واقعه - تیمسار بختیار
واقعه - تیمسار بختیار
متن سند:
ایران - لبنانواقعه - تیمسار بختیار
نوامبر ۱۹۶۸
١- مقامات لبنانی هنوز نتوانسته‌اند در مورد اقدام نسبت به درخواست ایران مبنی بر استرداد تیمسار بختیار رئیس پیشین سرویس اطلاعاتی ایران پس از مدت ۹ ماه زندان که در ژانویه ۱۹۶۹ خاتمه می‌یابد تصمیمی اتخاذ نمایند. کابینه چهار نفری فعلی لبنان که در ۲۰ اکتبر ۱۹۶۸ تشکیل یافته یک حکومت محافظه کار است و مطمئن نیست که مورد حمایت پارلمان باشد و لذا نمی‌تواند در مورد مسائل مهم تصمیم بگیرد.
٢- وزیر جدید دادگستری حسین العوینی وزیر امور خارجه نیز می‌باشد. توصیه کلی از طرف مقامات وزارت دادگستری به او شده این است که بختیار بایستی پس از خاتمه مدت محکومیتش تحویل مقامات ایرانی گردد. وزارت امور خارجه از طرف دیگر اعلام داشته است که استرداد بختیار به ایران لبنان را در یک وضعیت دشواری با سوریه قرار خواهد داد زیرا چندی پیش سوریه تقاضای استرداد پانزده نفر سوری را که در موقعیت‌های مختلفی به لبنان پناهنده شده‌اند نموده بود. بعضی از این افراد بنابر تقاضای خودشان از لبنان خارج شده و به کشورهای دیگری رفته‌اند و لبنان در مورد هیچ یک آنان درخواست سوریه را نپذیرفت. نظر وزارت خارجه لبنان اینست که استرداد بختیار موجب خواهد شد که تقاضاها و فشارهای سوریه تجدید شود و ایستادگی در برابر آن مشکل خواهد بود.
٣- سیاستمداران مختلف لبنان به علل متفاوتی با استرداد بختیار مخالف می‌باشند. حمایت گروهی که در راس آن رئیس جمهور پیشین کامیل شمعون* می‌باشد از بختیار بواسطه کمک و پشتیبانی است که بختیار در حوادث سال ۱۹۵۸ لبنان از جانب مقامات ایرانی به شمعون نموده است. از آن زمان تماس‌های شخصی بین بختیار و شمعون برقرار گردیده و بعد نیز همچنان در امور شخصی ادامه یافته است. شمعون ادعا می‌کند که نقش او در این جریان منحصراً متکی بر روابط دوستانه گذشته‌اش با بختیار می‌باشد و نبایستی این طور تعبیر شود که او به هر نحو با شاهنشاه یا دولت ایران مخالف است. شاکر ابوسلیمان وکیل مدافع بختیار عضو حزب شمعون است و توسط اعضا این حزب به بختیار معرفی شده است.
۴- ظاهر کاردینال پل معوشی که یک روحانی مارونیت است نیز روابط شخصی با بختیار داشته است چند سال قبل موقعی که بختیار یک مقام رسمی داشت معوشی پول‌هایی از او دریافت می‌کرده. و در یک موقع در رم میهمان بختیار بوده است.
۵- بختیار مبالغ متنابهی پول (که بنا به اظهار یک منبع جمع بیش از یکصدهزار لیره لبنانی بوده است) از حسابهای شخصی خود به سیاستمداران و روزنامه نگاران داده است تا از استرداد او ممانعت به عمل آورند.