موضوع: آقایان سیداحمد حسینی و فاضل حسنی و شش نفر دیگر از افراد بازاری
تاریخ سند: 12 خرداد 1342
موضوع: آقایان سیداحمد حسینی و فاضل حسنی و شش نفر دیگر از افراد بازاری
متن سند:
موضوع: آقایان سیداحمد حسینی و فاضل حسنیو شش نفر دیگر از افراد بازاری
12 /3 /42
پیرو شماره 5854 /5 – 9 /3 /42 نامبردگان بالا از ساعت 15 /10 تا 30 /11 ماه جاری در مدرسه زنگنه بدون توجه به تعهدی که قبلاً سپرده در موقع وعظ مطالبی تحریک‌آمیز به شرح زیر بیان کرده‌اند: ۱- خلاصه گفتار سید احمد حسینی1 راجع به دخالت زنان در امور اجتماعی و اضافه نموده همانطوری که مأمورین مسؤول اجرای او امر رؤسای خود می‌باشند. ما هم مجبور به اجرای اوامر قرآن هستیم و بدون بیم و هراس حقایق را می‌گوییم.
۲- سید فاضل حسنی2 در مورد آقای باهنر3 که تحت تعقیب بوده اظهار داشته علاوه از دوستان من از جمله آقای باهنر در مجلس حضور ندارند مثل اینکه بازداشت می‌باشند در این موقع عده به نامان حجازی آموزگار، حاج ابراهیم درفشی کفاش، محمد اسلامی، سیدصادق، صادق براتیان، حاج غلامعلی اظهار داشتند او را به شهربانی بازداشت نمود و در موقع خروج جمعیت از مدرسه مذکور به تحریک دو نفر واعظ فوق و چند نفر بازاری فوق‌الذکر عده نسبتاً زیادی به سمت شهربانی حرکت و اظهار می‌داشتند تا میهمان خود را نبریم از اینجا نمی‌رویم که رونوشت گواهی شده مأمورین مربوطه عیناً به پیوست می‌باشد. ضمناً به دو نفر واعظ فوق ابلاغ گردیده که ساعت 16 روز 11 /3 /42 خود را به آن ساواک معرفی نمایند.
سرپرست شهربانی‌های همدان - سرهنگ آصفی
توضیحات سند:
1- سید احمد حسینی ملایری فرزند سید محمد متولد ۱۳۱۵ ملایر ایشان از روحانیون مبارز دوران ستم‌شاهی در همدان بودند که پس از وقایع سال 4۲ و تبعید امام خمینی (ره) فعالیت مؤثری در شهر همدان و مسجد مهدویه کمال‌آباد شهر همدان داشتند. وی بارها از سوی ساواک دستگیر، زندانی و تبعید گردید. ایشان در حال حاضر در قید حیات و در تهران ساکن هستند.۲- سیدفاضل حسنی ورکانه‌ای فرزند سید عباس متولد ۱۳۰۹ ایشان از روحانیون مبارز دوران ستم‌شاهی بودند که بارها از سوی ساواک بازداشت، زندانی و تبعید گردید. پس از انقلاب اسلامی به فعالیت‌های خود ادامه دادند و در حال حاضر در قید حیات هستند.
۳- شهید دکتر محمد‌جواد باهنر فرزند حاج علی‌اصغر در سال ۱۳۱۲ در کرمان متولد شد. خواندن و نوشتن و قرآن را در مکتب‌خانه آموخت و سپس به مدرسه معصومیه کرمان رفت و همزمان با تحصیل علوم دینی به فراگیری علوم کلاسیک پرداخت و دیپلم گرفت. در اوایل مهرماه ۳۲ برای تحصیل سطوح عالی راهی قم شد و یک سال بعد در درس خارج آیت‌الله العظمی بروجردی و امام خمینی و علامه طباطبایی شرکت جست و همگام با دروس حوزه به تحصیلات دانشگاهی پرداخت و در سال ۳۷ موفق به اخذ لیسانس در رشته ادبیات و پس از مدتی در رشته علوم تربیتی به درجه فوق لیسانس رسید و دکترای الهیات را نیز از دانشگاه تهران گرفت.
وی در سال ۳6 فعالیت‌های فرهنگی و مطبوعاتی خود را آغاز کرد و در تأسیس دفتر نشر فرهنگ اسلامی، کانون توحید مسجد الجواد و مدرسه رفاه نقش مؤثری داشت. برای اولین بار در سال ۱۳۳۷ به علت سخنرانی بر علیه اسرائیل دستگیر شد و از بنیانگذاران سالنامه مکتب تشیع بود.
در سال 4۲ مبارزات سیاسی را همگام با نهضت روحانیت آغاز کرد و در اسفند 4۲ پس از ایراد سخنرانی دستگیر شد. و پس از آن پیاپی به زندان‌های کوتاه‌مدت محکوم شد و تا سال ۱۳۵۰ ممنوع‌المنبر گردید.
بعد از پیروزی انقلاب مسئولیت تنظیم امور مدارس و بازگشایی آنها را پذیرفت. وی به همراه دکتر شهید بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ای، موسوی اردبیلی و هاشمی رفسنجانی حزب جمهوری اسلامی را بنیاد نهاد. او همچنین عضو و نماینده شورای انقلاب در آموزش و پرورش بود. از طرف مردم کرمان به مجلس خبرگان رفت و از سوی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز حضور یافت. در کابینه شهید رجایی به عنوان وزیر آموزش و پرورش خدمت کرد و پس از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی به عنوان دبیر کل حزب منصوب شد. در 14 مرداد ۱۳6۰ به عنوان نخست‌وزیر رأی موافق از مجلس گرفت. اما طولی نکشید که در روز ۸ شهریور ۱۳۹۰ در پی بمب‌گذاری دفتر نخست‌وزیری به شهادت رسید.