گزارش اطلاعات داخلی
تاریخ سند: 25 خرداد 1339
گزارش اطلاعات داخلی
متن سند:
شماره : 1315 / د ـ 2 موضوع : برگزاری مجلس ختم مرحوم زهری روز سه شنبه 17 /3 /39 از ساعت 5 الی 7 بعدازظهر مجلس ختم مرحوم زهری در مسجد محمودیه واقع در چهار راه سرچشمه برگزار شد.عزاداران عبارت بودند از اعضای حزب زحمتکشان، آقای دکتر بقائی رهبر حزب، آقای محمد زهری برادر مرحوم و جناب سرهنگ مقدم رئیس کارگزینی شهربانی که از دوستان آن مرحوم به شمار می رود، آیت الله کاشانی هم در این ختم شرکت نموده بود.
از اشخاص سرشناسی که در ختم مرحوم زهری حضور یافتند، عبارت بودند از: آقای حسین مکی، آقای حائری زاده، آقای شمس قنات آبادی و از جمله کسانی که حضور ایشان غیر مترقبه بود آقای علم رهبر حزب مردم بود، آقای دکتر بقائی با خون گرمی از ایشان پذیرایی نمود.
دستجات مختلف از جنوب شهر برای شرکت در این ختم حضور یافتند از جمله کسانی که با دار و دسته خود وارد مسجد شد آقای طیب معروف بود، به طوری که بعدا درباره شرکت جمعیت کثیری که در این ختم شرکت نموده بودند و حتی در اواخر ختم تا درب مسجد و جلوی خیابان، جمعیت ایستاده بود صحبت شد معلوم شد اکثر جمعیت با دستور کلانتریهای محل جمع آوری شده بود و این اقدامات کلانتری را می توان به حساب جناب سرهنگ مقدم گذارد.
در ساعت 30 /6 آقای کمالی سبزه واری1، واعظ معروف به منبر رفت و درباره شخصیت مرحوم زهری قدری صحبت کرد و برای بازماندگان مرحوم زهری و آقای دکتر بقائی طلب صبر از خداوند متعال نمود.
در ساعت 7 بعدازظهر مجلس ختم تمام شد و آقای دکتر بقائی در بین جمعیت نسبتا کثیری به طرف منزل آقای زهری حرکت نمودند لیکن آقای دکتر بقائی در سر کوچه از جمعیت تشکر و خداحافظی نمود.
مجلس ختم دیگری روز چهارشنبه در مسجد معصومی واقع در خیابان نظام آباد ترتیب داده شد، البته [در] این ختم، آقای دکتر بقائی و کاشانی و عده ای از اعضای حزب شرکت نموده بودند.
رونوشت برابر با اصل اصل در پرونده کلاسه ک.
الف ـ 32 بایگانی شود
توضیحات سند:
1ـ سید ابوالفضل کمالی سبزواری: فرزند محمدرضا، در سال 1282 ه ش در شهر سبزوار متولد شد.پدرش معروف به میرزاآقا و دارای «خانقاه» بود.
سید ابوالفضل در رشته فلسفه و حکمت تحصیل کرده و دارای تألیفات است.
طبع شعر داشته و برای مجلات و روزنامه ها مقاله می فرستاده است.
از هجده سالگی برای تحصیل به مشهد مسافرت کرد.
در سال 1310 به تهران رفته و در مدرسه بزازها حجره ای گرفت و برای برخی طلاب دروس فلسفه و منطق تدریس می کرده است.
درویش مسلک بوده و بیشتر رفقایش نیز از این دسته بودند.