صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع‌‌: مجلس روضه خوانی مسجد موسی بن جعفر

موضوع‌‌: مجلس روضه خوانی مسجد موسی بن جعفر


متن سند:

موضوع‌‌: مجلس روضه خوانی مسجد موسی بن جعفر

از ساعت ۱۹:۱۵ روز ۲۶/۷/۴۷ سید محمدرضا سعیدی پس از نماز جماعت خطاب به حاضرین در مسجد موسی بن جعفر که عده‌‌‌ای حدود ۲۵۰ نفر بودند اظهار داشت در زمان خلافت امام موسی کاظم،‌هارون و یاران او دردسرهای زیادی برای آن حضرت فراهم کردند و زندانیش نمودند و عذاب بسیار دادند. در حال حاضر هم که این تخت را‌ هارونیان ۱ غصب کرده‌اند و این همه ظلم و ستم می‌کنند و روحانیون را آزار می‌دهند دست کمی از‌ هارونیان ندارند، بی دینی به حد اعلای خود رسیده است. مخالفین دین جنایات و ستمهای خود را به جایی رسانیده‌اند که دیگر اسمی از دین نیست. رهبر عالیقدر و پیشوای بزرگ ماحضرت ‌‌‌آیت‌الله خمینی را آزاد نمی‌گذارند. آن بزرگوار در کنار قبر جدش از فجایعی که در این مملکت می‌گذرد آرزوی مرگ کرده است.۲ آقایان افراد مبارز و مسلمان حقیقی با دیدن این مناظر شرم آور و این همه ظلم و جنایت و بی دینی، زندان و حتی مرگ را ترجیح می‌دهند. نامبرده با صدای بلند گفت ‌‌‌ای شیعه که از صدای موسیقی رادیو استفاده می‌کنی و سینما و تئاتر و کاباره می‌روی و به صفحه تلویزیون مینگری بدان و آگاه باش که امام زمان ناظر بر اعمالت است و تو را نخواهد بخشید. ‌‌‌ای مسلمانانی که میزها و مقامات مملکتی را در دست گرفته‌‌‌اید بدانید با این جنایاتی که نسبت به اسلام می‌کنید شیعه‌ هارونی هستید. این مجلس در ساعت ۲۰:۳۰ پایان یافت.
. نگهبان
اداره کل سوم
۱۶۱۹۲

توضیحات سند:

۱۔ قیاس با‌هارون الرشید خلیفه ستمگر عباسی که حضرت امام موسی کاظم (ع) را سالها به زندان افکند با محمدرضا پهلوی که حضرت امام خمینی را بدون هیچ علت و گناهی از شهر و دیار خود تبعید کرد.
۲. حضرت امام (س) در نامه مورخ ۲۲ شعبان ۱۳۸۸ قمری خود به شهید سعیدی، ضمن ابراز نگرانی از اوضاع ایران مرقوم فرموده‌اند: «اینجانب لحظات آخر عمر را می‌گذرانم و از اوضاع عمومی و خصوصی حوزه‌های علمیه نگران و نمی‌دانم با آن تندروهای آنها و این سهل انگاری ماها، امر به کجا منجر می‌شود ...

منبع:

کتاب شهید آیت‌الله سیدمحمدرضا سعیدی به روایت اسناد ساواک صفحه 198

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.