تاریخ سند: 31 تیر 1352
موضوع: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
متن سند:
از: 20 ه11
به: 311 شماره: 14892 /20 ه11
کانون پرورش فکری کودکان قصدش بالا بردن سطح فرهنگ کودکان و یاد
دادن روش درست زندگی به آنها است کانون می خواهد اوقات فراغت بچه ها و
نوجوانان را پر کند تا به این سو و آن سو کشیده نشوند و آلودگی های مختلف اعم
از سیاسی و اجتماعی و اخلاقی پیدا نکنند.
کانون می خواهد برای فردای ایران
انسانهائی بصیر به وجود
بیاورد و روح همکاری و
تعاون را در میان فرزندان
این آب و خاک قوی سازد.
مدیرعامل کانون خانم
امیرارجمند چنین قصدی را
دارد مشارالیها زنی است
فهمیده که جز خدمت به شاه
و ملت نظر دیگری ندارد و
یکی از هدفهای وی آرام
کردن عواطف تند و سرکش
نوجوانها است.
فیروز
شیروانلو1 در این مورد با
خانم امیرارجمند همکاری
نداشته و مرتب سرکار
نمی آید و کسی هم از او
بازخواست نمی کند.
نامبرده ادعای مارکسیستی هم دارد.
بطور کلی افراد مرکز
پژوهش آدمهای دهان بینی هستند که در صورت داشتن مدیر خوبی بهتر می توان
از وجودشان استفاده نمود.
نظریه شنبه: برای پیشرفت بیشتر و بهتر در سطح کشور پیشنهاد می شود: برای
کودکانی که زبان مادریشان فارسی نیست و اجباری مطالب کتابها را از بر
می کنند بهتر است از کتابهای قصه های بومی خودشان فراهم آورده و در دسترس
آنها قرار دهند و از فرستادن کتابهائی که تنها شهریان فارسی زبان را بکار می آید
خودداری کرد.
با توجه به این واقعیت که فرهنگ توده های روستائی به حد کافی
از قصه و افسانه سرشار است به نظر نمی رسد که این طرح عملی نباشد.
کتابهائی که برای روستازادگان فرستاده می شود باید تا آنجا که ممکن است ساده و
آموزنده باشد.
فرستادن کتابهائی مثل «چگونه بچه به دنیا می آید» به روستاها و
شهرهای کوچک به هیچ وجه روا نیست.
حتی در کتابخانه ها هم نمی توان آنها را در
اختیار کودکان قرار داد.
شاید وجود این نوع کتابها در پاره ای از کتابخانه های تهران
یا اصفهان بی زیان باشد اما بی گمان وجود آنها در کتابخانه های شهرک ها و روستاها
زیانمند است و نخستین
زیانش بی اعتمادی مردم به
کارهائی است که کانون انجام
می دهد.
کتابدارها باید
بدست آوردن شناختی قابل
اطمینان از محل خدمت خود
نوع کتابهائی را که سودمند
تشخیص می دهند از مرکز
بخواهند و مرکز همیشه فکر
و نظر خود را بر آنها تحمیل
نکند.
کار کانون باید از
صورت یکنواخت فعلی
خارج شود و روی شرایط
نواحی مختلف پژوهش شود
و در خدماتی که صورت
می گیرد شرایط و مقتضیات
نواحی مختلف منظور گردد.
مرکز سینمائی باید فعالیت پیگیری را در روستاها آغاز
کند.
ادیتورهای قسمت انتشارات باید به روستاها سفر کنند و از نزدیک با بچه های
روستائی آشنا شوند.
کانون باید علاوه بر مطبوعات وسایل ارتباط جمعی دیگر را به
همکاری دعوت کند و در رادیو و تلویزیون برنامه هائی از سوی بخش های مختلف
خود برای کودکان و نوجوانان اجرا کند.
نظریه یکشنبه: نظریه شنبه مورد تأیید است.
به استحضار ریاست بخش 311 برسد ناصری 3 /5
توضیحات سند:
1ـ فیروز شیروانلو، فرزند رضا
در سال 1317 ه.
ش در مشهد به
دنیا آمد.
پدرش سرهنگ ارتش
بود که پس از بازنشستگی به
خدمت سازمان امنیت (ساواک)
درآمد.
شیروانلو که به همراه خانواده به
تهران عزیمت کرده بود، دوران
ابتدائی را در دبستان منوچهر و
دوران متوسطه را در دبیرستان
البرز سپری کرد و در سال
1337 دیپلم طبیعی گرفت.
وی
پس از اخذ دیپلم به عضویت
ساواک درآمد و از طرف
ساواک جهت ادامه تحصیل به
انگلستان اعزام شد.
شیروانلو در مدت حضور در
انگلستان به مقتضای مأموریت،
در کنفدراسیون نیز شرکت کرد و
مدتی با حزب توده ارتباط
گرفت و سپس طرفدار چین شد.
و مدتی نیز رنگ وابستگی به
جبهه ملی را به خود زد.
او که در رشته مهندسی برق در
انگلستان تحصیل می کرد در
سال 1342 به ایران بازگشت.
در سال 1344 در حالی که
رئیس قسمت تولید و هنری
مرکز تهیه مواد خواندنی در
مؤسسه فرانکلین بود، به اتهام
شرکت در حادثه کاخ مرمر به
همراه پرویز نیکخواه و...
دستگیر و به 5 سال زندان
محکوم شد که این مدت در
تاریخ 5 /8 /45، بخشیده شد و
با ادامه فعالیتش در مؤسسه
فرانکلین موافقت شد و سپس به
کانون پرورش فکری کودکان و
نوجوانان راه یافت و رئیس
پخش انتشارات کانون شد و در
سال 1348 شرکت تبلیغاتی
نگاره پرداز را راه اندازی
کرد.
طرف ساواک در پوشش
پیشنهاد لیلی امیرارجمند به
مدت 15 روز به مأموریت
کشور ژاپن اعزام شد و در
شهریور ماه همان سال نیز،
مأموریت یک ماهه دیگری را
به خارج کشور برای ساواک به
انجام رسانید.
مشارالیه که با فریده فرجام
دارای ارتباطاتی! بود در سال
1350 از طرف ساواک، به
عنوان یکی از ملتزمین رکاب
فرح پهلوی به پاریس رفت و
پس از بازگشت از این سفر، در
دفتر مخصوص فرح به عنوان،
رئیس امور فرهنگی مشغول به
خدمتگزاری شد، در این دوران
با انجام فعالیت های دفتر فرح،
توسط شرکت نگار
سوءاستفاده هایی نیز کرد.
شیروانلو در سال 1357 مدیر
عامل فرهنگ سرای نیاوران بود
و دو کتاب شعر که مجموعه ای
از اشعار شعرای ایران بود، را
منتشر کرد.
پرونده انفرادی
منبع:
کتاب
زنان دربار به روایت اسناد ساواک - لیلی امیر ارجمند صفحه 135

