مجلسی که از طرف مؤتلفه اسلامی‌در مسجد جامع بازار تهران برگزار شده بود سه شب منبر رفت و در اوج خفقان پس از سرکوب 15 خرداد 42، آن‌چنان افشاگری کرد که رژیم، مزدورانش را به فرماندهی سرهنگ طاهری معدوم به مسجد جامع اعزام کرد و پس از تهدید شدید مردم، او را در شب سوم دستگیر کرده به قزل قلعه برد و چهار ماه محبوس کرد. شهید باهنر پس از آزادی دوباره منبر و افشاگری را استوار و محکم و بدون کمترین تزلزلی ادامه داد. به ویژه در مسجد هدایت که مرحوم آیت‌الله طالقانی در آنجا نماز می‌خواند و پایگاه جوانان و افراد تحصیل کرده بود. (رک: روزنامه رسالت / اسدالله بادامچیان / 8 شهریور 1371)2. حادثه فیضیه: شاه پس از تصویب لوایح ششگانه و هیاهوی انقلاب سفید، با مخالفت مردم به ویژه روحانیون مواجه شد. دوم فروردین سال 1342، 25 شوال سال روز شهادت حضرت امام صادق(ع) مصادف بود. مجلس عزاداری در مدرسه فیضیه حضرت امام صادق(ع) مصادف بود. مجلس عزاداری در مدرسه فیضیه قم برپا شد. افراد مشکوک و نظامیان با لباس شخصی و عده‌ای چماق‌دار با فرستادن صلوات‌های نابجا، مجلس را برهم زدند و در برابر اعتراض طلاب شروع به ضرب و شتم و ایجاد رعب و وحشت کردند. صدای رگبار مسلسل‌ها در فیضیه و کشتار طلبه‌ها و مردم در این مدرسه چنان مردم را متوحش کرد که به خانه مراجع مذهبی پناه بردند. درگیری تا غروب آن روز در مدرسه فیضیه ادامه یافت و مأموران رژیم شاه، جنایت‌های بی شماری را مرتکب شدند. کماندوها ده‌ها طلبه را از حجره‌ها بیرون کشیدند و از طبقه دوم به زیر‌انداختند. دود و گرد و خاک و به وی خون و باروت فضای مدرسه را فرا گرفت. لباس‌های روحانیون و کتب علمی و دینی در میان شعله‌های آتش سوخت و صحن حجره‌های فیضیه از خون طلاب رنگین شد و این تراژدی غم انگیز که ده‌ها کشته و صدها زخمی به همراه داشت، حدود ساعت 7 بعد از ظهر پایان یافت. با حمله گارد به مدرسه فیضیه، حوزه‌های علمیه سراسر کشور به اعتراض برخاستند.
بازارها بسته شد و جلسات درس روحانیون تعطیل گردید. علما و مراجع با ارسال تلگراف‌ها و سخنرانی‌ها علیه رفتای مأموران موضع گرفتند. امام خمینی(ره) با چندین سخنرانی حاد و روشنگرانه به توده‌ها روحیه داد، جو خفقان را شکست و این خاطره را در اذهان زنده نگهداشت. (رک: نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی، ج 1؛ و شاهنشاهی پهلوی ایران، عبدالامیر فولادوند، ج 3.)