تاریخ سند: 12 تیر 1341
موضوع: جلسه منزل اسداله رشیدیان
متن سند:
شماره: 1580/ 312
قبل از ظهر روز گذشته عده ای در حدود 20 نفر از دوستان و آشنایان اسداله
رشیدیان از جمله حسین رمضان یخی ـ منوچهر آذری پور ـ شریعتمداری ـ حاج
مخملباف و ثابت در آن شرکت کرده اند.
در این جلسه یکی از حاضرین به نام
زارع (و یا زاهدی) که عضو بازنشسته اداره کل بنادر و کشتیرانی است و طبق
اظهار خودش کاپیتان کشتی های تجارتی بوده ضمن صحبت با مهندس انزلچی
از کاظمیه1 سرپرست وزارت بازرگانی صحبت می کرده است.
ضمنا تاکنون
حزب خلق فعالیت محسوسی نداشته و طبق اظهار مهندس انزلچی ممکن است
هفته آینده اساسنامه حزب مزبور منتشر گردد.
در پرونده اسداله رشیدیان بایگانی شود.
ساحت
19 /4
توضیحات سند:
1ـ عباسقلی کاظمیه (معروف به
اسلام کاظمیه)، فرزند تقی و در
سال 1309 ه ش در تهران متولد
شد.
وی کارمند وزارت اقتصاد،
کارمند اتاق بازرگانی تهران و
مسؤول کتابخانه، کارمند
پژوهشگاه علوم انسانی در
وزارت آموزش و پرورش و
آموزش عالی و عضو کانون
نویسندگان ایران و عضو جامعه
سوسیالیستهای نهضت ملی ایران
بوده است.
یادشده بعد از سالهای
1320 وارد حزب توده شده و در
سال 1326 با خلیل ملکی انشعاب
کرد.
وی جزو انشعابیون بود و در
تشکیل حزب زحمتکشان و
نیروی سوم شرکت داشته و سپس
جزو گروه خلیل ملکی بوده و در
جریان انشعاب از دکتر مظفر
بقایی جدا شده و در سال 1333
از وزارت فرهنگ کناره گیری
نموده است.
وی از مریدان و
دوستان نزدیک دکتر علی امینی و
رابط بین امینی و خلیل ملکی
بوده و از سال 1340 نویسنده
نطق های دکتر امینی بوده است.
بیشتر فعالیت های یادشده تا سال
52 مربوط به تشکیل جلسات
جامعه سوسیالیستها در کانون
نویسندگان ایران بوده و در سال
56 به عضویت هیأت دبیر کانون
نویسندگان ایران انتخاب شده و
در همان سال در نامه سرگشاده ای
به هویدای معدوم، تقاضای
تأسیس کانون نویسندگان و اجازه
نشر مجله ای بدون سانسور نموده
است.
ساواک در سال 1356
اعلام داشته است: «در
مراقبت هایی که از اسلام کاظمیه
در مدت دو ماه به عمل آمد، چنین
استنباط گردید که نامبرده، فردی
حیله گر، دورو، دورنگ نسبت به
دوستان و رفقای خود بوده و با
توجه به اختلاف اعضای
کانون(نویسندگان) ضمن این که
درصدد است نزد سایرین، خود را
فردی مبارز نشان دهد، کوشش
می کند با اظهار سخنانی در مقابل
کسانی که به نحوی بامقامات
ساواک ارتباط دارند، موقعیت
خود را حفظ و فرد مثبتی بقبولاند.
کاظمیه پس از پیروزی انقلاب
اسلامی به فرانسه می رود و در
جبهه نجات با دکتر علی امینی
همکاری می نماید وی سرانجام
در پاریس خودکشی کرد.
ر.ک : اسناد ساواک، پرونده های
انفرادی
منبع:
کتاب
رشیدیانها به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 321