تاریخ سند: 10 اردیبهشت 1343
موضوع : اظهارات آقای خمینی1 درباره وزرای جنگ و آب و برق
متن سند:
شماره : 7743 /314
طبق اطلاع واصله آقای خمینی ضمن ارسال عین گزارش سرهنگ لطیف
بیگلری جهت جناب آقای وزیر کشور2 چنین پیغام داده است :
قرار بود جنابعالی درباره سپهبد صنیعی که می گوید[یند] بهائی است بررسی
فرمائید نمی دانم در این باره چه اقدامی فرموده اید؟ و طبق مندرجات نامه ای که
فرستاده ام به من می گویند دو
نفر از وزرای این کابینه
بهائی هستند.
آقای وزیر کشور به حامل
پیغام می گویند : به آقا سلام
برسانید و بگوئید موضوع
نباید حقیقت داشته باشد بر
فرض هم که اینطور باشد
تاکنون تظاهری3 از آنان سر
نزده و به علاوه که همه جا
خود را مسلمان معرفی
می کنند طبق چه مجوزی از
شرع یا عرف می توان به آنان
ایرادی گرفت.
اصل در 550 ـ ب ـ ی
بایگانی شود.
16 /2
گیرندگان : تیمسار ریاست اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران (ضد اطلاعات) پیرو
شماره 7742 /314 ـ 10 /2 /43 جهت استحضار
توضیحات سند:
1ـ سید روح اللّه موسوی خمینی
فرزند سید مصطفی موسوی در
2 جمادی الثانی 1320 ق در
شهرستان خمین چشم به جهان
گشود.
و پس از تحصیل
مقدماتی به حوزه علمیه اراک به
زعامت حاج شیخ عبدالکریم
حائری یزدی به سال 1339 ق
رفت و یک سال بعد که آیت الله
حائری حوزه علمیه اراک را به
قم انتقال داد ایشان هم به قم
رفت و تا سال 1345 ق سطح را
به پایان رسانیده و در حوزه
درس مرحوم حائری شرکت کرد
و در محضر ایشان به درجه
اجتهاد رسید و پس از آن
تدریس علوم «منقول» و خارج
فقه و اصول را در سال 1364 ق
همزمان با ورود آیت الله
بروجردی به قم آغاز کرد که البته
پیش از شروع به تدریس خارج
سالیان دراز به تدریس «سطح»
اشتغال داشت.
امام خمینی در اردیبهشت
1323 اولین بیانیه سیاسی خود
را مبنی بر قیام عمومی علمای
اسلام و جامعه اسلامی، آشکارا
اعلام داشت اما پاسخ مناسبی
دریافت نکرد اما امام امیدوار و
مقاوم به مبارزات خود ادامه داد
تا اینکه در فروردین 1340
آیت الله بروجردی رحلت کرد و
در 16 مهر 1341 نیز لایحه
انجمنهای ایالتی ولایتی به
تصویب کابینه امیر اسداللّه علم
رسید.
در این موقع امام به
همراه علمای بزرگ قم و تهران
دست به اعتراضات همه جانبه
زدند که در این میان لحن
تلگرافهای امام به شاه و نخست
وزیر تند و هشدار دهنده بود و
در پی آن شاه که می خواست
اصول ششگانه اصلاحات
خویش را به رفراندوم
بگذارد با بیانیه کوبنده - بهمن
1341 - امام مواجه شد و در
ادامه با پیشنهاد امام خمینی عید
نوروز سال 1342 در اعتراض به
اقدامات رژیم تحریم شد و
متعاقب آن شاه که در صدد
سرکوب بود در فروردین 1342
که مصادف با شهادت امام جعفر
صادق (علیه السلام) بود فاجعه
خونین فیضیه و شبیه به آن را در
طالبیه تبریز بوجود آورد و
بدنبال این فاجعه امام اعلامیه
معروف خود را در 13 فروردین
1342 تحت عنوان «شاه دوستی
یعنی غارتگری» منتشر ساخت.
این مبارزات که برای رژیم گران
تمام می شد باعث دستگیری امام
در سحرگاه 15 خرداد 42 و
فاجعه خونین 15 خرداد گردید اما
با فشار علما و مردم این
دستگیری و زندان در 11 مرداد
همان سال به پایان رسید.
