صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : سید حسن شیرازی

تاریخ سند: 29 فروردین 1356


موضوع : سید حسن شیرازی


متن سند:

به : 334 از : 213 شماره : 191 /213 رهبران دست راستی مسیحی لبنان از پیشگاه مبارک شاهانه استدعا نمودند که زعمای شیعه لبنان به علت عوام فریبی و فساد و چپ گرایی موقعیت خود را در این کشور از دست داده اند سازمانی از شیعیان جوان و تحصیل کرده به وجود آید که از طرف دولت شاهنشاهی حمایت و پشتیبانی گردد و مانع سقوط شیعیان و جاهل این کشور به دامان کمونیسم گردد.
اوامر ملوکانه بدین نحو از طریق وزارت خارجه شرفصدور یافت که (سفیر بررسی کند) و با بررسی های وسیعی که از طرف سفارت شاهنشاهی در لبنان در این باره به عمل آمده و با سیاستمداران جوان شیعه از قبیل دکتر عزالدین و محسن سلیم رهبران مسیحی دست راستی کتائب و احرار مذاکره گردیده چنین نتیجه گرفته شده است : 1ـ سید موسی صدر ریاست مجلس عالی شیعه را دارد ایجاد این تشکیلات فایده ای در برنخواهد داشت لذا باید ابتدا سید موسی صدر از سمت رئیس مجلس عالی شیعه برکنار نمود و شخص صالح را به جای او گماردند1 زمینه برای تشکیل چنین سازمانی فراهم گردد.
2ـ دو سال قبل با سید حسن شیرازی رهبر مذهبی شیعه در سوریه و امام مرقد حضرت زینب با حضور نماینده ساواک در بیروت مذاکراتی در این زمینه به عمل آمده بود ولی موقعیت سید موسی صدر در آن موقع قوی بود و اقدامی میسر نگردید خصوصا که مسیحیان نیز از او پشتیبانی جدی می نمودند ولی حال تمام جبهه ها او را خیانت کار و مزدور بیگانه می دانند لذا پس از مراجعت سفیر شاهنشاه آریامهر به لبنان مشارالیه با رهبران مسیحی از جمله بشیر جمیل فرمانده فالانژها و محسن سلیم نماینده سابق شیعه ملاقات و از طرف نامبرده به آنها توصیه گردید حال که لزوم تغییر سید موسی صدر مورد تأیید مسیحیان می باشد از وجود سید حسن شیرازی استفاده شود.
بشیر جمیل موضوع را در حزب کتائب مطرح نمود و مورد تصویب قرار گرفت سپس در جلسه دیگری که با حضور رهبران کتائب تشکیل گردیده بود و از طرف سفیر شاهنشاه آریامهر به آنها یادآوری گردید که برای موفقیت در این راه، لازم است انتصاب سید حسن شیرازی به جای سید موسی صدر مورد تأیید واتیکان و پاتریارک خریش واقع گردد و به او هویت لبنانی داده شود به نحوی که از اصل ساکن یکی از دهات شیعه نشین منطقه مسیحی نشین کسروان معرفی گردد.
3ـ پاتریارک خریش با این طرح موافقت نمود همچنین با سفیر پاپ ملاقات و مذاکره نمود و او به جمیل قول داد که موافقت واتیکان را جلب کند و تأکید نمود که این مطلب را از هم اکنون تمام شده تلقی نمایند سپس مراتب به وسیله نماینده شیعه محسن سلیم به اطلاع سرکیس رئیس جمهوری رسانید و رئیس جمهوری لبنان وعده همه گونه مساعدت داد ولی به محسن سلیم تأکید کرد که وی ناگزیر است وانمود کند که در این باره نه مطلبی شنیده و نه کسی را ملاقات کرده است ولی به مقامات تأمینی دستور داده که بلافاصله یک شناسنامه و یک گذرنامه لبنانی برای او صادر و در آن قید شود که سید حسن شیرازی مقیم دهکده حسین در جبل کسروان می باشد و عکس هایی نیز با رهبران کتائب از او گرفته اند (محسن سلیم گذرنامه و برگ هویت او با عکس های مزبور را به سفارت شاهنشاهی در لبنان فرستاده که فتوکپی آنها تهیه و با اولین پست ایفاد خواهد شد).
