موضوع : تشکیل مراسم ختم همسر رمضان سلطانی در مسجد حجت
تاریخ سند: 18 اردیبهشت 1352
موضوع : تشکیل مراسم ختم همسر رمضان سلطانی در مسجد حجت
متن سند:
شماره : 1359 /20 ه 12 بعدازظهر روز 13 /2 /52 به مناسبت درگذشت همسر رمضان سلطانی1 مجلس ختمی در مسجد حجت واقع در خیابان سرآسیاب دولاب تشکیل گردید.در این مراسم محلاتی واعظ به منبر رفت و ضمن سخنرانی آیه ای از قرآن مجید را تحت عنوان اینکه خدا شما را در محیط های خفقان و ترس با گرسنگی و ناتوانی و ناداری آزمایش می کند تفسیر نمود و راجع به وضع موجود و نظام حاکم با دید و نظری انتقادی سخن راند و افزود کسانی که در این شرایط مبارزه می کنند همه چیز خود را در گرو این کار می گذارند به عنوان صابران محسوب می شوند و خدا در قرآن به آنها مژده اجر و پاداش داده است و اضافه نمود صاحبان عزا و ختم از افراد مبارز و شریف و از مسلمانان واقعی هستند که در گذشته و حال خود را نشان داده اند.
نامبرده در خاتمه از مجاهدین اسلام در گذشته و حال به نیکویی یاد کرد و برای پیروزی آنها دعا کرد.
این مراسم در ساعت 0900 خاتمه یافت ـ افراد شناخته شده در این مراسم عبارت بودند از حسن شریعت، حسین سرحدی زاده، شمس حائری، اکبر رستمی، ابوالحسن فلاحتی، ...
، احمد شیرینی2، حسن شیرینی، مسعود اصفهانی، محمد محمدصادق، یوسف رشیدی3، رضا و اکبر قریشی، ابوالقاسم[محمدصادق ] اسلامی، (متهم موتلفه)،...
احمد احمد، صادق عباسی، احسان اللّه محبوب، احمد منصوری، رضا منصوری، کیوان مهشید4، محمدتقی شالچی، جمال نیکوقدم، تقی حجتی، کرباسی، برادر محمدجواد حجتی.
نظریه سه شنبه : به صحت گزارش اعتماد حاصل است.
ضمنا افراد فوق اغلب از متهمین حزب ملل اسلامی و موتلفه واقعه کاخ مرمر می باشند
توضیحات سند:
1ـ رمضان سلطانی کوپا فرزند محمدابراهیم در سال 1325 ش در کوهپایه اصفهان متولد شد.وی در مورخه 2 /8 /44 به اتهام همکاری با حزب ملل اسلامی دستگیر و بازداشت شد.
اداره دادرسی ارتش وی را به 4 سال حبس محکوم نمود.
سلطانی پس از طی 40 ماه زندان در زندانهای قزل قلعه و شهربانی مورد بخشودگی قرار گرفته و در مورخه 29 /12 /47 از زندان آزاد شد.
2ـ آقای احمد شیرینی در سال 1321 در همدان در خانواده ای متدین و مذهبی متولد شد.
وی در دبیرستان با هادی شمس حایری همکلاس بود و توسط او به حزب ملل اسلامی دعوت شد.
شیرینی پس از کشف حزب در مهر سال 1344، دستگیر، محاکمه و زندانی شد.
او پس از گذر از زندانهای شهربانی، جمشیدیه و قصر در تاریخ 6 /8 /1346 از زندان آزاد شد.
پس از آزادی از زندان با کمکهای مالی و حمایت و پشتیبانی از مبارزین و زندانیان سیاسی، همچنان در خط مبارزه با رژیم منحوس پهلوی باقی ماند.
از ویژگیهای مختص وی، ارتباطات گسترده و حمایتی او با زندانیان سیاسی در بند و مبارزین بود.
که با کمک همسرش اعلامیه ها، جزوات و اخبار را به آنها می رساند.
او پس از آزادی از زندان به مدت 15 سال به کار در بازار پرداخت و در این مدت خانه اش محل امنی برای مخفی شدن افراد و مبارزین بود.
گفتنی است پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1361 منزل مسکونی وی با نارنجک هدف گروهک منافقین قرار گرفت.
ر.ک : خاطرات احمد احمد، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 465.
3ـ حاج یوسف رشیدی، در سال 1315 در شهر اراک متولد شد.
پدر وی در زمان جنگ جهانی دوم توسط آمریکاییها کشته شد.
یوسف که کودکی بیش نبود برای تأمین معاش خانواده راهی تهران شد و در رستوران یکی از اقوام و بعد در یک نانوایی مشغول به کار شد.
او از 13 سالگی به اجرای احکام اسلام پرداخت.
وی به دلیل روحیه آزادمنشی و سازش ناپذیری و ظلم ستیزی که داشته است، دوران سربازی سخت و مشقت باری را پشت سر گذارد و بارها با درجه داران و افسران ارتش درگیر شد.
وی در مسجد امام زمان (عج)، واقع در چهارراه عباسی پای سخنرانیهای حجت الاسلام والمسلمین صادقی رشاد و نیز در کلاس درس جامع المقدمات حاضر می شد.
