متن سند:
از : تلگراف رمز به : تیمسار ریاست ساواک پیرو : 466 ـ 28 /7 /45 میلانی به منبع 195 اظهار داشته که فعلاً در تهران دو مسئله مورد توجه است یکی موضوع زنان1 و دومی درباره گوشت ماشینی2 و اقدام شرکت گوشت درباره مسئله زنان تعدادی از علمای تهران به سید جلال تهرانی3 مراجعه و از وی خواسته اند که حضور شاهنشاه شرفیاب و نظر روحانیون را به عرض برساند که سید جلال امتناع نموده و اظهار داشته من مدتی است شرفیاب نشده و برای یک موضوع کوچک صلاح نیست شرفیاب شوم سپس به سید ضیاءالدین طباطبائی4 مراجعه نموده اند که ایشان هم توصیه نموده که هر اقدامی وسیله روحانیون به صلاح نیست و بهتر است سکوت نمایند.سپس میلانی اضافه نموده من در جواب اشخاصی که از من استفتاء نموده اند گفته ام هر اقدام شدیدی به مصلحت نیست نامه ای به سید جلال و یکی هم به مهندس سالور رئیس کارخانجات سیمان نوشته ام مهندس مزبور از نزدیکان آقای نخست وزیر است و در آن نامه ها توصیه کرده ام که به شاهنشاه و نخست وزیر عرض کنند که توجه به نظرات علماء بنمایند من شخصا با هر عمل مفّاد و شدیدی مخالفم و اقدامی نخواهم کرد مراتب استحضارا معروض
توضیحات سند:
1 ـ ر.ک : سند و پاورقی شماره 466 ـ 28 /7 /45 و 1048 /9 ه ـ 12 /1 /46 2 ـ موضوع گوشت از جمله موضوعات اقتصادی بود، که رژیم در چهارچوب قرارداد بازرگانی، با خارج تنظیم می نمود.از آنجا که در گوشتهای وارداتی احکام اسلام، در خصوص ذبح، به هیچ وجه رعایت نمی گردید.
بی توجهی رژیم در ضرورت اجرای احکام شرعی.
سبب شده بود، تا از رهگذر گوشتهای وارداتی حرام و تزریق آنها در سیستم غذایی مردم مسلمان موضع گیری هایی از سوی فقهاء و مراجع تقلید صورت گیرد همانطور که از این سند، و سندهای دیگر در مورد گوشتهای وارداتی، آمده است، حضرت آیت الله میلانی (ره) پیگیر این موضوع تا برطرف کردن آن از سوی رژیم بوده اند.
3ـ سید جلال الدین تهرانی در کابینه قوام به سال 1326 وزیر مشاور و معاون نخست وزیر و در کابینه ساعد ابتدا وزیر مشاور، سپس وزیر پست و تلگراف شد (1328) در دولت علی منصور به سال 1329 نیز وزیر پست و تلگراف بود.
در بهمن 1332 وزیر مختار ایران در بلژیک و در مهر ماه 1337 از آذربایجان سناتور انتصابی شد.
وی دوبار به استانداری خراسان و نیابت تولیت عظمای آستان قدس رضوی رسید.
و در جریان اصلاحات ارضی چون مخالف آن بود، در سالن کشاورزی خراسان سخنانی علیه این قانون ایراد کرد.
و بعد به تهران آمد و از استانداری خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوی استعفاء کرد، معذلک شاه برای این که او را ساکت کرده باشد، وی را به سناتوری انتصابی منصوب نمود ولی او به کابینه هویدا رأی کبود داد و پس از اتمام دوره سناتوری دیگر شغلی به او داده نشد و در 23 دی ماه 1357 به سمت رئیس شورای سلطنت انتخاب شد و 7 روز بعد در فرانسه از این سمت استعفاء کرد.
و در 2 بهمن 1357 به ملاقات حضرت امام خمینی (ره) رفت و ضمن غیرقانونی دانستن شورای سلطنت استعفای خود را تقدیم امام خمینی کرد.
او در چهارم بهمن ماه 1357 نیز مجددا به ملاقات امام خمینی نائل شد.
در مصاحبه ای گفت : مخالفان استعفای من جاهلند.
تهرانی چند سال قبل درگذشت.
وی قبلاً کلیه اموال خود از جمله محل سکونتش را در سه راه امین حضور خیابان ری وقف آستان قدس رضوی کرد.
سید جلال تهرانی، قبل از مشاغل دولتی نماینده مجلس بود.
و هنگام دستگیری مرحوم آیت الله سید حسن مدرس، او نیز در منزل وی بازداشت شد.
تهرانی منجم و ستاره شناس بود.
ر.ک : اسماعیل رزم آرا، قضاوت تاریخ، صفحه 199، نشر علم 4ـ سید ضیاءالدین طباطبائی در سال 1267 در شیراز متولد شد پدرش علی آقا یزدی از علمای آن عصر بود.
در سن 14 سالگی روزنامه ندای اسلام را در شیراز منتشر کرد سپس در تهران رعد و برق را نشر داد در جریان قرارداد ننگین «وثوق الدوله» مدافع منافع انگلیسی بود.
در جریان کودتای 1299 رهبری آن را به عهده گرفت.
بعد از 93 روز نخست وزیری ناچار به استعفا و راهی اروپا شد.
سپس به فلسطین رفت و واسطه فروش زمین فلسطینیها به یهودیان گردید، سال 1322 به تشویق عده ای و حمایت انگلستان به ایران بازگشت.
در مجلس چهاردهم راه یافت حزب اراده ملی را در برابر حزب توده تأسیس کرد.
بین وی و دکتر مصدق در مجلس درگیری شدید رخ داد.
وی به دلیل نداشتن پایگاه اجتماعی نتوانست کاری از پیش ببرد، در طرح ملی این دوران مدتی نخست وزیر بود از سال های 1326 تا 1348 به عنوان مشاور نزدیک محمدرضا پهلوی مطرح بود.
سید ضیاء در سن 81 سالگی در اثر سکته قلبی در تهران درگذشت.
و در مقبره ناصرالدین شاه در شهرری دفن گردید.
ر.ک : سیری در نهضت ملی شدن صنعت نفت، خاطرات شمس قنات آبادی، ص 47