گزارش درباره : کانون نویسندگان
تاریخ سند: 14 اسفند 1347
گزارش درباره : کانون نویسندگان
متن سند:
از : 312 به : امنیت داخلی محترما به استحضار می رساند.منظور ـ عرض وضعیت کانون مزبور سابقه ـ در سال 46 از طرف وزارت فرهنگ و هنر اعلام شد که در بهمن ماه همان سال کنگره ای از شاعران، نویسندگان و مترجمان ایران تشکیل و علیاحضرت فرح پهلوی شهبانوی ایران کنگره مزبور را افتتاح خواهند فرمود.
به دنبال اعلام این خبر از طرف جمعی از نویسندگان منحرف از جمله جلال آل احمد، سیاوش کسرائی، سیمین دانشور، داریوش آشوری، بهرام بیضائی و غلامحسین ساعدی فعالیتهائی آغاز و با جمع آوری امضاء شرکت در این کنگره را تحریم و به موازات آن از طرف جامعه سوسیالیستهای ایرانی در اروپا نیز طی اعلامیه ای کنگره مزبور تخطئه و از نویسندگان خواسته شد در این کنگره شرکت ننمایند.
چندی بعد از طرف وزارت فرهنگ و هنر تشکیل کنگره مزبور به تاریخ نامعلومی در آینده موکول و متعاقبا از طرف همان افرادی که برای تحریم کنگره مورد بحث فعالیت شده بود اقداماتی به عمل آمد که کانونی از نویسندگان و شاعران نوپرداز بوجود آید و دبیری کانون نیز به سیمین دانشور همسر جلال آل احمد واگذار و عناصری مانند احمد شاملو، سیاوش کسرائی، جلال آل احمد، داریوش آشوری و بهرام بیضائی که عموما از عناصر کمونیست یا عضو جامعه سوسیالیستها1 بودند برای پیشرفت و رسمیت این کانون به تلاش پرداختند.
اقدامات انجام شده.
بلافاصله پس از وصول خبر مربوط باین اقدامات ضمن درج خبر در بولتن جاری گزارشی تهیه و اظهار نظر گردید که ایجاد و رسمیت این کانون با توجه به طرز فکر و سابقه موجدین و گردانندگان آن به مصلحت نمی باشد و کسب اجازه گردید که ضمن مخالفت با به ثبت رسیدن کانون نویسندگان ایران از ادامه فعالیت اعضاء آن جلوگیری به عمل آید و پس از آن شرح لازم به وزارت اطلاعات اعلام و از آن تاریخ تا به حال در اکثر کمیسیونهای وزارت اطلاعات این موضوع مطرح و با اکثر آراء با این موضوع موافقت و اقداماتی به عمل آمده که از رسمیت یافتن و نضج کانون مورد بحث جلوگیری شود.
اخیرا از طرف همین افراد در محل دانشکده هنرهای زیبا به یاد نیما یوشیج مبتکر شعر نو فارسی مجلس یادبودی تشکیل و ضمن آن عناصر مزبور بیاناتی ایراد و اشعار سروده اند و روزنامه های کیهان و آیندگان و مجله خوشه مراتب را مفصلاً درج کرده و موضوع به موقع در بولتن به عرض مقامات عالیه رسیده است.
ضمنا تلویزیون ملی ایران رپرتاژی را که قبلاً از مراسم مذکور تهیه کرده بود در ساعت 2300 روز 12 /12 /47 پخش نموده است.
نظریه : با توجه به اینکه مؤسسین کانون نویسندگان دارای سوابق مضره و افکار منحرف می باشند و به همین جهت با ایجاد و ادامه فعالیت این کانون مخالفت گردیده لذا برگزاری مراسم فوق از طرف آنان در دانشکده هنرهای زیبا و همچنین درج سخنرانیهای عناصر مورد بحث در جراید و مطبوعات و بالاخره پخش رپرتاژ از مراسم مذکور از طریق تلویزیون ملی ایران به مصلحت نبوده و به استحضار می رساند که اینگونه اقدامات به نفع کانون مذکور، من غیرمستقیم به تقویت و نضج گرفتن آن کمک می کند و اصولاً نمایان شدن گردانندگان کانون موصوف با داشتن عقاید انحرافی در صفحه تلویزیون و یا معرفی آنان بمردم به عنوان شاعران و نویسندگان شایسته و توانا اقدام غیر مستقیمی در رسمیت دادن و قوام بخشیدن به کانون غیر قانونی نویسندگان است و تدریجا به آنان مجال می دهد که افکار مسموم کننده خود را از این طریق در مردم تزریق و منشاء تخریب فکر و تحریک عناصر مستعد بشوند.
مراتب جهت استحضار از عرض گذشت.
به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید ـ تاریخ 19 /12 /47 مشروحا مجددا در بولتن گذارده شود با ذکر اسامی و نام گردانندگان و اعضا کانون نویسندگان و سوابق سیاسی آنها آقای فقیهی با پرونده کانون نویسندگان برای مذاکره ارائه شود 20 /12 /47
توضیحات سند:
1ـ محمود اعتمادزاده (به آذین) در رابطه با تشکیل کانون نویسندگان چنین می گوید : «در کار کانون از همان آغاز یک دوگانگی بود که می بایست بر آن چیره شد.در جایی که آل احمد و کوچک ابدالهای او پنهانی در پی گرد آوردن اهل قلم زیر پرچم نیروی سوم یا چیزی به همان اندازه گزنده بود...
دو سال و اندی ما جلسه ها و سخنرانی ها داشتیم و در برابر دست اندازهای سانسور به شیوه جنگ و گریز مقاومت هایی کردیم، ولی تنگ چشمی ها ـ دورویی ها ـ تندروی ها ـ کارشکنی ها از درون و بیرون کار را به بن بست کشاند.
» «از هر دری» ج 1 صص 13 ـ 12