موضوع: اعلامیه آیتالله قمی
تاریخ سند: 24 مرداد 1344
موضوع: اعلامیه آیتالله قمی
متن سند:
شماره: 8050 /9ﻫ تاریخ:24 /5 /1344از: ساواک خراسان
به: تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور اداره کل سوم (316)
موضوع: اعلامیه آیتالله قمی
عطف 22904 /316 ـ 12 /5 /44
اعلامیه مزبور موضوع تلگراف 390 ـ 11 /5 /44 می‌باشد و تحقیقاتی که به عمل آمده:
1. سیدمحمود قمی که در تاریخ 21 /4 /44 به ساری مسافرت کرده، حامل پیشنویس اعلامیه پدرش بوده که پس از چند روز توقف در ساری به تهران مسافرت و ترتیب چاپ اعلامیه را داده است و گویا مقداری از اوراق مزبور به‌وسیله مسافری به عراق جهت سیدجمال‌الدین ملایری1 فرستاده تا با نظر آیتالله خویی نسبت به توزیع آن در عراق و سایر کشورهای عربی اقدام و درصورت امکان از رادیو قاهره نیز پخش شود و چون برای حمل اعلامیه به مشهد شخص مورد اعتماد پیدا نمیشود، قرار می‌گذارد بعداً به مشهد بیاورند که با قرنطینه مواجه می‌شود.
2. بنا بر اظهار یکی از محارم2 قمی پیشنویس اعلامیه مزبور به‌وسیله غلامرضا شورگشتی نوکر قمی، به تهران ارسال شده تا به‌وسیله شخصی به نام مروارید نسبت به چاپ و توزیع آن اقدام شود.
ضمناً تاکنون از این اعلامیه در مشهد دیده نشده است.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان ـ سرتیپ بهرامی
خیلی فوری است. آقای صابری! با توجه به سابقه گزارش عرضی تهیه شود. رونوشت این نامه پیرو سابقه به ساواک تهران منعکس شود و در مورد اینکه شیخ مروارید در تهیه اعلامیه مورد بحث تشریک مساعی نموده است یا نه سؤال شود، سوابق غلامرضا شورگشتی روشن شود و بیوگرافی ملصق به عکس وی خواسته شود.
توضیحات سند:
1. حاج سیدجمال‌الدین (رئوف) ملایری در 1310ش. در مشهد مقدس متولد شد. پس از خواندن دروس جدید و مقدمات و ادبیات نزد ادیب نیشابوری، در دروس سطح از محضر مرحوم حاج میرزا احمد مدرس یزدی، حاج شیخ هاشم قزوینی و آیتاللهالعظمی میلانی استفاده کرد. در سال 1332ش. به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر اساتید بزرگ آن حوزه مانند آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمود شاهرودی و آقاشیخ حسین حلی نیز بهره برد. وی تا سال 1350ش. که دولت عراق ایرانیان مقیم آنجا را با ظلم از عراق اخراج کرد، در آن حوزه بود و سپس به ایران آمده و در تهران اقامت گزید و تا پایان عمر به خدمات و امور دینی مشغول بود. (محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، صص 173 ـ 174)2. در اصل: محارمین