تاریخ سند: 6 اردیبهشت 1349
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در بهشهر
متن سند:
از: 2/ﻫ تاریخ:6 /2 /1349
به: 323 شماره: 1172/ﻫ
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی در بهشهر
ناصرمکارم شیرازی1 که اخیراً برای وعظ و خطابه به بهشهر آمده از ساعت 24:50 مورخه 1 /3 /49 در مسجد ملاصفرعلی بهشهر به منبر رفت. قبل از ایشان آقای بنی‌کاظمی پشت میکروفن قرار گرفت و اظهار داشت انجمن جوانان مسلمان بهشهر که در مدت 20 سال ابتداء از خانه افراد شروع گردید و حالیه چنانکه ملاحظه می‌فرمائید به این صورت در مسجد برگزار می‌شود تحت رهبری خردمندانه آقایان حجت‌الاسلام شیخ محمد کوهستانی و شاهرودی قرار گرفت زیرا اگر ارشاد و راهنمائی آقایان نبود در همان اوان کار با فشاری که به ما وارد می‌شد تشکیل جلسات برایمان امکان نداشت ولی بخواست خدا توانستیم توفیق حاصل نمائیم. انجمن که فقط با یک عده انگشت شمار جلسات خود را تشکیل می‌داد امروز مقابل این همه جمعیت و با شرکت دانشمندی مانند آقای ناصر مکارم شیرازی تشکیل می‌دهد و مایه کمال مباهات است.
سپس مقارن ساعت 24:50 ناصرمکارم شیرازی به اتفاق همراهان وارد جلسه و محوطه مسجد گردیدند و مسجدی که بیش از ده‌هزار نفر گنجایش دارد، جای خالی وجود نداشت. نامبرده به محض ورود به مسجد پشت میکروفن قرار گرفت و مطالب پرمغزی عنوان نمود و موضوع سوگواری سال جاری را مطرح ساخت و اضافه کرد با اینکه ایرانیان برای عید نوروز احترام خاصی قائلند ولی به خاطر مصادف شدن با ایام سوگواری ازدید و بازدید عید خودداری و بهتر از سال‌های قبل عزاداری نمودند. این جلسه تا ساعت 22:00 به طول انجامید و سپس با همراهان به منزل شیخ محمد کوهستانی عزیمت نمودند و صبح روز بعد مقارن ساعت 10:00 به اتفاق چندتن از روحانیون از کارخانه چیت‌سازی بهشهر بازدید و در قسمت بافندگی کارخانه آقای مهندس مقداد: رئیس کارخانه از آنها عکس گرفت و این بازدید نیز تا ساعت 11:00 به طول انجامید.
نظریه منبع: ناصرمکارم شیرازی در پایان سخنرانی خود به همه دعا کرد لیکن با اینکه همه حاضرین در جلسه مایل بودند در یک چنین محفلی به جان شاهنشاه عدالت پرور نیز دعا نماید اسمی به زبان نیاورد. پیکان
توضیحات سند:
1. آیت‌الله‌‌العظمی ناصر مکارم شیرازى، فرزند حاج محمد در بهمن ماه سال 1305 ﻫ ش در شیراز دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در شیراز گذرانید و پس از شهریور 1320 به فراگیرى مقدمات و سطح در مدرسه علمیه آقابابا خان در آن شهر پرداخت. در سال 1324 به قم عزیمت نمود و طى اقامت پنج ساله در آنجا، از محضر آیات عظام: بروجردى، حجت کوه‌کمرى بهره‌مند گردید. وى در سال 1329 جهت ادامه تحصیل، راهى نجف اشرف شد و موفق به کسب اجازه اجتهاد از علماى آن سامان گردید. در سال 1330 به قم بازگشت و مجدداً در درس آیت‌الله سیدحسین بروجردى شرکت نمود. او فلسفه را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایى (ره) خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد. در دهه 30 شمسى به منظور مقابله با تبلیغات الحادى، با همکارى گروهى از همفکرانش، مبادرت به تشکل جلسات بحث علمى و فلسفى کرد. در آن جلسات، کلیه اصول فلسفى مکتب هاى مادى را مطرح و در نتیجه کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف نمود. این کتاب با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو شد و در سال 1333 به عنوان بهترین کتاب سال، بزرگترین جایزه علمى را به خود اختصاص داد. نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله «تفسیر نمونه» در 27 جلد، از جمله اقدامات علمى ایشان است. وى در سال 1337 اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایى از مکتب اسلام» نمود. فعالیت و مبارزه سیاسى ایشان با اوج‌گیرى نهضت اسلامى در سال 1342 شهرت یافت. او با ایراد سخنان انتقادى و اعتراض‌آمیز در مجامع علمى و مذهبى و نیز نگارش مقالات انتقادآمیز در نشریه مکتب اسلام، توجه ساواک را به خود جلب کرد. بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد. پس از آن نیز بارها به شهربانى احضار و مورد تذکر قرار گرفت. به دنبال قیام مردم قم در آذر و دى 1356، ایشان به سه سال اقامت اجبارى در چابهار محکوم شد و پس از مدتى محل تبعید وى به مهاباد و سپس مرودشت تغییر یافت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و همچون گذشته به تدریس و تربیت طلاب علوم دینى پرداخت. آیت‌الله مکارم شیرازى، پس از رحلت آیت‌الله‌العظمى حاج شیخ محمدعلى اراکى، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکى از مراجع تقلید معرفى گردید. ایشان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان، به نمایندگى از طرف مردم انتخاب شد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 01 صفحه 79
