موضوع : حزب پان ایرانیست وابسته بمحسن پزشکپور1
تاریخ سند: 24 شهریور 1341
موضوع : حزب پان ایرانیست وابسته بمحسن پزشکپور1
متن سند:
شماره : 206 /332 طبق اطلاع واصله از طرف حزب پان ایرانیست برهبری محسن پزشکپور در مورد تشکیل کنگره حزب مزبور که قرار بوده روز 22 /6 /41 انجام گیرد بخشنامه ای بعنوان مسئولین شهرستانها صادر شده است مبنی بر اینکه طبق پرسشنامه های ارسالی افرادی که حق شرکت در کنگره را دارند بایستی تا روز 22 /6 /41 خود را به بخش تدوین برنامه و کنگره حزب معرفی تا محل تشکیل کنگره بآنها اطلاع داده شود.ضمنا برنامه ای که تا کنون جهت کنگره از طرف حزب پان ایرانیست در نظر گرفته شده است بشرح زیر میباشد: 1ـ گزارش یکساله کار حزب توسط دبیر مسئول (محسن پزشکپور) و کمیته عالی رهبری که تعدادشان 9 نفر است.
2ـ تعیین خط مشی آینده حزب (که برنامه ای است در حدود سی و چند ماده) 3ـ تصویب برنامه آینده حزب توسط کنگره 4ـ روشن نمودن وضع حزب و نحوه فعالیت آن در مقابل جبهه ملی و احزاب دیگر 5ـ روشن شدن وضع حزب از لحاظ نحوه فعالیت (آشکارا یا زیر زمینی) 6ـ انتخاب اعضاء کمیته رهبری.
ضمنا گفته شده در صورتیکه داریوش فروهر بوسیله دکتر صدیقی از جبهه ملی اخراج گردد خواه و ناخواه فروهر بحزب پان ایرانیست خواهد پیوست و در این صورت برنامه حزب مخالفت با جبهه ملی خواهد بود.
توضیحات سند:
1ـ محسن پزشکپور متولد 1306 و دارای لیسانس رشته قضایی است.فعالیت مطبوعاتی را از سال 1329 آغاز کرد و طی این مدت با نشریات ساسانی ـ ندای پان ایرانیسم همکاری داشته و مدیر خاک و خون بوده است.
در دوره پهلوی نشان اصلاحات ارضی دریافت کرده است.
وی در دو دوره، عضو مجلس شورای ملی و عضو هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری نیز بود.
وی از افرادی است که به بنیانگذاری حزب پان ایرانیست در سال 1948 کمک کرد.
در 1947 زمانی که حکومت پهلوی حزب رستاخیز ملت ایران را، تنها حزب قانونی شناخت، حزب پان ایرانیست منحل شد.
پزشکپور به حزب رستاخیز پیوست، امّا در سال 1977 به عضویت کمیته پارلمانی دفاع از حقوق بشر در آمد و از دولت انتقاد کرد.
در ژوئن 1978 او با این ادعا که حزب رستاخیز مسئوول بسیاری از «بحرانهای جامعه ایرانی» است، از حزب رستاخیز استعفاء کرده و تجدید فعالیت حزب پان ایرانیست را اعلام نمود.
حزب پان ایرانیست به رهبری محسن پزشکپور پس از سی ام تیر 1331، به طور علنی جانب شاه را گرفت و پس از کودتای 28 مرداد 1332 با انتشار روزنامه «خاک و خون» همکاری با حکومت را گسترش داد.
در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی نمایش های آزادیخواهانه ای انجام داد ولی مورد توجه هیچ یک از جناحهای ملی و مذهبی قرار نگرفت.
از کشور گریخت و پس از چندی به کشور بازگشت و اکنون در ایران به سر می برد.