در آنجا با سید اصغر قریشی و سید جمال نیکو قدم و رمضان سلطانی آشنا شد او توسط آقای قریشی به حزب ملل اسلامی دعوت شد.
پس از دستگیری در مهر سال 44 به خاطر عضویت در این حزب، دادگاه بدوی به چهار سال زندان و در دادگاه تجدیدنظر به 6 ماه حبس محکوم گشت...
او پس از آزادی از زندان با تهیه جا و مکان برای افراد مبارز و تحت تعقیب ساواک و نیز کمکهای مالی و پشتیبانی به مبارزین همچنان در خط مبارزه باقی ماند بارها به ساواک و کمیته مشترک فراخوانده شد.
او در بحبوبه پیروزی انقلاب اسلامی به کمیته انتظامات مدرسه رفاه پیوست و با پیروزی انقلاب به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
در سال 1360 به شغل قبلی خود در هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران بازگشت.
ر.ک : خاطرات احمد احمد، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 140.
4ـ دکتر محمدرضا منصوری، فرزند ماشاءاللّه در سال 1330 در تهران متولد شد.
او فعالیت مذهبی و سیاسی خود را از سنین کودکی در سالهای 40 و 41 با حضور در هیئت محبان الحسین آغاز کرد.
علاقه او به فعالیتهای سیاسی با دستگیری برادرانش (جواد و احمد) مضاعف شد.
وی در سال 1349 در دانشگاه تهران پذیرفته شد و در رشته پزشکی بود، به خاطرات اعترافات فردی مبنی بر ارتباط او با علیرضا سیاسی آشتیانی، توسط ساواک دستگیر و حدود چهار ماه در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری شکنجه شد.
او پس از محاکمه در دادگاه به زندان ابد محکوم و به زندان قصر منتقل گشت.
سرانجام در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در 21 دی ماه سال 57 آزاد شد.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحصیلات خود را ادامه و توانست در رشته چشم پزشکی متخصص شود.
ر.ک : خاطرات احمد احمد، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 149.
5ـ احمد منصوری، فرزند ماشاءاللّه در سال 1326 در شهر کاشان متولد شد.
او پس از مهاجرت خانواده به تهران تحصیلات ابتدایی را در دبستان نوشیروان به پایان رساند و برای طی تحصیلات متوسطه وارد مدرسه علوی شد و از سال 1340 در جلسات انجمن اسلامی دانش آموزان که در منزل لطف اللّه میثمی تشکیل می شد شرکت کرد.
او مدت کوتاهی نیز به کلاسهای انجمن حجتیه رفت.
ولی به خاطر حضور در فعالیتهای سیاسی از آنها کناره گیری کرد.
بعد به همراه برادرش جواد به حزب ملل اسلامی دعوت می شود.
پس از کشف حزب در مهر سال 44 دستگیر و به 4 سال زندان محکوم شد و توانست در زندان دیپلم خود را بگیرد.
او پس از مدتی، در 29 اسفند سال 1347 از زندان آزاد شد و در سال 48 در رشته علوم اداری در دانشگاه تهران قبول شد و به تحصیلات عالیه پرداخت.
او در خرداد سال 52 توسط کمیته مشترک ضد خرابکاری مجددا دستگیر و پس از حدود بیست روز آزاد شد.
احمد منصوری در بهمن سال 52 از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
و در تیر ماه سال 54 برای بار سوم دستگیر گشت و چون دعوت ساواک را برای همکاری نپذیرفت، زندانی شد و سرانجام در آبان سال 1357 آزاد شد.
ر.ک : خاطرات احمد احمد، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 153.
6ـ کیوان مهشید فرزند اسماعیل در سال 1322 در تهران به دنیا آمد.
در سال 1340 به دانشگاه رفت و از همان ابتدا در جلسات طرفداران جبهه ملی شرکت کرد.
در 16 آذر 1342 در حالیکه دانشجوی ریاضی بود به اتهام شرکت در تظاهرات دستگیر و ضمن تکذیب موضوع در بهمن ماه از زندان آزاد شد.
مهشید در سال 1344 پس از کشف حزب ملل اسلامی و دستگیری اعضای آن، به همین اتهام دستگیر و به ده سال حبس مجرد محکوم شد ولی در شهریور سال 1350 بنا بر گزارش ساواک اصفهان، در تاریخ 9 /8 /1350 مورد عفو واقع و از زندان آزاد شد.
وی مجددا در آذرماه سال 51 به اتهام ارتباط و همفکری با محمد باقر طلوعی و محمد عرب دستگیر شد که رابطه خود را معمولی عنوان کرد و گفت: در سال 44 یک جوان کاملاً مذهبی بودم و در زندان نیز مدتی اینچنین بودم ولی کم کم یک سری مسائل عینی را مشاهده کردم و متوجه غلط بودن روش های خود شدم .
این بازداشت در اسفند سال 51 پایان یافت و ساواک در همین سال با ادامه تحصیل وی در دانشگاه موافقت کرد.
وی در زندان از مسلمانها برید و نسبت به نماز، احکام و اصول اسلامی بی اعتنا شد و گرایشهای چپی و مارکسیستی پیدا کرد.
او بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به جرم فعالیت در کارهای حزب توده دستگیر، زندانی و بعد اعدام شد.
ر.ک : خاطرات احمد، احمد دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 131.