تاریخ سند: 27 اردیبهشت 1348
موضوع : عبدالرحیم ربانی شیرازی
متن سند:
به : 316
از : 21 شماره : 1125 /21
ساعت 1730 روز 24 /2 /48 مهندس مهدی بازرگان باتفاق سید محمود
طالقانی ـ دکتر عباس شیبانی ـ علی بابائی ـ حاج حسین وکیلی ـ حجتبی
[مجتبی] مفیدی ـ طاهری و برادران وثوقی همراه جنازه دکتر مفیدی بقم وارد
شدند ابتدا طاهری از یکی از طلاب قم نشانی محل سکونت ربانی شیرازی را
سئوال نمود طلبه مزبور اظهار بی اطلاعی نمود طاهری گفت آقا نترس من از
رفقای ربانی هستم و دیروز با او در منزل سید محمدرضا سعیدی یکجا بودیم
سپس علی بابائی پس از اخذ نشانی ربانی بسراغ وی رفت تا بجهت خواندن نماز
او را دعوت نماید در این موقع عباس شیبانی جویای حال شیخ مرتضی فهیم
کرمانی و حسینعلی منتظری گردید در این موقع ربانی شیرازی باتفاق شیخ یحیی
انصاری شیرازی در محل حاضر شده و باتفاق مهندس بازرگان و سایرین
بقبرستان وادی السلام رهسپار شدند در آنجا صحبت از بر کناری تیمسار
ارتشبد آریانا1 بمیان آمد ربانی گفت شایع است که آریانا شبها جلسات سری
داشته و میخواسته کودتا بکند سپس طاهری درباره زندانی شدن خود صحبت
کرد و گفت روزی باشد که دوباره همگی در آنجا باشیم ربانی گفت لزومی ندارد
عباس شیبانی ضمن خواندن حدیثی اظهار داشت باید بعلما بگویند چنانچه
مسلمانی یک مسلمان
دیگری را بکمک طلبید و مسلمان دومی باو جواب رد بدهد آن مسلمان نیست اکنون ایران بطور مستقیم
باسرائیل کمک میکند و عراق اعتراض می کند حکومت دیکتاتور ایران چرا اینکار را میکنی و قصد لشگر
کشی بعراق را داری نامبردگان پس از پایان مراسم تدفین بطرف هتل بلوار عزیمت و شام را در آنجا صرف
و سپس بتهران مراجعت نمودند.
نظریه منبع ـ اصلح است نسبت بموارد فوق تحقیقاتی از نامبردگان بعمل نیاید ضمنا بنظر میرسد ربانی
شیرازی مرکز فعالیت خود را در تهران بمرکز...
است و باید از وی مراقبت بعمل آید.
نظریه رهبر عملیات ـ مفاد گزارش صحت دارد و با توجه بسوابق ربانی شیرازی و چگونگی ارتباط وی با
مهندس بازرگان و سایر افراد ناراحت اصلح است اعمال و رفتار و تماسهای وی بیش از پیش تحت
مراقبت قرار گیرد.
نظریه امنیت داخلی.
مفاد گزارش صحیح است و بنظر این ساواک وجود ربانی شیرازی در منطقه با توجه بسوابق او و اینکه با
عوامل ناراحت سر و کار دارد ضرورت ندارد.
توضیحات سند:
1ـ ارتشبد بهرام آریانا که نام
اصلی او حسین منوچهری است،
در سال 1285 هجری شمسی در
تهران بدنیا آمد.
از سال 1304
به تحصیل در دانشکده افسری
پرداخت.
او از دوستان صمیمی
خسرو روزبه بود و در سالهای
جنگ جهانی دوم ظاهرا به
سمت نازیسم و آلمان هیتلری
گرایش از خود نشان داد و با
«حزب کبود» حبیب اللّه نوبخت
همکاری کرد.
پس از شهریور
1320، از وابستگان سرلشگر
ارفع، رئیس ستاد ارتش واز
اعضاء حزب او که مهم ترین
پایگاه دربار و استعمار انگلیس
در ارتش محسوب می شد، بود
و در دستگاه ارفع به ریاست
رکن یکم ستاد ارتش رسید.
در
دوران دولت مصدق به عنوان
وابسته نظامی به فرانسه اعزام و
در سالهای پس از کودتای 28
مرداد 1332 با درجه
سرلشگری فرمانده نیروی
زمینی و سپس با درجه سپهبدی
ژنرال آجودان شد.
در فاصله اسفند 1341 تا تیرماه
1342، فرماندهی عملیات
سرکوب برخی از عشایر
شورشی فارس را بر عهده
گرفت.
پس از پیروزی انقلاب
اسلامی ایران، وی با گردآوردن
ارتشی های ضد انقلاب در
نزدیکی دریاچه وان ترکیه، به
توطئه علیه جمهوری اسلامی
ایران پرداخت.
ر.ک: ظهور و سقوط سلطنت
پهلوی، ج 1، ص 426
تاریخ معاصر ایران، کتاب اول،
صص 134 ـ 133
منبع:
کتاب
آیتالله حاج شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی به روایت اسناد ساواک صفحه 178