صورت اسامی علما و روحانیون که در مراسم دعا و نیایش و آئین‌های ملی و میهنی شرکت نمی‌نمایند
صورت اسامی علما و روحانیون که در مراسم دعا و نیایش و آئین‌های ملی و میهنی شرکت نمی‌نمایند
متن سند:
صورت اسامی علما و روحانیون که در مراسم دعا و نیایش و آئین‌های ملی و میهنی شرکت نمی‌نمایند1 ـ آیت‌اله شیخ احمد شاهرودی. پیشنماز مسجد جامع گوهرشاد . ماهیانه 3 ریال از آستان مقدس مستمری دریافت می‌نماید. از محل نماز که برای امامان جماعت مانند معدن طلا است حداقل ماهیانه دو میلیون ریال عایدی دارد. برای معاودین عراقی پول می‌‌‌‌گیرد در حالی که این پول را شخصاً استفاده می‌کند. مرتباً به روسا و مقامات دولتی در مشهد توصیه و سفارش می‌کند. مزایای زیادی از اوقاف دریافت می‌نماید. عدم شرکت در مراسم عوام فریبی است.
2 ـ آیت‌اله شیخ عبدالرحیم فیض گنابادی امام جماعت مسجد جامع گوهرشاد از مزایای زیادی برخوردار است ولی به منظور عوام‌فریبی شرکت نمی‌کند.
3 ـ آیت‌اله سید حسن نجف‌آبادی (میردامادی نجف‌آبادی) پیشنماز مسجد گوهرشاد. تفسیر قرآن می‌گوید و اداره کننده جمعیت انصار الحجت که درآمد سرشاری دارد علنا اظهار می‌نماید. شرکت در این گونه مجالس دولتی موجب لطمه به حیثیت و از بین رفتن وجهه و سلب اطمینان مردم می‌گردد.
4 ـ آیت‌اله سید عبداله شیرازی معاود عراقی. حدود یک سال و اندی است که به مشهد آمده هنگام ورود به مشهد از لحاظ مالی سخت در مضیقه بود ولی هم‌اکنون از وضع مالی بسیار خوبی برخوردار است. دارای دو باب مدرسه است که این دو محل را با مبلغ زیادی خریداری نموده یک باب منزل برای فرزندش و یک باب برای دامادش خریده و منزلی که خود سکونت دارد به مبلغ سه ملیون تومان در نظر دارد بخرد ماهیانه بیش از چهارصد هزار تومان به طلاب و وعاظ شهریه پرداخت می‌کند علاوه بر این که در مجالس شرکت نمی‌نماید از سایر وعاظ و طلاب و روحانیون انتقاد و آنان را وادار می‌نماید که شرکت نکنند ضمناً عده‌ای طلبه افغانی و پاکستانی که معاود عراقی نیز هستند دور خود جمع و برایش تبلیغ می‌نمایند.
5 ـ آیت‌اله سید محمدحسین مصباح موسوی. پیشنماز مسجد فیل. نماینده مراجع و روحانی و رئیس حوزه علمیه خراسان است. بابت نمایندگی که از کلیه علما و روحانیون (مراجع تقلید) دارد پول سرشاری همه‌ماهه دریافت و مبلغ زیادی بابت شهریه به طلاب حوزه علمیه می‌پردازد. معتقد است در صورتی که در مجالس که از ناحیه مراجع و مقامات دولتی تشکیل می‌گردد شرکت نماید مردم از او سلب اعتماد نموده و به موقعیت به ویژه به وضع مالی او لطمه وارد می‌گردد.
6 ـ آیت‌اله شیخ غلامحسین ترک تبریزی.1پیشنماز مسجد جامع گوهرشاد و صاحب مدرسه جعفریه که بدون مجوز تاسیس نموده معتقد است در صورتی که در مجالس شرکت نماید.
7 ـ آیت‌اله سید جواد خامنه. پیشنماز مسجد جامع گوهرشاد. محل برگزاری وی منبع درآمد سرشاری است وی به عذر این که مسن و علیل است شرکت نمی‌کند در حقیقت برای حفظ موقعیت و وضع موجود شرکت نمی‌کند.
