بیوگرافی دکتر ـ جمشید آموزگار
تاریخ سند: 24 تیر 1337
بیوگرافی دکتر ـ جمشید آموزگار
متن سند:
شماره : 2 ـ 3 ـ 11/ب 1ـ دکتر جمشید 2ـ آموزگار 3ـ حبیب اللّه آموزگار 6 ـ 37 ساله، 7 ـ صورتی سیاه موهای مجعد اندامی تقریبا لاغر و قدی متوسط دارای لهجه ای شیرازی و درشت حرف میزند 8 ـ معاون وزارت بهداری 9ـ تجریش خیابان سعد آباد تلفن 83706 ـ خانه مسکونی شخصی 10ـ شیعه 12ـ متاهل است 13ـ یک فرزند پسر دارد 16ـ پدر او سناتور است 17ـ با خانواده های مهم بستگی ندارد 18ـ اصغر قائنی زاده تاجر ـ علاء1 وزیر دربار خیلی با او معاشرت می کند ـ مهندس قراگزلو 19 ـ سالم 20ـ ندارد 21ـ ندارد 22ـ ندارد 23ـ دکتر در طب بهداشت از آمریکا 24ـ انگلیسی خوب میداند 25ـ 26ـ ندارد 27ـ اهل مطالعه بخصوص کتب علمی و طبی و بهداشتی زیاد میخواند تمام شبها موقع خواب تا چند ساعت کتاب میخواند 28ـ شکار و معاشرت با اقوام و دوستان و شرکت درجلسات آنها 29ـ مقام 30ـ عصبانی و زودرنج 32ـ با اینکه جوان است شهرت خوبی در بین کسانی که او را میشناسند دارد 33ـ در فامیل دارد و مرد برجسته است.34ـ ندارد 35ـ هوش زیاد 36ـ ندارد 37ـ امریکا و اروپا 38ـ ندارد ولی در مدرسه هم که تحصیل میکرد ضد توده بود 39ـ امریکا 40ـ جزو جمعیت یاران دبیرستانی ایرانشهر میباشد.
41ـ جوانی است با استعداد با اینکه هیچ سابقه خدمت دولتی ندارد و فقط روی ارتباط و صمیمیت پدرش یک مرتبه با ارتباط که به امریکائی ها دارد به معاونت وزارت بهداری رسیده خودش را گم نکرده خیلی متین ـ مودب درست و خوش فکر و فعال است.
از مطالب فوق بهره برداری و بیوگرافی مشارالیه تنظیم گردد.
فیش و سابقه نامبرده بالا بررسی در صورت عدم سابقه پرونده انفرادی تشکیل سپس بایگانی شود.
21 /7 /29 خانم دکتر آموزگار خارجی است و بنظرم اهل اتریش یا آلمان می باشد همسرش به زبانهای آلمانی، فرانسه، انگلیسی و فارسی بخوبی صحبت می کند.
2 /5 ـ دایره بیوگرافی 9 /5
توضیحات سند:
1ـ حسین علاء: (1262ش/ 1303ق.تهران ـ 1343ش.
تهران) میرزا حسین خان معین الوزراء مشهور به حسین علاء فرزند میرزا محمدعلی خان علاء السلطنه در تهران به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در مدرسه «وست مینستر» لندن به پایان برد و از دانشکده حقوق دانشگاه لندن موفق به دریافت درجه دکترا شد.
پس از بازگشت به ایران، به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و به سمت وابستگی ایران در انگلیس منصوب شد.
در زمان جنگ جهانی اول رئیس دفتر کابینه وزارت امور خارجه شد، و در کابینه آقای حسن مستوفی الممالک (1296ش) و نجفقلی خان بختیاری معروف به صمصام السلطنه (1297ش) وزیر فوائد عامه و تجارت گردید.
سپس مدتی سفیر ایران در اسپانیا شد.
از اردیبهشت 1301 تا 1303ش به عنوان وزیر مختار ایران در آمریکا رهسپار آن کشور شد.
پس از مراجعت، در دوره پنجم مجلس از طرف مردم تهران به مجلس شورای ملی راه یافت.
از 16 اردیبهشت تا خرداد 1306 وزیر فوائد عامه و تجارت کابینه حسن مستوفی سپس تا اواسط 1311 ش وزیر مختار ایران در فرانسه گردید.
بعد از بازگشت، مدتی ریاست بانک ملی ایران را برعهده گرفت.
از آذر 1313 به مدت دو سال وزیر مختار ایران در لندن شد که با اتمام ماموریت اخیر، مدت کوتاهی به ریاست اداره کل تجارت گمارده شد.
از مهرماه 1316 تا فروردین 1317 در کابینه محمود جم برای تصدی پست وزارت تجارت (بازرگانی) انتخاب گردید.
علاء پس از شهریور 1320 تا دیماه 1321 ریاست بانک ملی را به عهده داشت و از آن پس تا شهریور 1324 وزیر دربار، سپس تا 8 مرداد 1325 سفیر و نماینده ایران در شورای امنیت جامعه بین الملل شد.
چندی بعد سفیر ایران در آمریکا شد، سپس مدت کوتاهی در کابینه حسنعلی منصور، وزیر امور خارجه بود تا اینکه پس از ترور سپهبد حاجی علی رزم آراء توسط فدائیان اسلام به رهبری سید مجتبی نواب صفوی، در 29 اسفند 1329 به نخست وزیری رسید و مامور تشکیل کابینه شد.
اما طولی نکشید که برکنار، و وزیر دربار شد.
علاء برای بار دوم، از فروردین 1334 تا 15 فروردین 1336 نخست وزیر شد که در مجلس ترحیم فرزند آیت الله ابوالقاسم کاشانی (پنجشنبه 15 آبان 1334) در مسجد شاه تهران (مسجد امام خمینی (ره) فعلی) مظفر علی ذوالقدر، یکی از فدائیان اسلام به وی تیراندازی کرد و علی رغم زخمی شدنش از ناحیه سر جان سالم بدر برد و پس از مدت کمی برای شرکت در پیمان بغداد (سنتو) به طرف عراق حرکت کرد.
حسین علاء در ردیف فراماسونرهای معروف لژهای ماسونی گراند لژ استقلال، مهر، جمعیت ایرانی برادری جهانی، لاینز قرار داشت.
علاوه بر این، ریاست شورای عالی بنگاههای خیریه، ریاست شورای عالی پیش آهنگی، ریاست هیات موسسین انجمن آثار ملی و ریاست هیات موتمنین دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی) را نیز به عهده داشت.
علاء سرانجام در سال 1343ش در تهران درگذشت.
منابع: رائین، اسماعیل، فراموشخانه و فراماسونری در ایران، ج3، تهران، امیرکبیر، ج پنجم، 1357 ش؛ سرمد، غلامعلی، اعزام محصل به خارج از کشور (در دوره قاجاریه)، تهران، چاپ و نشر بنیاد، 1372ش؛ سمیعی، احمد، سی و هفت سال، تهران، شباویز، ج چهارم، 1367ش.