تاریخ سند: 10 بهمن 1355
خبر واصله حاکی است روز 1/11/2535 شیخ عباس طبسی که از طرفداران آیتالله قمی و جزء مجاهدین1 میباشد، از زندان آزاد گردیده
متن سند:
شماره: 27 /30 /57 تاریخ: 10 /11 /2535[1355]
از: شهربانی استان خراسان
به: تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت خراسان
خبر واصله حاکی است روز 1 /11 /2535 شیخ عباس طبسی که از طرفداران آیتالله قمی و جزء مجاهدین1 میباشد، از زندان آزاد گردیده و روز 2 /3[11] /2535 عدهای از روحانیون به اصطلاح مجاهد به نامان (علی خامنهای، شیخ محامی، مجتهدی،2 آیتالله مروارید، آیتالله شیخ علی فلسفی3 تنکابنی، میرزا علی تهرانی ارنگهای،4 عزاداران زنجانی و تعدادی از طلاب ناشناس) از ایشان در منزلش واقع در خیابان عشرتآباد دیدن کردهاند.
ارزیابی خبر . صحت دارد.
نظریه . جهت آگاهی و اقدام مقتضی
توضیحات سند:
1. مجاهدین در اینجا منظور کسانی هستند که اهل جهاد و مبارزه بودند نه سازمان مجاهدین خلق (منافقین).
2. آیتالله سیدمحمود مجتهدی سیستانی فرزند حاج سیدمحمدباقر و برادرِ آیتالله سیدعلی سیستانی، در سال 1312ش در مشهد مقدس در بیت علم و تقوا به دنیا آمد. پس از خواندن مقدمات و ادبیات در خدمت مرحوم ادیب نیشابورى، سطوح را خدمت مرحوم حاج سیداحمد مدرس یزدى و مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى استفاده نمود و بعد در درس خارج مرحوم آیتالله میلانى(ره) حضور یافت.
مدتی به قم رفت و از محضر علمای بزرگ حوزه علمیه آن شهر بهره برد و مدتی را نیز در اعتاب مقدسه ادامه تحصیل داد.
ایشان پس از بازگشت به مشهد، ضمن تدریس در حوزههای علمیه، به خدمات دینى از قبیل: اقامه جماعت، تبلیغ احکام و ترویج دین و نشر معارف و فضائل اهلالبیت علیهمالسلام در مسجد ولی عصر (عج) و منزلش مشغول شد و به مدت 30 سال جلسات تفسیر قرآن داشت.
او در روز یکشنبه 16 رمضان 1414 ق برابر با هشتم اسفند 1372 ش در سن شصت سالگی در مشهد مقدس از دنیا رفت و در جوار بارگاه منور امام رضا (ع) در صحن آزادی، جنب کفشداری شمارهی 9 به خاک سپرده شد.
3. در اصل: خلقی.
4. در اصل: لنگهای؛ شیخ على مرادخانی ارنگه معروف به «تهرانی» فرزند عزتالله در سال 1302 ش در روستای ارنگه در استان تهران و در یک خانوادهی مذهبی به دنیا آمد. وی پس از فرا گرفتن تحصیلات ابتدایی با تشویق پدر به تحصیلات حوزوی روی آورد و پس از فراگرفتن مقدمات علوم دینی به تحصیل دروس خارج فقه و اصول از محضر آیات عظام بروجردی و امام پرداخت. پس از اتمام تحصیلات حوزوی به تبلیغ و وعظ مشغول شد و در سال 1340 از طرف امام خمینی جهت ارشاد و تبلیغ مردم لرستان عازم خرم آباد گردید.
