تاریخ سند: 11 مرداد 1357
موضوع: مجلس ترحیم
متن سند:
از: ﻫ ز تاریخ:11 /5/[1357]
به: 312 شماره: 6333/ ﻫ ز
موضوع: مجلس ترحیم
از ساعت 1600 الی 2000 روز 10 /5 /37 به دعوت شیخ محمدرضا آیتالهی معمم و مدرس زرندی الاصل ساکن تهران که اخیراً برای ایام تابستان به زرند و زادگاه خود آمده و نیز سیداحمد جعفری واعظ زرندی به مناسبت فوت آخوند ملاعلی همدانی1 و شیخ احمدکافی مجلس ترحیمی در مسجد جامع زرند برگزار بوده است در این مجلس سیدیحیی جعفری که از وعاظ حاد و ناراحت کرمان و برای این منظور به دعوت شیخ آیتالهی به زرند آمده به منبر رفته و پس از ذکر مقدمهای با صلواتی برای خمینی آغاز سخن کرده و بعد از اشارهای به مناسبت مجلس و شرح مختصری از احوالات و تقوی و دینداری و خدمات دو تن از فوتشدگان به آئین مذهب شیعه جعفری از آنها به عنوان مردان راه حق و حقیقت یاد کرده و سپس تحت عنوان حقوق فرد و جامعه در یک کشور اسلامی صحبت نموده و ضمن آن اظهار داشته یک نفر مسلمان باید نسبت به حقوق اجتماعی خود آگاه باشد و به خصوص اکنون که صحبت از فضای باز سیاسی2 در کشور است و در این فضا روحانیت وظیفه سنگینتری دارد مسلمانان باید به اتفاق نظر و وحدت یکدل و یکزبان و نه با این تفرقه و تشتت و ترسی که فعلاً بین ما هست پشت سر روحانیت برای تقویت دین و روحانیون و مراجع اسلامی تلاش و کوشش کنند نامبرده در این هنگام بار دیگر از خمینی یاد کرده و برای او صلوات فرستاده و وی را مجاهدی بزرگ خوانده و مجدداً درباره اتحاد و اتفاقی مسلمانان ایران بدون وحشت و ترس از هر دستگاهی در مملکت سخن گفته و اضافه کرده خود من کسی هستم که تا بحال حرف خود را که حرف دین و اسلام است زدهام و از هیچ کسی هم نترسیدهام در یک جامعه اسلامی نباید ساکت نشست و همیشه تماشاچی بود و مطمئناً بدون پروا و ترس میتوان در هر کاری موفق بود واعظ نامبرده در پایان اظهاراتش برای خمینی دعا کرده و پس از پائین آمدن از منبر لحظهای بعد مسجد را ترک و به کرمان مراجعه کردهاست.
نظریه شنبه: اظهارات واعظ نامبرده جنبه تحریکآمیز داشته است.
نظریه یکشنبه: خبر و نظریه شنبه تایید میگردد.
نظریه ﻫ ز: گزارش خبر و برگزاری مجلس ترحیم مذکور مورد تأیید است و با پیشبینیهای لازم و اقدامات مقتضی معموله از قبل و حین برگزاری مجلس و با همه فقدان امکانات کافی از جهت حفظ نظم و انتظامات شهری مجلس یاد شده در محیطی آرام خاتمه یافته است ضمناً لازم است به عرض برساند به علت محدودیت و قلت کادر تنها واحد انتظامی زرند که یک پاسگاه ژاندارمری با استعداد نفری منحصراً [ناخوانا] نفر ژاندارم میباشد که نیمی از این عده هم باید دائماً در پاسگاه مربوطه باشند و با توجه به نبودن شهربانی در یک منطقه وسیع و حساس کارگری با جمعیتی زیاد و به منظور جلوگیری از هرگونه حوادث نامطلوب ناشی از این کمبود در منطقه ایجاب میکند ضمن تقویت واحد انتظامی نامبرده نسبت به استقرار و شروع کار شهربانی در زرند که چگونگی نیز مورد تصویب قرار گرفته و بنا بوده در اوایل تیرماه 37 کار خود را آغاز نماید تسریع کرد.
نظریه یکشنبه 8 ﻫ: نظریه ﻫ ز مورد تایید است ضمناً واعظ مذکور که از طرفداران خمینی معرفی گردیده در هر فرصتی انتقاداتی از وضع مملکت مینماید که با مراقبتهای معموله از وی نتایج حاصله به عرض خواهد رسید. مؤلف
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است. آسای
نظریه 8 ﻫ: نظریه چهارشنبه تایید میگردد. 17 /5 /37
محترماً درصورت تصویب به مرکز ارسال گردد.
توضیحات سند:
1. آیتالله آخوند ملاعلى معصومى همدانى، در سال 1273 ﻫ ش در یکى از روستاهاى همدان به نام وفس متولد شد. پس از گذراندن دروس ابتدایى، به مدت 4 سال در شهر همدان به تحصیل علوم ادبى و صرف و نحو پرداخت و سپس براى تحصیل علم کلام و فلسفه به مدت 5 سال در شهر تهران اقامت گزید. در سال 1301 براى ادامه تحصیلات، به شهر قم هجرت کرد و به مدت 10 سال نزد آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى به تحصیل پرداخت و به درجه اجتهاد رسید.
وى در سال 1310 به شهر همدان مراجعت کرد و به مرمت مدرسه آخوند ملاحسین همدانى همت گماشت و در آنجا به تدریس پرداخت. ایشان در جریان نهضت امام خمینى(ره) به فعالیتهاى سیاسى پرداخت. آیتالله معصومی بسیار فعال و پرمطالعه بود و به جهت ویژگیها و محاسن اخلاقی در مدت کوتاهی محبوب خاص و عام شد. همواره طلاب را به تهجّد تشویق میکرد و از آثار و خدمات این بزرگوار تجدید بنای مدرسۀ آخوند، تأسیس کتابخانه غرب همدان و انتشار مجله پیک اسلام است.
وى سرانجام در سال 1357 در سن 85 سالگى در یکى از بیمارستان هاى لندن به علت بیمارى از دنیا رفت و پیکر ایشان پس از انتقال به ایران در شهر همدان به خاک سپرده شد. ایشان صاحب تألیفاتى همچون رساله در اجتهاد و تقلید، رسالهاى در کلام نفس، تقریرات درس آیتالله حائرى و ... است.
2. اشاره است به شعارهای رژیم مبنی بر فضای باز سیاسی در کشور. فضای باز سیاسی یادآور دوران نخستوزیری جمشید آموزگار است. (56 ـ 57) طرح این شعار در فضای روی کارآمدن جیمی کارتر رئیس جمهور دموکرات امریکا و تأکید بر مسائلی چون حقوق بشر قابل فهم است.
منبع:
کتاب
آیتالله سید یحیی جعفری به روایت اسناد ساواک صفحه 231