تلگراف شورای اتحاد نیروهای جبهه باصطلاح ملی بعنوان رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد اعتصاب غذای زندانیان ضد امنیتی
تاریخ سند: 17 فروردین 1357
تلگراف شورای اتحاد نیروهای جبهه باصطلاح ملی بعنوان رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد اعتصاب غذای زندانیان ضد امنیتی
متن سند:
روز 17 /1 /37 داریوش فروهر رهبر حزب ملت ایران تلفنی از تهران با شخصی بنام مولود خانلری در ایالات متحده امریکا تماس گرفته و متن تلگراف زیر را در مورد اعتصاب غذای زندانیان ضد امنیتی، برای وی قرائت کرده است: رئیس کمیسیون حقوق بشر ـ سازمان ملل متحد، ایالات متحده آمریکا.احتراما، از 23 اسفند ماه 1356 برابر با 14 مارس 1978 زندانیان سیاسی زندان قصر جهت تحقق قانونی ترین خواسته های متعلق به هر زندانی در حال اعتصاب غذا هستند.
سازمانهای قضائی کشور باین امر تاکنون بی اعتنائـی نشـان داده و سازمانهای انتظامی به ضرب و شتم آنان در صحن زندان و بدفعات به کتک زدن و ناسزاگویی خانواده هایشان در خیابانهای تهران پرداخته اند.
زندگی این گروه کثیر از انسانهای حق طلب در معرض خطر جدی است.
از آن سازمان جهانی دادخواهی میشود تا با بکاربردن قدرت و ابتکار خود حیات آنان را نجات دهد.
با سپاس فراوان شورای اتحاد نیروهای جبهه ملی ایران.
رونوشت کمیته حمایت زندانیان.
داریوش فروهر خطاب به خانلری گفته چون احتمال میرفت که تلگراف مذکور در ایران سانسور و مخابره شود، بهمین علت عینا قرائت شد تا از آنطریق به مرجع مربوطه مخابره شود.
مولود خانلری در خاتمه گفتگوهای خود ضمن آنکه درخواست کرده کلیه اخبار و اطلاعات مربوط به ایران تلفنی اعلام شود، گفته «شنبه یا یکشنبه یکنفر وکیل و دو هفته دیگر، چند روزنامه نگار خواهند آمد (به ایران)، آنها را درست راهنمایی کنید».
ارزیابی خبر: خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده: مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
توضیحات سند:
* امروز (17 /1 /57) رحمت اللّه مقدم مراغه ای دبیر تشکیلات «نهضت رادیکال ایران» هفدهمین بیانیه خود را منتشر کرد.در این بیانیه با اشاره به عمومی شدن قیام در شهرهای مختلف ایران علیه رژیم پهلوی و سرکوبی آن توسط عوامل امنیتی و انتظامی، اقدام اخیر حزب رستاخیر را در تشکیل «کمیته های اقدام ملی» اقدامی برای به وجود آوردن گروههای ضربت فاشیستی عنوان کرده و نوشته است: «حزب تصمیم دارد به دنبال این برنامه روز یکشنبه 20 فروردین ماه جاری مردم تبریز را مرعوب و به زعم خود موجودیت منتفی شده خود را حفظ نمایند و با صرف اعتبار هنگفتی از بیت المال افراد را از سایر شهرهای آذربایجان به شهر تبریز بیاورند.
» در این اعلامیه خواستهایی که می توانست گروههای ملی را متحد و همبسته کند تذکر داده شده بودند: «1 ـ برکناری دولت 2 ـ تشکیل دولت قانونی 3 ـ الغا نظام تک حزبی 4 ـ تعقیب و مجازات مسببین کشتارهای دسته جمعی 5 ـ آزادی زندانیان و تبعید شدگان سیاسی.
»