ولی
این ظاهر قضیه بود چون امام پس
از آن به قولی در داودیه منتقل
شده و تا 18 فروردین سال بعد
ادامه داشت که نهایتا در این روز
امام به قم منتقل شدند.
اما مبارزه
به این جا ختم نمی شد.
و با
افشاگری امام علیه تصویب
لایحه کاپیتولاسیون، ایران در
سال 43 ـ آبان 1343 ـ مجددا
در آستانه قیام قرار گرفت که در
پی آن در سحرگاه 13 آبان 43
امام دوباره دستگیر و از آنجا به
تهران و سپس از طریق هوایی به
آنکارا تبعید شد که این تبعید
یازده ماه به درازا کشیده شد ولی
مجددا امام در 13 مهر 44 به
تبعیدگاه دوم فرستاده شد یعنی از
ترکیه به عراق اعزام گردید که
این تبعید 13 سال بطول انجامید
که البته در این مدت طولانی
دست از مبارزه برنداشته و با
صحبتها و سخنرانیها و بیانیه ها
مردم را روشن و راهنمایی
می نمود و پس از آن امام در 14
مهر 57 از بغداد به پاریس
عزیمت نموده در نوفل لوشاتو
سکونت کرد که این سکونت در
تاریخ 12 بهمن 1357 به پایان
رسید و امام به ایران بازگشت و
ثمره این مبارزات نمایان شد و
انقلاب به پیروزی رسید.
امام در عصر روز 12 بهمن 57
در بهشت زهرا تهران با مردم
ایران سخن گفتند و دولت وقت را
غیر قانونی خواندند.
امام پس از
پیروزی انقلاب در تاریخ 10
اسفند 57 از تهران به قم رفتند، تا
زمان ابتلاء به بیماری قلبی ـ 2
بهمن 1358 ـ در این شهر بود
ولی پس از 39 روز مداوا در
بیمارستان قلب تهران، بطور
موقت در منزلی در منطقه دربند
تهران ساکن شد و سپس در
تاریخ 27 اردیبهشت 1359 بنا
به تمایل خود به منزلی در محله
جماران نقل مکان کرده تا زمان
رحلت در همین منزل ماند.
امام خمینی، افتخار نابودی رژیم
وابسته شاه، از بین بردن استعمار
و استبداد، نابودی پایگاههای
انگلیس و آمریکا و شکستن بت
آمریکا را دارد.
او کسی است که
با هدایت ملت ایران توانست
عظیم ترین جنگ تحمیلی بر
کشور را به خوبی اداره کند و
صدام حسین را که مورد حمایت
همه غربیها خصوصا فرانسه و
آلمان و انگلیس و آمریکا بود و
از سوی عربها از قبیل سعودیها و
کویتیها حمایت می شد، به
شکست بکشاند و اجازه ندهد
حتی یک وجب از خاک میهن در
اشغال دشمن بماند و این افتخار
را در پرونده ملت ایران به ثبت
رساند که با مقاومت می توان در
برابر جنایت تجاوزکاران ایستاد.
دهها کتاب و اثر گرانبها از امام
خمینی در مباحث اخلاقی،
عرفانی، فقهی، اصولی، فلسفی،
سیاسی و اجتماعی بر جای مانده
که بسیاری از آنها تاکنون منتشر
شده است.
اما سرانجام در روز
14 خرداد 1368 در بیمارستان
بقیه اللّه (عج) به ملکوت اعلی
پیوست و همانطور که در روز
حضور در تهران مورد استقبال
میلیونها انسان عاشق قرار گرفته
بود.
در روز رحلت نیز مورد
بدرقه میلیونها انسان دل
سوخته ای قرار گرفت که با اشک
چشم، آن بزرگ مرد را تا خانه
ابدی خود، در کنار مزار شهیدان
عالیقدر در بهشت زهرا همراهی
کردند.
روحش شاد و یادش
بزرگ باد.
2ـ منظور دکتر جواد صدر است
که در همین کتاب به بررسی اسناد
او پرداخته شده است.
3ـ اسناد بعدی، به روشنی،
گویای چگونگی این وابستگی
می باشد.
منبع:
کتاب
کابینه حسنعلی منصور به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 274