ساواک مربوطه تعداد صورت اسامی
ساواک مربوطه تعداد صورت اسامی
متن سند:
فرزند حسین، خانعلی (شیخ علی) سهرابی فرزند مرادعلی، سید مهدی غضنفری فرزند سید محمدتقی، حاج آقا طه مقدسی فرزند سید مرتضی، سید جعفر گلستانه فرزند نصراله، سید مرتضی پسندیده فرزند مصطفی، شیخ فضل اله مهدیزاده محلاتی فرزند غلامحسین لرستان 4 نفر سید فخرالدین رحیمی1، شیخ رجعبلی داوری، شیخ علی بابائی، شیخ علی رحمتی رضائیه 2 نفر میراسلام هاشمی فرزند سید حسن، شیخ عبدالعلی کنی فرزند عبدالرحیم چهارمحال و بختیاری 1 نفر سید محمدتقی فرزند سید محمدحسین معروف به آیت اله زاده بروجنی اصفهان 11 نفر سید جلال طاهری حسین آبادی2 فرزند عبدالخالق، شیخ نصراله صالحی حاجی آبادی فرزند فرج اله، شیخ غلامعلی خلدی فراز فرزند اسداله، شیخ حسینعلی منتظری فرزند علی، سید هادی هاشمی معروف به موسوی فرزند محمد، سید محمد احمدی فروشانی فرزند سید مصطفی، شیخ عباس ایزدی3 فرزند محمد، شیخ غلامحسین ایزدی فرزند حیدر، سید محمدعلی احمدی فروشانی فرزند سید ابوالفضل، شیخ یداله رحیمیان فرزند حسین، عباسعلی مؤمن جلال آبادی معروف به خطیب تبریز ــ ندارد سمنان 1 نفر شیخ محمدعلی عالمی فرزند جواد آبادان 1 نفر سید مصطفی قویمی فرزند سید حسینتوضیحات سند:
1ـ شهید سید فخرالدین رحیمی در سال 1323 در شهر خرم آباد متولد شد و در یک خانواده روحانی پرورش یافت.پدر بزرگش، مرحوم حجۀ الاسلام سید علی اکبر رحیمی، از علمای بزرگ شهر خرم آباد بود.
شهید سید فخرالدین رحیمی پس از پایان دوران دبستان، تحت تربیت برادر بزرگ خود که از فضلای خرم آباد بود، دروس دینی را آغاز کرد و سپس راهی حوزه علمیه قم شد.
دروس سطح را خدمت اساتید حوزه علمیه به پایان برد.
در سال 1341 با آغاز نهضت امام خمینی وارد مبارزات گردید، و پس از مدتی دستگیر شد و شش ماه در زندان بود.
پس از پایان زندان به زادگاه خود بازگشت و پایگاه مبارزاتی خود را در مسجد علوی برقرار کرد.
اقامه نماز، ارشاد نسل جوان، جذب نیروهای فعال منطقه و تربیت نیروهای مستعد، از جمله اقدمات او بود.
دومین بار در خرم آباد دستگیر و به زندان محکوم شد.
و به زندان کمیته انتقال یافت.
پس از تحمل شکنجه و اذیت و آزار، بار دیگر به خرم آباد وارد شد و مورد استقبال مردم متدین قرار گرفت؛ اما ساواک وی را ممنوع المنبر اعلام کرد.
شهید رحیمی برای انجام وظایف به میان عشایر می رفت، مردم را علیه نظام ضد اسلامی شاهنشاهی فرا می خواند و مسائل اسلامی را طرح می کرد.
ساواک این بار وی را دستگیر و پس از مدتی حبس، به ایرانشهر تبعید کرد در آن هنگام، مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای در ایرانشهر تبعید بودند با آشنایی با ایشان و کسب فیض از محضر معظم له تبلیغ در منطقه را فرا میگیرد و در میان برادران اهل سنت به نشر مبانی اسلام و شناسایی طاغوتیان ضد قران میپردازد بار دیگر زژیم درمانده این روحانی جلیل القدر را به اقلید فارس تبعید میکند شهید علاوه بر اقلید ارتباط خود را با خرم آباد گسترش میدهد و سفری مخفیانه به زادگاهش میکند.
و با علما و بزرگان شهر ملاقات میکند پس از پیروزی انقلاب اسلامی کمیته انقلاب را تاسیس میکند.
