موضوع: شایعات
تاریخ سند: 19 اسفند 1347
موضوع: شایعات
متن سند:
از: 20ﻫ 5 تاریخ:19 /12 /1347به: 322 شماره: 44551 /20ﻫ5
موضوع: شایعات
به طوریکه اخیراً در افواه شایع گردیده اغلب مصادر و مقامات حساس و برجسته مملکتی توسط افراد بهائی این کشور اداره می‌شود و این قبیل اشخاص به وسیله مراکز و یا افراد مرموزی هدایت و رهبری می‌گردند ضمناً گفته می‌شود در هیئت دولت آقایان نخست‌وزیر منصور روحانی وزیر آب و برق. ستوده1 وزیر پست و تلگراف. خسروانی وزیر کشور. سپهبد صنیعی وزیر جنگ و همچنین تیمسار سپهبد خادمی2 مدیر عامل شرکت هواپیمائی هما. سپهبد ایادی پزشک مخصوص شاهنشاه آریامهر. درویش مقامی رئیس کارگزینی دربار شاهنشاه جزو این گروه بوده و شنیده می‌شود موضوع بدرقه حجاج وسیله آقای نخست‌وزیر صرفاً جهت اغفال مردم صورت گرفته و همچنین گزاردن پیپ در گوشه3 لب آقای نخست‌وزیر یکی دیگر از عوام فریبی‌ها است چون فرقه بهائی با دخانیات مخالف بوده و آن را تحریم نموده است ولی آقای نخست‌وزیر می‌خواهد بدین وسیله مردم عوام را فریب دهد که جزء فرقه بهائی نیست.
توضیح منبع: نشر و انتشار این قبیل اخبار در بین مردم موجب بدبینی آنان به دستگاه و سایر مسئولین مملکتی خواهد شد اصلح است هر چه زودتر جلوی این قبیل شایعات به موقع گرفته شود.
در پرونده 86486 منصور روحانی بایگانی شود. 21 /12 /1347
رونوشت برابر اصل است. اصل در 225012 جلد 3
بایگانی شود. 21 /12 /47
توضیحات سند:
1. فتح‌الله ستوده، فرزند على‌اکبر در 1303 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران سپرى کرد و در رشته برق و ماشین از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد، سپس برای ادامه تحصیلات عالى به آمریکا رفت و دیپلم مهندسى رشته صنایع را از دانشگاه نیویورک گرفت. از مهمترین مشاغل او مى‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مشاور سازمان برنامه، مدیر عامل شرکت سهامى کارخانجات ونک، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سهامى شیلات ایران، وزیر پست و تلگراف و تلفن در کابینه هویدا و قبل از آن در کابینه حسنعلى منصور، عضو هیئت امناى مؤسسه عالى آموزش ارتباطات، عضو باشگاه شاهنشاهى باشگاه فرانسه، عضو شوراى عالى شکار و عضو هیأت مدیره کاخ جوانان. وى مدتى در انستیتو تکنولوژى به تدریس مشغول بود. او که از اعضاى لژهاى فراماسونرى بود پس از پیروزى انقلاب اسلامى، نامش در فهرست ممنوع‌الخروجى‌ها انتشار یافت. ستوده از مسئولین بنیاد فرهنگى ابوالفتح محوى نیز بود و گزارش‌هایی مبنى بر وابسته بودن وى به سیا موجود است.(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
2. على محمد خادمى، فرزند لطف‌الله در سال 1292 ﻫ ش در جهرم در خانواده‌اى بهایى متولد شد. نامبرده تحصیلات ابتدایى، متوسطه، تخصصى و عالى را به ترتیب در شیراز، اصفهان و دانشکده افسرى تهران سپرى کرد و دوره‌هاى تخصصى و عالى ناوبرى هوایى را در انگلستان و دوره ستاد فرماندهى هوائى را در آمریکا به پایان رساند. در سال 1316 به عنوان خلبان فارغ‌التحصیل شد و بعداً در همین رشته به تعلیم خلبانى پرداخت. تیمسار خادمى اولین خلبان ایرانى است که در سال 1327 به دریافت گواهى‌نامه خلبانى بین‌المللى نایل آمد و از سال 1325 تا 1328 به شرکت سابق هواپیمایى ایران مأموریت یافت و با سمت خلبانى در خطوط داخلى و بین‌المللى بکار پرداخت و در سال 1339 مجدداً به نیروى هوایى برگشت. نامبرده در مشاغلى از جمله، مدیر آموزش دوره ستاد هوائى، رئیس ستاد نیروى هوائى و آجودان مخصوص و مدیر عامل هواپیمایى ملى ایران بکار پرداخت و از آغاز تأسیس مؤسسه حمل‌ونقل هوایى، یعنى از پنجم اسفند سال 1340 عضویت هیئت مدیره و مدیریت عامل «هما» را برعهده داشت. مشارالیه در دهم تیرماه سال 1349 به سمت مشاور ادارى روتارى بین‌المللى گروه ب شامل 6 کلوپ ایران از طرف روتارى بین‌المللى انتخاب شد و نشان‌هاى درجه 2 افتخار و تاج را از شاه و نشان درجه 2 کوکب را از طرف ملکه الیزابت دریافت کرد. وی در 18 آبان 1357 خودکشى کرد.
طبق سند بیوگرافیک ساواک وی معروف به بهائیگرى بوده و نسبت به هم‌مسلکان خود داراى سمپاتى بوده و اغلب این افراد را در رأس کارها قرار داده است. خادمى مشاور کلوپ روتارى بین‌المللى و ریاست کلوپ روتارى شمال تهران را نیز عهده‌دار بود. (اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
3. اصل: گذشته