درباره: محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
تاریخ سند: 11 مهر 1357
درباره: محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
متن سند:
به ریاست واحد اطلاعاتی کمیته مشترک ضدخرابکاری ۳۸۱ تاریخ:11 /7 /57از: اداره یکم عملیات و بررسی ۳۱۲ شماره: 543 /312
درباره: محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
نامبرده بالا که متهم به تحریک و تشویق مردم به ایجاد شورش و بلوا در شهرستان اصفهان بوده برابر کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان اصفهان در مورخه 14 /1 /37 به دو سال اقامت اجباری در شهرستان سقز محکوم و چون از طریق شهربانی به نامبرده تذکر داده شده از ایراد سخنرانی خودداری نماید لیکن به تذکر توجهی ننموده و اعمال گذشته خود را دنبال کرده است در نتیجه فرد مزبور در تاریخ 10 /7 /57 توسط سازمان سنندج دستگیر و در بازرسی از منزلش تعداد زیادی نشریه و اعلامیه مضره به دست آمده است. نامبرده روز 11 /7 /57 توسط مأمورین شهربانی به کمیته مشترک ضدخرابکاری1 اعزام شده است. خواهشمند است دستور فرمایید به محض معرفی وی نسبت به اخذ قرار مقتضی اقدام و نتایج حاصله از تحقیقات معموله از فرد مذکور را با سرانجام کار وی به موقع به این اداره اعلام نماید.
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی - فریدی
11 /7 /57
رئیس بخش ۳۱۲- دبیری 11 /7
مراتب در ساعت ۱۶۴۵ روز 11 /7 /57 به کمیته مشترک آقای وثوق تلفنگرام گردید. 11 /7 /57
محترماً شماره مذکور جز سری شماره‌های نگهبانی است و از افسر نگهبان اخذ گردیده است.
توضیحات سند:
١- کمیته مشترک ضدخرابکاری: پس از عضویت ایران در پیمان سنتو، کمیته‌ای جهت مبارزه با خرابکاری با استفاده از نیروهای انگلیس و آمریکا به وجود آمد که مسئولیت این کمیته را یک آمریکائی عهده‌دار بود. در ایران این کمیته با مشارکت نیروهای اطلاعاتی ساواک، شهربانی، ژاندارمری و ارتش تأسیس شده بود و دارای اختیارات وسیعی بود که به عنوان بازوی اجرائی ساواک عمل می‌کرد و ریاست آن به عهده رئیس ساواک بود.این کمیته که به منظور هماهنگی بین سازمان‌های مذکور و تمرکز کار اطلاعاتی بر روی انقلابیون تشکیل شده بود، از سه قسمت:
١- عملیات (اکیپ‌های گشت)
۲- بازجویی و امور اداری
٣- امور مالی تشکیل گردیده بود. اولین رئیس کمیته مشترک، رئیس شهربانی وقت، سپهبد جعفرقلی صدری و رئیس ستاد آن پرویز ثابتی از مقامات ساواک بود.
بازداشتگاه کمیته مشترک از اوایل سال ۱۳۵۱ مهمترین محل بازداشت، شکنجه و تخلیه اطلاعاتی انقلابیون مسلمان بوده است که هزاران نفر در آن زندانی شده‌اند.
کمیته مشترک محل استقرار مجرب‌ترین و خشن‌ترین و بی‌عاطفه‌ترین شکنجه گران رژیم شاه بود که به قلع و قمع و اعدام مبارزین و انقلابیون اقدام می‌کردند.
تعدادی از بازجوها برای دیدن آموزش به اسرائیل و آمریکا رفته بودند.
ساختمان کمیته مشترک در سال ۱۳۱۶ ﻫ.ش در زمان رضاشاه توسط آلمان‌ها به عنوان قسمتی از نظمیه تهران طراحی و ساخته شده است و کاربری آن از اول زندان بوده است.
ساختمان اصلی کمیته در چهار طبقه به صورت مدور ساخته شده که بندهای انفرادی و عمومی با هشتی به آن متصل می‌شود.
سلول‌های انفرادی در ابعاد 5 /2×5 /1 متری ساخته شده است.
این ساختمان از قسمت‌های: بندهای عمومی و انفرادی، اتاق‌های بازجوئی اتاق مخصوص شکنجه، بهداری، اسلحه خانه و حمام تشکیل شده است.
هم اکنون این ساختمان به موزه تاریخ اطلاعات کشور تبدیل گردیده است.
در اصفهان کار گشت‌زنی در سطح شهر را پنج دستگاه اتومبیل انجام می‌داد که در هر اکیپ یک افسر اطلاعاتی شهربانی، یک عضو ساواک و دو درجه دار شهربانی با لباس شخصی حضور داشت.
این واحدها پس از مواجهه با افراد مشکوک آنان را جلب و به مرکز کمیته مشترک هدایت و از آنان بازجوئی به عمل می‌آوردند.
بسیاری از مبارزین توسط همین گشتی‌ها دستگیر و به زندان افتادند و بسیاری در حین دستگیری به شهادت رسیدند.