استوار یکم بازنشسته ارتش محمد مرادخواهی اظهار داشته با داماد خود محمدعلی طوسی
تاریخ سند: 15 آذر 1357
استوار یکم بازنشسته ارتش محمد مرادخواهی اظهار داشته با داماد خود محمدعلی طوسی
متن سند:
از: 9/ ﻫ 3 تاریخ:15 /9 /1357به: 312 شماره: 12110 /9 ﻫ 3
گزارش خبر
استوار یکم بازنشسته ارتش محمد مرادخواهی اظهار داشته با داماد خود محمدعلی طوسی که به قریه قاسم‌آباد رفت و آمد دارد و با تماس با کدخدا و چند نفر از اهالی قریه مزبور صورتجلسه‌ای را به امضاء سیصد نفر تنظیم و پشتیبانی خود را از رژیم سلطنت اعلام که یک نسخه از صورتجلسه مزبور را به استانداری و یک نسخه به فرمانداری نظامی ارسال نموده‌اند. ضمناً محمدعلی طوسی به عنوان طرفدار خمینی در جلسه ملکی که پدر وی از مالکین بوده و املاک وی تقسیم اراضی1 شده و دارای مغازه بزازی در دروازه قوچان می‌باشد شرکت می‌نماید. ملکی به آیت‌الله شیرازی پول می‌پردازد. ضمناً وی اسلحه نیز به قیمت 700 تومان به فروش می‌رساند و محمدعلی طوسی به ملکی اظهار داشته یک قبضه اسلحه به وی بدهد که نامبرده گفته باید 700 تومان پول بدهد. ضمناً نامه‌ای را نیز امضاء کند.
نظریه شنبه . ندارد.
نظریه یکشنبه . با توجه به دسترسی شنبه مفاد گزارش خبر صحت دارد. فیروز
نظریه چهارشنبه . نظریه یکشنبه مورد تأیید است. رسائی
توضیحات سند:
1. اصلاحات ارضی، یکی از عمده‌ترین اصول سیاست استعماری جدید بود که در تمام کشورهای تحت سلطه استعمار از آمریکای لاتین تا آسیا و آفریقا به وسیله حکومت این کشورها به صورت تقریبا مشابه به اجرا درآمد. شاه در 1341 .ش از یک سو به منظور جلب اعتماد سرمایه داری امریکا و نشان دادن موافقت و همکاری خود با استراتژی جدید و گشودن بازاری تازه برای اقتصاد غرب و از سوی دیگر برای کاهش وخامت اوضاع داخلی و جلوگیری از گسترش نارضایتی مردم که خطر انفجارات اجتماعی در پی داشت، برنامه «اصلاحات ارضی» را به عنوان اولین اصل از اصول ششگانه «انقلاب شاه و مردم»! در کشور آغاز کرد و اقتصاد ایران را به ورشکستگی کشانید. «اصلاحات ارضی» در ایران که با سرمایه‌گذاری خارجی و عمدتا امریکایی در بخشهای تجارت و صنایع وابسته همراه بود، آسیب شدیدی بر کشاورزان ایران وارد آورد به طوری که کشور در طی چند سال از مقام صادرکننده گندم به یک کشور واردکننده عمده گندم تبدیل شد! از سوی دیگر بر اثر مهاجرت روستائیان به شهرها و جذب آنان به عنوان نیروی کار ارزان توسط صنایع و سرویس‌های خدماتی وابسته طی 11 سال (1345 تا 1356) 000 /20 روستای ایران خالی از سکنه گردید.ر.ک: کوثر، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ چهارم، تابستان 1378، ج 2، ص 37.