تاریخ سند: 30 تیر 1357
حاج سید عبدالحسین دستغیب
متن سند:
نامهای از تبعیدگاه: تاریخ: 30 /4 /1357
بسمه تعالی شأنه
محضر مقدس حجتالاسلام و المسلمین آیتالله حاج سید عبدالحسین دستغیب1 دامت برکاته
ضمن عرض تحیات وافر، صحت و موفقیت شما را در راه خداپسندانهای که انتخاب نمودهاید از حضرت احدیت خواستاریم. سخنرانیها و خطابههای روشنگر و حرکتآفرین آن جناب و استقبال بینظیر مردم شیراز و حمایت بیدریغ آنان از جنبش رهاییبخش اسلام موجب کمال امیدواری گردید.
اقدامات جنایتکارانه رژیم سفاک که به دنبال تلاشهای خستگیناپذیر شما و سایر روحانیون آگاه انجام گرفت، دلیلی روشن بر بینایی و اصیل بودن مسیر روحانیت مترقی و صلاحیتدار شیعه است. دشمن امروز بیش از هرروز دیگر تلاش میکند که از طریق ایجاد نفاق و تقویت مواضع تسلیمگرایانه این سنگر استوار را منهدم سازد. ایمان راسخ داریم که با آگاهی روزافزون جامعه و احساس عمیق مسئولیت و فداکاریهای خالصانه مردم مسلمان، دشمن هرگز به آرزوی خود نخواهد رسید. ضمن پشتیبانی کامل از موضع حقطلبانه بزرگ مرجع عالیقدر عالم اسلام حضرت آیتالله العظمی الامام خمینی ارواحنا فداه و همه آیات عظامی که از خط مشی معظمله صادقانه پیروی میکنند تنفر و انزجار شدید خود را از هرگونه اعمال تفرقهافکنانهای که به وسیله عمّال رژیم کارسازی میشود، ابراز داشته و مردم شریف ایران را به اتحاد و پیروی کامل از مرجعیت مترقی شیعه که تنها راه نجات این ملت است، دعوت مینماییم. سلام گرم ما را به مردم غیور شیراز که به ندای روحانیت مسئول پاسخ مثبت دادند ابلاغ نمایید. جزاکم الله و ایاهم عن الاسلام و المسلمین خیر الجزاء. والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
سقز ـ مورخه 20 /4 /57 برابر با 15 شعبانالمعظم [ناخوانا]
عبدالرحیم ربانی شیرازی ـ حسین نوری ـ سید محمد احمدی ـ سیدعلی محمد دستغیب شیرازی ـ مرتضی فهیم کرمانی تکثیر از نشریه قم
توضیحات سند:
1. شهید آیتالله سید عبدالحسین دستغیب، فرزند سید محمدتقى در شب عاشوراى 1292 ﻫ ش در شهر شیراز متولد شد. خاندان دستغیب از خاندانهاى اصیل و شریف استان فارس و شیراز است که سابقهاى 700 ـ 800 ساله دارد و با 33 واسطه به حضرت امام سجّاد (علیه الصّلوۀ و السّلام) مىرسد. پس از خواندن دروس مقدماتى و سطح، امامت جماعت مسجد باقرخان را عهدهدار گردید و در سال 1314 به منظور ادامه تحصیلات راهى نجف اشرف شد. در آنجا از محضر اساتیدى چون آیات عظام شیخ کاظم شیرازى، سید ابوالحسن موسوى اصفهانى، سید میرزا آقا اصطهباناتى و میرزا على آقا قاضى طباطبایى کسب فیض نمود و در سن 24 سالگى به درجه اجتهاد رسید. به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهمالسّلام) ارادت داشت و غالبا به ریاضتهاى شرعى و مجاهدات مىپرداخت. از وى که در تمام عمر، داراى نفسى مطمئن بود، کرامات زیادى نقل شده است. شهید بزرگوار آیتالله دستغیب، در میان مردم و با آنها زندگى مىکرد و این امر را سعادتى انکارناپذیر مىدانست. وى بسیار ساده مىزیست و تجمّلات در زندگیش راه نداشت. مبارزات سیاسى شهید از هنگامى شروع شد که اساس دین را با روى کار آمدن رضاخان در خطر دید. بنابراین در منابر و سخنرانیها مردم را از توطئه آگاه مىنمود؛ بویژه در مورد کشف حجاب. در اواخر سال 1341 که با طرح لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى، زمزمه مخالفت از قم به رهبرى امام امّت برخاست و نخستین اعلامیه رهبر عظیمالشأن انقلاب اسلامى از قم به دست شهید دستغیب رسید، صریحاً اعلام نمود: «کلاّ و دربست در اختیار اسلام هستم.» وى با اظهار این جمله که «من اطاع الخمینى فقد اطاعالله»، پیروى از دستورات حضرت امام را اطاعت از خداوند سبحان مىدانست. شهید دستغیب که پیوسته بر دامنه مبارزاتش مىافزود ، پس از دستگیرى حضرت امام در 15 خرداد 1342، دستگیر و مستقیماً روانه زندان عشرتآباد گردید. در سال 1343 نیز یکبار دیگر مزدوران رژیم مانند سال 1342نیمه شب به منزل ایشان ریختند و باز مستقیماً او را به تهران و زندان قزلقلعه منتقل کردند که پس از آزادى، مدّت سه روز میهمان حضرت امام خمینى(ره) بود. این شخصیت بزرگوار در حرکت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس علیه رژیم مزدور شاه نقش بسیار مهم و مؤثرى داشت. افشاگریهاى بىپرواى او در مورد جشن هنر فسادانگیز شیراز، حرکتهاى اسلامى مردم فارس را عمق بیشترى مىبخشید و سخنرانیها و حضورش در تظاهرات و راهپیمایىها و مبارزات امت مسلمان منطقه، پشتوانه محکمى براى مردم ستمدیده بود. در واقعه دى ماه 1356، در برابر مقاله توهینآمیزى که نسبت به حضرت امام در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، به شدّت به موضعگیرى پرداخت و گفت: «.... خمینى مرجع تقلید چند میلیون شیعه مىباشد و چون روزنامه اطلاعات به وى تهمتهایى زده طبق قانون، عاملین این امر بایستى تحت تعقیب قرار گرفته و از یک تا سه سال زندانى شوند.» در همان سال ایشان مدّتى در منزل خود در محاصره ساواک به سر برد. با شروع حکومت نظامى و پس از حادثه خونین 17 شهریور 1357، مأمورین شبانه به منزل ایشان رفته و او را در حال بیمارى و تب بازداشت، ابتدا به کمیته شهربانى و پس از آن به زندان اعزام کردند. شهید آیتالله دستغیب پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى، به نمایندگى مردم فارس در مجلس خبرگان برگزیده و از سوى حضرت امام به امامت جمعه شیراز منصوب شد. با شروع جنگ تحمیلى، او با بیانات بسیار رسا جوانها را تشویق به شرکت در جبههها مىکرد و در بسیج نیروهاى خالص به جبهه و تأمین امکانات و تدارکات براى رزمندگان تلاش مستمر و پیگیر داشت. سرانجام عمر پربرکت این شهید سعید به پایان رسید و در روز جمعه 20 آذرماه سال 1360 به دست گروهک منافقین در راه نماز جمعه به شهادت رسید. شهید دستغیب داراى تألیفات فراوانى است که بعضاً چند بار تجدید چاپ شده است. از جمله کتابهاى قلب سلیم، گناهان کبیره در دو جلد، معاد، تفسیر سوره حمد، توحید، امامت، معراج و...
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله سید عبدالحسین دستغیب، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک صفحه 427