8 ـ آیت‌الله شیخ حسنعلی مروارید پیشنماز مسجد ملاهاشم. مشارالیه علاوه بر این که شرکت نمی‌کند به شدت از روحانیونی که در این مجالس شرکت نمایند انتقاد می‌نماید و آنها را مسخره نیز می‌کند و حتی اهانت می‌نماید.
توضیحات سند:
1. شیخ غلامحسین تبریزی در سال 1260ش. در خانواده‌ای مذهبی در یکی از روستاهای شهرستان شبستر به نام وایقان به دنیا آمد و تحصیلاتش را در مدرسه طالبیه تبریز پی‌گرفت. با استعداد فراوانی که داشت به زودی تحصیلات رایج را در تبریز به پایان برد و به نجف اشرف مهاجرت نمود و در محضر اساتید بزرگ زمان مانند آیت‌الله سید محمد کاظم یزدی، سید محمد حسین غروی اصفهانی، شریعت اصفهانی و حاج میرزا ابوالحسن انگجی تلمذّ نموده و دوره‌های عالی فقه و اصول، فلسفه و تفسیر قرآن را طی نموده و پس از کسب اجازه اجتهاد از اساتید خود به تبریز بازگشت.تبریز در این سالها در پی انقلاب مشروطه، در جریانات سیاسی و مذهبی و هجوم افکار کمونیستی و الحادی از سوی شوروی درگیر بود. آیت‌الله غلامحسین تبریزی با مشاهده نیاز جامعه و به ویژه جوانان، جلسات تفسر قرآن و سخنرانی به راه انداخت و با اخلاق خوب خود به‌زودی در دلهای مردم راه یافت. او در سال 1343ق. اقدام به تاسیس «جمعیت دیانتی» نمود تا مردم را در برابر تبلیغات سوء بیگانه و روشنفکران غرب زده قدرتمند سازد و معارف و عقاید اسلامی را برای مردم تدریس می‌کرد. او همچنین از سال 1297ش. مجله‌ای به نام «تذکرات دیانتی» در تبریز منتشر می‌کرد که مدت 5 سال در تبریز و سپس از سال 1323 تا 1326 در مشهد منتشر شد. یکی از اقدامات مهم شیخ غلامحسین مبارزه و منظره با تبلیغات مسیحیان بود که در این ایام رونق گرفته بود. همچنین در واقعه نهضت روحانیون تبریز در سال 1311ش. او سخنگوی دو رهبر روحانی این نهضت یعنی آیت‌الله انگجی و آیت‌الله میرزا صادق آقا تبریزی بود. پس از این که این نهضت توسط عوامل رضا خان سرکوب شد و رهبران آن تبعید شدند، حاج شیخ غلامحسین نیز حدود هشت ماه مخفی شد و سرانجام با حمایت و فعالیت مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری از تعقیب حکومت خارج شد. از آنجا که تبریز تحت نظر و در فشار بود، پس از سفری به عتبات در سال 1312ش. به مشهد مقدس رفت و در آنجا ماندگار شد. در ماجرای قیام مردم مشهد در کشف حجاب، او نیز جزء علمای فعال در این نهضت بود که پس از سرکوب و دستگیری رهبران قیام، مجدداً مخفی شد.
پس از شهریور 1320 که اوضاع سیاسی آرام‌تر شد او به مقابله با کسروی پرداخت و «نشریه دیانتی» را مجدداً به راه انداخت. همچنین برای مبارزه با ملا مردوخ کردستانی نیز نشریه «راحت» و «ندای حق» را منتشر ساخت. همچنین به دعوت اعضای فدائیان اسلام، نشریه «خدا پرستی» را به زبان ساده منتشر کرد. او در جریان انجمن‌های ایالتی و ولایتی نیز نامه‌هایی در حمایت از امام خمینی ارسال کرد و در آستانه انقلاب اسلامی بیانیه‌ای درباره اهمیت حکومت اسلامی صادر نمود. آیت‌الله تبریزی نماز جمعه را واجب می‌دانست و از سال 1328 تا سال 1359ش. در مسجد گوهرشاد، نماز جمعه اقامه می‌نمود. او پس از انقلاب اسلامی نیز همواره حامی انقلاب و امام خمینیره بود تا اینکه در 24 خرداد سال 1359 دار فانی را وداع گفت و در جوار حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام آرام گرفت. (گلشن ابرار، ج5، ص402-388)