با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی فعالیتهای ضد حکومتی خود را آغاز کرد و با تبعید امام به عراق چند مرتبه مخفیانه و به صورت قاچاقی به عراق رفت و با امام دیدار کرد و پس از بازگشت به مبارزات خود تداوم داد. به همین علت چند مرتبه دستگیر و روانهی زندان شد و یک مرتبه نیز به سیرجان تبعید گردید. با ادامهی فعالیت در سیرجان طبق حکم کمیسیون اجتماعی در تاریخ 4 /2 /1357 به تبعید در سقز کردستان محکوم شد و در آنجا تحت کنترل ماموران ساواک قرار گرفت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف مردم خراسان به نمایندگی در مجلس خبرگان قانون اساسی برگزیده شد و عضو گروه هفتم (اقتصادی و امور مالی) بود. شیخ علی تهرانی در سال 1358 خواستار محاکمهی علنی عباس امیر انتظام شد و رهبران انقلاب را متهم به ارتباط با امیر انتظام نمود. در ادامهی انتقادات خود، عملکرد و سیاستهای شورای انقلاب را سر در گم دانست و خواستار تشکیل دولت مستقل در کشور گردید. به همین منظور با انتقاد از رهبر انقلاب اسلامی، دانشجویان پیرو خط امام را به خاطر تصرف لانهی جاسوسی آمریکا مورد حمله قرار داد. دشمنی با حزب جمهوری اسلامی یکی از رویکردهای وی بود. دشمنی وی با مسئولین نظام وقتی به اوج رسید که آیتالله خامنهای از سوی امام خمینی به عنوان امام جمعهی تهران منصوب شد. وی این اقدام امام را برنتافت و حملات شدیداللحنی را علیه شهید بهشتی و آیتالله خامنهای آغاز کرد. شیخ علی آقای تهرانی به دلیل بیماری خود بزرگبینی، خود را برای همهی امور شایسته میدید و دیگران را فاقد شایستگی میشمرد. پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مواضع مخالف جمهوری اسلامی را اتخاذ کرد و در اوج حملات عراق، با سخنرانیهای غیرمسئولانهی خود به تضعیف شخصیتهای انقلابی پرداخت. او ابتدا سازمان مجاهدین خلق (منافقین) را ناآگاه به مسائل اسلامی میدانست و سپس به صورت غیرمنتظره به حمایت از آنان پرداخت. در اقدامی دیگر طی نامهای سرگشاده به آیتالله خزعلی ضمن حمله به او از مواضع مجاهدین خلق حمایت کرد. بدین ترتیب در سال 1360 ناچار دستگاه قضایی کشور وی را فاقد صلاحیتهای لازم برای تصدی مسئولیتهای کشوری و دینی اعلام کرد. در نتیجه در همین سال او با انتشار اعلامیهای به حزب جمهوری اسلامی حمله کرد. در ادامهی این فعالیتها به اتهام حرکتهای ضد انقلابی و حمایت از منافقین به حکم دادگاه انقلاب اسلامی مشهد دستگیر و چند ماه بعد آزاد شد. در سال 1363 از مشهد خارج شد و خود را به عراق رساند و به محض ورود تقاضای پناهندگی سیاسی نمود که مورد پذیرش رژیم بعثی عراق واقع شد. پس از استقرار به عنوان سخنگوی رژیم عراق، تبلیغات علیه جمهوری اسلامی و مسئولین این نظام را شروع کرد. شیخ علی تهرانی مهمان ویژه صدام حسین بود و در باغی بزرگ در بغداد در رفاه کامل به سر میبرد.
شیخ علی تهرانی به مدت پنج سال در عراق سکونت داشت و پس از پذیرش قطعنامهی 598 سازمان ملل متحد از سوی ایران و برقراری آتشبس، از عراق اخراج شد و دادگاه ویژه وی را به اتهام همکاری با دشمن در زمان جنگ، صدور فتوا علیه نیروهای انقلابی، تحریک ارتش عراق به کشتار مردم ایران محاکمه و وی را محارب تشخیص داد، اما با توجه به اینکه شخصاً خود را تسلیم نیروهای نظامی ایران کرده بود با تخفیف به بیست سال حبس خارج از محل سکونتش محکوم کرد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 09 صفحه 215
