موضوع: ملاقات چند نفر از اعضاء جبهه ملی با اللهیار صالح
تاریخ سند: 3 خرداد 1351
موضوع: ملاقات چند نفر از اعضاء جبهه ملی با اللهیار صالح
متن سند:
موضوع: ملاقات چند نفر از اعضاء جبهه ملی با اللهیار صالحرونوشت گزارش خبر شماره 11506 /20 ﻫ 2-3 /3 /1351
در ساعت 1900 روز 27 /2 /51 آقایان دکتر منوچهر رفیعی. ابوالفضل قاسمی و احمد مقدم به منزل اللهیار صالح رفتند. پس از احوالپرسی معلوم شد آقای صالح ناراحت است زیرا دو سه روز قبل رادیو ضمن اعلام برنامه صبح و تقویم روز و شرح کابینه حکیم الملک1، صالح را با عنوان مرحوم اللهیار صالح اعلام داشته است.
ضمن صحبتهای مختلفی که پیش آمد ابوالفضل قاسمی گفت احمد مقدم می‌خواهد با سرهنگ بزرگمهر آشنا شود، چون او وکیل دکتر مصدق در محکمه بوده است و در این باره می‌خواهد اطلاعاتی بگیرد که ابتدا آقای صالح آدرس او را که در خیابان سوم اسفند است به او داد، ولی پس از اطلاع از موضوع گفت این کار فایده ندارد به علت اینکه بزرگمهر آدم ترسوئی است، بخصوص با مشکلاتی که دادگستری برای او ایجاد کرده به همه چیز بدبین شده است.
در این موقع دکتر منوچهر رفیعی اظهار داشت برای انجام یک معامله نزد آقای دکتر امینی رفته بودم، به شما (منظور اللهیار صالح) خیلی سلام رسانید و اظهار ارادت می‌کرد. این ملاقات حدود ساعت 2030 خاتمه پذیرفت.
نظریه شنبه. به نظر اللهیار صالح جمله مرحوم را تعمداً ذکر کرده‌اند.
نظریه یکشنبه. ملاقات مذکور نتیجه آموزشی است که در زمینه روشن شدن وضع اللهیار صالح به شنبه داده شده است. ضمناً تحقیق مستقیم پیرامون مفاد خبر به حفاظت شنبه لطمه می‌زند و صحت گزارش مورد تأیید می‌باشد
نظریه سه شنبه. نظریه یکشنبه مورد تائید می‌باشد.
نظریه چهارشنبه. نظریه سه شنبه مورد تأیید می‌باشد.
رونوشت برابر اصل است. اصل در شماره 121117 می‌باشد.
در پرونده 23000 بایگانی شود. 11 /6 /51
توضیحات سند:
1. ابراهیم حکیمى (حکیمالملک)، فرزند میرزا ابوالحسن حکیم باشى در سال 1248ش در تبریز متولد شد. پدرش طبیب دربار مظفرالدین میرزا ولیعهد قاجار و حاکم تبریز بود. پس از فوت پدر، تحت سرپرستى برادر بزرگ خود نصرت‌الحکما قرار گرفت. بعد از اتمام تحصیلات مقدماتى و فراگرفتن زبان فرانسه براى تحصیل طب عازم پاریس شد و پس از اخذ درجه دکترا به دستور شاه به ایران بازگشت و در دربار مظفرالدین شاه شغل پدر را که حکیم باشى دربار بود به عهده گرفت و از اعضاى خلوت شاه شد. در سفرهاى مظفرالدین شاه به اروپا جزو همراهان وى بود، اما به علت دسیسه‌هاى دربارى و همچنین اشتباهى که در مقدار دارو به شاه مرتکب شد، ناگزیر از سمت خود به کلى برکنار گردید. او در زمان مشروطیت در دوره اول مجلس شوراى ملى از طرف مردم تهران به مجلس راه یافت و در مدت نمایندگى تحت تأثیر تقىزاده قرار گرفت و مرید او شد. حکیمالملک در جریان به توپ بستن مجلس به سفارت فرانسه پناهنده شد و با گرفتن تأمین جانى به وسیله سفیر فرانسه از تحصن خارج شد. بعد از فتح تهران به دست مجاهدین به عضویت مجلس عالى که جانشین مجلس شوراى ملى بود انتخاب شد. او در انتخابات دوره دوم مجلس از آذربایجان به وکالت رسید. در اولین کابینه مستوفى الممالک در سال 1289ش وزیر مالیه و در دوره سوم و پنجم مجلس شوراى ملى وکیل تبریز و دوره چهارم وکیل تهران در مجلس شوراى ملى بود. او در دوره اول انتخابات سنا وکیل انتخابى تهران و در دوره دوم سنا وکیل انتصابى بود، که در دوره دوم به ریاست مجلس سنا انتخاب شد ولى بعد از انتخاب تقى زاده از تبریز استعفاء داد و تقىزاده به ریاست مجلس سنا رسید.حکیمى در سال 1320 در کابینه قوام به عنوان وزیر مشاور و در اردیبهشت 1324 به عنوان نخست وزیر معرفى شد، اما موفق به رأى اعتماد از مجلس نشد و کناره‌گیرى کرد. کابینه دوم او در آبان 1324 تا بهمن 1324 دوام آورد و در دى ماه 1326 به دلیل وابستگى شدید که به انگلستان داشت با حمایت آنها دوباره به نخست وزیرى رسید و تا فروردین 1327 کابینه او بر سر کار بود. ابراهیم حکیمى از فراماسونرهاى قدیمى ایران با 53 سال قدمت و استاد اعظم لژ بیدارى ایران تابع لژ گرانداوریان فرانسه بود. او در زمان کهولت، کلیه اسناد و مدارک محرمانه را که مدت زیادى نگه داشته بود به مسعود فروغى که در لژ مولوى بود تحویل داد. حکیمی در سال 1338 درگذشت.