4ـ در تعقیب اقدامات فوق سفیر شاهنشاه آریامهر مجددا با سید حسن شیرازی ملاقات نموده و خطوط وظایف آینده به دقت مورد مذاکره قرار گرفته و سید حسن شیرازی در حضور محسن سلیم گفته که وی در گذشته خدمتگزار شاهنشاه بوده و تا آخر عمر از این افتخار برخوردار خواهد بود و مانند سید موسی صدر نمک نشناس نمی باشد.
5ـ از آنجایی که سید موسی صدر عامل شناخته شده سوریه می باشد و از طرفی سیدحسن شیرازی امام مرقد حضرت زینب در دمشق است ممکن است مقامات سوری با پشتیبانی از سید موسی صدر مانع ادامه فعالیت وی گردند خصوصا در حال حاضر که لبنان نیز در اشغال قوای سوریه می باشد.
6ـ به مجرد آماده ساختن سید حسن شیرازی.
رهبران مسیحی و زعمای معتدل شیعه سازمانی از شیعیان جوان و تحصیل کرده که به هیچ وجه بستگی با رهبران فاسد و عوام فریب سوسیالیستی شیعه ندارند و مردمانی پاک و منزه هستند به وجود آورده که ظاهرا محسن سلیم در سفر اخیر خود به واشنگتن مراتب را به اطلاع جناب آقای زاهدی سفیر شاهنشاه آریامهر رسانده و ایشان نیز گزارشی در این زمینه به شرف عرض پیشگاه مبارک شاهانه رسانیده اند و اوامر مبنی بر تأیید موارد فوق شرفصدور یافته است.
(اسامی و مشخصات آنها با اولین پست ارسال خواهد شد).
قرار است موجودیت سازمان مذکور در جراید لبنان اعلام و تبلیغات وسیعی درباره آن به عمل آید و پس از آن که سازمان مزبور قدرت کافی به دست آورد خواستار تجدید نظر در انتخاب مجلس عالی شیعه و تعیین رئیس جدید برای این مجلس بشود.
7ـ به احتمال قوی به یقین زعمای مذهبی و سیاسی شیعه که با تشکیلات سید موسی صدر مخالف هستند مقدمات انحلال مجلس عالی شیعه و تعیین اعضاء مجلس مجدد را فراهم خواهند نمود و در کنار این فعالیتها تبلیغات دامنه داری توسط شیعیان وابسته به رهبران مسیحی به نفع سید حسن شیرازی که خود در دشت بقاع و منطقه بعلبک شهرت نیکی دارد انجام خواهد گرفت تا در انتخابات جدید سید حسن شیرازی به ریاست مجلس عالی شیعه برگزیده شود و نوعی همکاری غیر مرئی بین مسیحیان و شیعیان برگزار گردد که در استخوان بندی رژیم آینده این کشور حتی اگر به صورت فدراسیون و کنفدراسیون باشد اثر مثبت داشته باشد و از اشاعه چپ گرایی بیشتر در بین شیعیان جلوگیری شود.
ملاحظات : گزارش فوق همراه خلاصه سوابقی که از سید حسن شیرازی از اداره کل سوم اخذ شده بود (یکبرگ پیوست) از شرف عرض اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر گذشت اوامر مطاع ملوکانه چنین شرفصدور یافت: ««اصولاً به این جماعت نمی توان اعتماد کرد»» ضمنا تیمسار ریاست ساواک نیز چنین مقرر فرمودند : ««به نظر اینجانب اصولاً هیچ یک از این افراد مورد اعتماد نیستند نه در گذشته نه در حال حاضر و نه در آینده نمی توان به آنها اعتماد نمود.
سوابق همین شیرازی هم در گذشته کمتر از موسی صدر نبوده ولی با هم رقابت نمایند و ضعیف شوند بسیار خوب است.
»»1 علیهذا ضمن اعلام این که اوامر ملوکانه و پینوشت تیمسار ریاست ساواک به جناب سفیر شاهنشاه آریامهر در لبنان ابلاغ گردیده مراتب جهت اطلاع اعلام می گردد.
محترما به عرض می رساند فلک فرسا 31 /1 /36 اصل در پرونده سید حسن شیرازی 7826 می باشد.
در پرونده موسی صدر 46422 بایگانی شود [ناخوانا] 5 /2 /36 عملیات 31 /1 /36

