تاریخ سند: 15 خرداد 1357
متن سند:
جناب آقای امیرانی ضمن اظهار تشکر از فعالیت جنابعالی در چاپ و نشر مجله خواندنیها ـ لازم دانستم که نکته ای چند، در مورد مقاله اخیر جنابعالی در مجله شماره 38 این هفته یادآوری نمایم ـ چرا که میدانستم جنابعالی مقداری از مسئله پرت افتاده اید و گویا در خارج از ایران سیر و سیاحت می فرمائید.مقاله حکومت و روحانیت شما را خواندم ـ در آن مقاله به مسائلی اشاره نموده اید که واقعا جالب و در خور توجه است البته از نظر بی خبری شما که یا عمدی است و یا «ترسی» است.
قبل از هر چیز لازم است یادآوری نمایم که این تحقیر [حقیر] به وطنش عشق می ورزد و با وجود سن کم آب و خاکش را دوست دارد و برای پیشرفت واقعی نه تصنعی آن جان می بازد دیگر آنکه به شاه عادل احترام می کند ـ امّا نه چون گذشته های دورـ البته به مقام سلطنت نه به شخص خاصی ـ و باید گفت که بطور کلی به عدالت و انسانیت ارزشی بسیار قائل است چه این در فردی عادی باشد و چه در شخص شاه.
و به دین اسلام ـ دور از آخوند بازی و غیره سر فرود آورده و با جان و دل پذیرا گشته با آنکه مذاهب دیگر را از نظر دور نداشته و هر کدام را به نوع خود احترام نموده امّا ـ اصل سخن در این است که شما از عدالت شاه گفته اید و از دادگری او از دوران کوروش تا به امروز و انگار شما امروز کار به دیروز ندارم ـ امروز هدف ماست فراموش نموده اید که در این آب و خاک چه می گذرد و فراموش نموده اید وجود نیروی بنام ساواک را و یا نشنیده اید قتل عام دانشجویان تبریز را و شاید نمیدانید و یا نچشیده اید طعم شکنجه های زیرزمینی سیاه چال اوین را ـ جای بسی تأسف است که شما دور از ایران واقعی سرمقاله می نویسید از جنابعالی که این برآید ـ از دیگران چه خواهد خاست ـ خدا داند و بس بهرام در این مرز و بوم ناشناسی به زسرشناسی است چرا که میتوانی لااقل انسان باقی بمانی