از طرف مردم ملاوی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی اانتخاب میشود و در کمسیون طرح های انقلاب شروع به فعالیت میکند در جریان بمب گذاری دفتر حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین به شهادت میرسد.
ر.ک : شهیدان سید فخرالدین و سید نورالدین رحیمی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
2ـ جلال الدین طاهری حسین آبادی معروف به طاهری اصفهانی در اصفهان به دنیا آمد.
در سال 1323 ش با رتبه اول دیپلم گرفت و به رغم اصرار رئیس فرهنگ اصفهان برای ادامه تحصیل در علوم جدید، وارد مدرسه صدر شد و تحصیلات حوزوی را شروع کرد.
در سال 1325 برای ادامه تحصیل به قم آمد و دوره سطح را خواند و به درس خارج فقه و اصول آیات عظام خوانساری، بروجردی، محقق داماد و حضرت امام (ره) حاضر شد و افزون بر این به همراه آیت الله منتظری، شهید مطهری و شهید بهشتی در درس خصوصی حضرت امام که در حجره شهید مطهری تشکیل می شد شرکت کرد از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی حضوری فعال داشت.
با اجازه حضرت امام (ره) اقدام به اقامه نماز جمعه در شهر اصفهان کرد و چون نماز وی مورد استقبال چشمگیر مردم قرار گرفت به دستور ساواک نماز جمعه او تعطیل شد.
در سال 1356 و بعد از شهادت حاج آقا مصطفی خمینی دستگیر و به تهران اعزام شد و مدتها در زندان کمیته مشترک و زندان قصر مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت و در آستانه پیروزی انقلاب از زندان آزاد شد.
امامت جمعه اصفهان و نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از جمله مسئولیت های وی بعد از انقلاب می باشد.
(پیام انقلاب، شماره 54 [29 اسفند 1360]، ص 19 ـ 16 و 54 و شماره 55 [14 فروردین 1360]، ص 45 ـ 42) 3ـ آیت الله عباس ایزدی فرزند محمد در سال 1301 ه ش در نجف آباد اصفهان متولد شد وی علیرغم مخالفت خانواده به تحصیل علوم دینیه همت گماشت و از محضر اساتیدی همچون مرحوم عبدالرزاق نائینی، ابراهیم ریاضی، سید علی نجف آبادی، حاج منصور، حاج آقا رحیم ارباب و...
بهره برد و سپس در سال 1319 عازم حوزه علمیه قم گردید و درس آیات عظام مرحوم نجفی، مرعشی، گلپایگانی، علامه طباطبائی و درسهای عمومی و خصوصی حضرت امام (ره) را دریافت نمود و در سال 1338 به نجف آباد مراجعت نمود و با وعظ و خطابه، تفسیر قرآن و نهج البلاغه و تدریس در حوزه علمیه فعالیتهای خود را شروع نمود.
با شروع نهضت حضرت امام (ره) با صدور اعلامیه، سخنرانی و...
به حمایت از آن برخاست و بارها توسط ساواک دستگیر و در سال 1349 به شهرستان زابل تبعید گردید.
وی نماینده تام الاختیار حضرت امام (ره) بود.
در سال 57 مردم را یکپارچه هوادار حضرت امام و انقلاب ساخت و در جریان حمله چماق بدستان به نجف آباد خانه و کتابخانه اش مورد حمله واقع و آن را به غارت برده و به آتش کشیدند.
آیت الله ایزدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تمامی سنگرها مانند : امامت نماز جمعه نجف آباد، کمک به مجروحین، حضور در کنار رزمندگان دفاع مقدس (فرزند روحانی اش به نام احمد ایزدی در عملیات 2 کربلای 5 به شهادت رسید) حضوری فعال داشت و...
.
وی تا پایان عمر از مدافعین جدی حضرت امام (ره) بود و به همین علت مجددا در سال 68 دفتر و منزلش مورد حمله واقع شد.
از آثار به جای مانده از ایشان می توان به تفسیر قرآن، تفسیر و تحلیل نهج البلاغه، تحلیلی از قصص قرآن مباحث عرفانی و فلسفی، عقاید و اخلاق، کلیات اخلاق، شرح و تفسیر دعای افتتاح، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی و فوائد و نصایح اشاره نمود.
سرانجام در سال 1371 این معلم اخلاق پس از سی سال ریاست حوزه علمیه نجف آباد و عمری تلاش و کوشش دعوت حق را لبیک و به دیار باقی شتافت.
ر.ک : نشریه آئینه پژوهش، ش 13.