توضیحات سند:

1ـ به راستی جرم امام موسی صدر چه بود که این گونه برای برکناری و تضعیف او تلاش کردند.
آیا غیر از دفاع از حقوق شیعیان، مقابله با تجاوزات اسرائیل، دفاع از مردم محروم فلسطین و آرمان آنان گناه دیگری داشت که این گونه و از هر سو آماج حملات و تهمتها قرار می گرفت.
او هدف خود را مشخص نموده و در راستای اهداف والای خود و در راه رضای معبود آماده هرگونه جانفشانی و فداکاری بود و جرم او هم همین بود، یکی از مهمترین اهداف جنگ داخلی لبنان ایجاد زمینه مناسب برای به راه انداختن سپتامبر سیاه دیگری بود تا برای همیشه فلسطینیان را از صحنه سیاسی حذف کنند.
امام موسی صدر از همه این دسیسه ها آگاهی کامل داشت، به خوبی می دانست که اگر این توطئه ها عملی گردند به ضرر همه مسلمانان و جهان اسلام خواهد بود.
او با تیزبینی و زیرکی خاص خود همواره سعی داشت فلسطینیان را از این فتنه ها دور نگه دارد به همین خاطر با فداکاری خودش و مبارزان شیعی را سپر بلای آنان قرار می داد و فرصتها را از دست دشمن می گرفت.
بسیار اتفاق می افتاد که درگیری بین مسلمانان و مسیحیان، نخست در منطقه ای سنی نشین به وقوع می پیوست، ولی به واسطه همین سیاست (سپربلا شدن) فورا به مناطق شیعه نشین انتقال می یافت و آن گاه به دست با کفایت وی مسأله حلّ و فصل می شد.
گر چه این فداکاری و ایثار برای شیعیان خیلی گران تمام شد، چرا که آنان در این راه شهدای زیادی را تقدیم انقلاب فلسطین کردند و خسارتهای مالی و روانی بسیاری را نیز محتمل شدند.
ولی در عین حال این حمایتها و جانبازیهای صادقانه ثمرات فراوانی را به بار آورد و باعث گردید که فلسطینیان دوستان و دشمنان واقعی خود را بهتر و بیشتر بشناسند.
دیر زمانی بود که شیعیان جنوب لبنان به عنوان خائن، نوکر شاه، ستون پنجم و [ناخوانا] معرفی می گشتند و عامل همه گرفتاریها و دربدریها به حساب می آمدند.
این روش و از خودگذشتگی، به زودی غبار تحریف را از سیمای مظلوم شیعیان کنار زد و نشان داد که همه آنها توطئه ای بیش نیست و شیعیان بهترین حامیان فلسطینیانند و در این راستا از جان خود نیز مایه می گذارند.
اما هدف اصلی امام موسی صدر خیلی بالاتر از اینها بود، او به سرنوشت فلسطین می اندیشید و سرآغاز بهبودی اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و [ناخوانا] تمام مسلمانان جهان و پی ریزی شالوده تمدن اسلامی آینده را، در حل مسئله فلسطین می دانست.
وی در هر محفل و مجلسی که فرصت به دست می آورد از فلسطین یاد کرده و می گفت: «ما باید مسئله فلسطین را بدون شرمساری و یا ترس به عهده بگیریم و در این راه از دادن قربانی نهراسیم.
» او موضوع اشغال فلسطین را تنها یک مسئله اسلامی نمی شمرد و سعی می کرد که آن را بیشتر، از دیدگاه فطری و انسانی مطرح کرده و مورد ارزیابی و بررسی قرار دهد تا مسئله، جنبه فطری و وجدانی به خود گرفته و در محافل وجدانهای غیرمسلمانان نیز برای خود جای باز کند وی می گفت : «تلاش برای آزادی فلسطین، تلاش برای آزادی مقدسات اسلامی و مسیحی و تلاش برای آزادی انسان است.
همچنین این تلاشی است برای جلوگیری از آلوده شدن نام خداوند در روی زمین، زیرا صهیونیسم با رفتارهای خود نام خداوند را آلوده می سازد».
فرمان تاریخی امام موسی صدر مبنی بر «التَّعامل مَعَ اِسْرائیل حَرامٌ» (معامله با اسرائیل حرام است) بود که همه توطئه را در هم شکست و خط بطلان بر افکار سازشکاران کشید و روح و جان تازه ای در کالبد مبارزان مسلمان دمید و در راه جهاد و شهادت آنان را امیدوار و ثابت قدم ساخت.
به طورکلی خط مشی اساسی و دورنمای فعالیتهای امام موسی صدر در طول اقامت وی در لبنان را می توان در چهارچوب عنوانهای زیر خلاصه کرد: 1ـ جانبداری از اصل همزیستی صلح آمیز فرقه های مذهبی و طایفی چندگانه کشور لبنان و مبارزه با تلاشهای مذبوحانه در جهت تجزیه کشور.
2ـ حراست از اصل همزیستی مسالمت آمیز لبنان و فلسطین و حمایت همه جانبه از انقلاب فلسطین و مردم آواره آن.
3ـ تلاش برای رفع هرگونه اختلاف، و کوشش به خاطر تحقق اصلاحات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی.
4ـ مردود شمردن هرگونه تعصبات فرقه ای و مذهبی و دوری از جنگ و ستیز فرقه گرایانه.
5ـ ارج نهادن به اصل دفاع از خویشتن برای هر گروه، دسته و افراد.
6ـ مبارزه با هرگونه تجاوز خارجی به کشور لبنان.
7ـ مبارزه مداوم با دولت غاصب اسرائیل.
8ـ تلاش در جهت جلوگیری از احتمال سرکوبی انقلاب فلسطین.
ر.ک : امام موسی صدر امید محرومان، 167 ـ 170 1ـ آنچه در پی نوشت آمده است حکایت از عمق کینه وی از روحانیت دارد و دستور صریح وی مبنی برایجاد اختلاف و رقابت و تشدید درگیری ها بین روحانیت، از بهترین عوامل درس آموز روزگار است دشمنان دین از هر اختلافی استفاده کرده و با حمایت از یکی به دیگری حمله می کنند این اختلافات که یا بدوا شروع شده و سپس اینها دخالت کرده اند و یا از ابتدا با طراحی دشمنان اسلام بوده است جز ضرر و زیان چیزی برای جامعه اسلامی نداشته است.

منبع:

کتاب امام موسی صدر به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 83



صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.