موضوع : ملاقات با پرویز نیکخواه
تاریخ سند: 11 دی 1348
موضوع : ملاقات با پرویز نیکخواه
متن سند:
به : ریاست ساواک لرستان از : شهربانی بروجرد شماره : 3264/ه پیرو شماره 3163/ه ـ 3 /10 /48 برابر گزارش یگان وابسته ساعت 2115 روز 7 /10 /48 پدر و مادر و خواهر و ایرج نیکخواه برادر پرویز در زندان شهربانی حاضر و در اطاق نگهبانی با حضور مأمور مراقب با یاد شده فوق ملاقات و در ضمن گفتگوهای خانوادگی پدر نیکخواه اظهار داشته که آقای تفضلی1 و یکی دیگر از رفقای اخویت در تهران گفته اند که ما آقای اسداله علم را ملاقات نمودیم درباره شما صحبت کرده اند و پدر پرویز یادداشتی که در تهران به نامبرده داده بودند به نگهبانی تسلیم که پرویز جملاتی از روی آن بنویسد و به وزیر دربار آقای اسداله علم بدهند و به عرض ملوکانه برسانند پس از خواندن آن یادداشت که مفادا حاکی بود من بیگناهم و چنانچه خطایی از من سرزده از مقامات عالی تقاضای عفو دارم.پرویز نیکخواه اظهار داشته این نوشته ها برای بنده هیچگونه لزومی ندارد و باید فکر آینده باشم که در این مملکت چه باید بکنم و به برادرم بگویید خیلی ممنونم، ولی نوشته بنده کار مرا درست نمی کند و باید کار اصلی کرد و بنده همان طوری که قبلاً عرض کردم چنانچه از زندان آزاد شوم به هیچ کاری سیاسی و غیر در این مملکت کاری نداشته باشم و اضافه کرد که چند روز پیش دو عدد کتاب برای بنده فرستاده اند و از خرم آباد نظریه از من خواسته اند که شما درباره این کتابها چه نظریه می دهید، آخر بنده یک زندانی سیاسی می باشم چکار دارم که بگویم در خصوص هر کتاب، و بنده را از یک طرف زندانی سیاسی و از طرفی دیگر تبعید نمودند و از طرفی نظریه از من خواسته اند ملاقات در ساعت 2116 خاتمه یافت.
رئیس شهربانی بروجرد ـ سرهنگ 2 حب حیدر امنیت داخلی 13 /10
توضیحات سند:
1ـ جهانگیر تفضلی در سال 1293 ه.ش در مشهد متولد شد تا سن 22 سالگی در این شهر به تحصیل و کار و خدمت نظام وظیفه مشغول بود.
از سال 1314 به مدت هفت سال در دانشسرای عالی به ادامه تحصیل پرداخت و همزمان به تدریس زبان فرانسه در دبیرستان ایرانشهر مشغول شد.
در سال 1321 به اتفاق خسرو اقبال و چند نفر دیگر «حزب پیکار» را که گرایش چپی داشت تأسیس کرد و در روزنامه «بهار» ارگان این حزب به نوشتن مقاله پرداخت، سپس در روزنامه «نبرد» که به جای «بهار» منتشر می شد به سر دبیری انتخاب شد.
تفضلی پس از کسب تجربه مطبوعاتی، روزنامه «ایران ما» را منتشر ساخت.
در شهریور 1322 وی که مدیر روزنامه «ایران ما» بود به همراه جمع کثیری از گروههای مختلف، به دستور قوای متفقین از طرف ارتش انگلستان توقیف و در تهران و اراک زندانی شد.
پس از 7 ماه به دستور فرمانده ارتش شوروی در ایران در شهر رشت به روسها تحویل داده شد.
تفضلی پس از آزادی مجددا به اداره روزنامه پرداخت و گرایشهای چپ خود را حفظ نمود و مقالاتی علیه رضا شاه نوشت.
در سال 1324 به همراه هیئت عالیرتبه سیاسی ایران به سرپرستی قوام ـ نخست وزیر ـ به شوروی رفت ولی از آنجا با اجازه قوام به پاریس سفر کرد و حدود یکسال در فرانسه ماند.
وی در این مدت تغییر موضع داد و به حمایت شاه و دربار پرداخت و به حلقه دوستان اشرف پهلوی و عبدالحسین هژیر درآمد.
با روی کار آمدن دولت هژیر، تفضلی که 24 ساله بود معاون سیاسی نخست وزیر و سرپرست اداره تبلیغات و انتشارات و رادیو شد، اما مدتی بعد از سمت معاونت سیاسی استعفا کرد.
در سال 1331 به عنوان مدیرعامل صندوق تعاون بیمه کارگران منصوب شد.
تفضلی بعد از کودتای 28 مرداد در حلقه مشاوران نزدیک و محرم محمدرضا پهلوی در آمد؛ به دلیل همین نزدیکی در دوره هجدهم مجلس توسط اسداللّه علم و تأیید شاه نماینده مردم زابل شد.
در سال 1334 به سرپرستی محصلین ایرانی در اروپا منصوب شد ولی بعد به دستور شاه به ایران بازگشت و به نمایندگی ایران در یونسکو انتخاب شد.
در سال 1341 با تشکیل دولت علم، جهانگیر تفضلی که از دوستان علم بود بار دیگر به سمت وزیر مشاور و سرپرست اداره تبلیغات و انتشارات و رادیو منصوب شد.
جهانگیر تفضلی بعد از واقعه 15 خرداد از پست سرپرستی انتشارات و رادیو بر کنار شد و در سمت وزیر مشاور باقی ماند، اما در این پست هم زمان چندانی باقی نماند و بر کنار شد.
پس از آن وی دیگر به پست های وزارتی نرسید تا اینکه در سال 1343 به سمت سفیر ایران در یونسکو انتخاب شد.
وی چند بار نیز به سفارت ایران در الجزایر و افغانستان فرستاده شد.
وی در 29 آذر 1369 فوت کرد.
(پانزده خرداد ـ ج 2 ـ 231 ـ 232)