تاریخ سند: 12 شهریور 1357
درباره : اظهارات داماد آیت الله شریعتمداری درباره وزیر دربار شاهنشاهی
متن سند:
شماره : 6659 /312
بولتن : ویژه
این بولتن شامل 2 برگ است
در ملاقاتی که هفته گذشته عباسی داماد و
نماینده آیت الله شریعتمداری1 در تهران با
منوچهر آزمون وزیر مشاور در امور اجرایی
داشته، ضمن برشمردن خواسته های آیت الله
شریعتمداری از دولت و مقامات عالیه کشور،
اضافه نموده، کنار گذاردن امیرعباس هویدا
وزیر دربار شاهنشاهی از این سمت نیز یکی از
تقاضاهای آیت الله شریعتمداری است، زیرا نامبرده وابسته به فرقه بهائی می باشد.
درباره اتهام انتساب وزیر دربار شاهنشاهی به فرقه بهائی به استحضار می رساند:
تا زمان انتصاب امیرعباس هویدا به مقام نخست وزیری، در هیچ یک از سازمانهایی که وی
خدمت می نموده و مشاغلی که به عهده داشته، به هیچ وجه حتی کوچکترین بحث و شایعه ای
مبنی بر انتساب وی به این فرقه وجود نداشته و در بین دوستان و نزدیکان وی نیز چنین بحث و
گفتگویی نبوده است.
2 پس از انتصاب وی به این سمت، مخالفین او شایع نمودند که پدرش
وابسته به این فرقه بوده است.
برابر تحقیقاتی که بعمل آمده، پدر هویدا هنگامی که وی و برادرش در سنین طفولیت3 بوده اند،
فوت شده است.
مادر هویدا و افراد فامیل وی مسلمان بوده و می باشند، مادر هویدا که به مکه نیز
مشرف شده مسلمانی متدین و باتقوی است و فرزندان خود را نیز باتقوی و فضیلت تربیت
نموده و دارای خصائل نیکوی انسانی می باشند.
امیرعباس هویدا هیچگاه منتسب به فرقه
بهائی نبوده و به علاوه طبق تعالیم عالیه
اسلامی وی را بر یک سنت که از زمان حضرت
رسول اکرم (ص) جاری بوده، هر فردی که خود
را مسلمان معرفی کند و جملات شهادت
مبنی بر اشهد ان لا اله الا اللّه .
اشهد ان محمدا
رسول اللّه .
اشهد ان علی ولی اللّه را ادا نماید،
مسلمان شناخته می شود و امیرعباس هویدا
طی 15 سال گذشته به مناسبتهای مختلف
پیوسته اعتقاد خود را به دین مبین اسلام
صریحا و علنا بیان داشته است.
مضافا بر اینکه برابر اطلاع، آیت الله
شریعتمداری در گفتگو با یکی از افرادی که در
این باره با وی صحبت نموده، از اینکه داماد وی
از قول او چنین مطلبی را بیان نموده موضوع را
تکذیب کرده است.
مراتب جهت استحضار خاطر خطیر ملوکانه به عرض می رسد.
از شرفعرض پیشگاه مبارک شاهنشاه آریامهر گذشت ملاحظه فرمودند 12 /6 /57
سپهبد مقدم ـ 12 /6 /57
توضیحات سند:
1ـ سید کاظم شریعتمداری فرزند حسن در سال 1283 شمسی در تبریز متولد شد.
دوران تحصیل را در تبریز، مشهد و
قم گذرانید و به درجه اجتهاد رسید.
در سال 1327 به دلیل استقبال از محمدرضا پهلوی در مدرسه طالبیه، تا حدودی
محبوبیت خود را از دست داد.
این موضوع، ادامه کار را در آذربایجان دشوار ساخت و لذا راهی قم شد و از آن زمان تا
پیروزی انقلاب اسلامی ارتباط خود را به طور پنهانی با دربار و رژیم حفظ نمود.
شریعتمداری برخلاف بسیاری از مراجع،
قانون اساسی شاه را مورد تأیید قرار می داد و علیرغم اصرار مردم و روحانیت بر سرنگونی رژیم شاهنشاهی، خواستار
اجرای قانون اساسی بود.
شاه آنگاه که از سوی روحانیون مبارز و مقاوم تحت فشار قرار می گرفت و اعصاب و روانش
خرد می شد، چاره ای جز توسل به شریعتمداری نداشت.
اسداللّه علم وزیر دربار نیز در اجرای فرامین شاه، با واسطه ای
مطمئن و مورد وثوق با شریعتمداری تماس می گرفت و از او چاره جویی می کرد.
گاهی نیز وی را به اجرای تصمیمات
موظف می نمود.
موارد زیادی از این گونه امور دیده شده که توسط نزدیکان آگاه و وابستگان رژیم از جمله ارتشبد
حسین فردوست (رئیس دفتر ویژه شاه) و احمدعلی انصاری (پسرخاله فرح) در خاطراتشان ثبت و ضبط گردیده است.
شریعتمداری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل مشارکت در کودتای آمریکایی نوژه از سوی جامعه مدرسین حوزه
علمیه قم از مرجعیت خلع شد و در سال 1365 در گوشه انزوا فوت کرد.
2ـ اگر به اسناد ابتدایی کتاب جلد اول مراجعه شود، کذب این ادعا ثابت می گردد.
3ـ عین الملک در سال 1314 فوت کرده است.
منبع:
کتاب
امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 551