تاریخ سند: 18 اردیبهشت 1353
درباره: جلد سوم کتاب فراماسونری ایران نوشته رائین
متن سند:
در تاریخ 2 /11 /47 جلد اول و دوم کتاب
فراموشخانه و فراماسونری در ایران به قلم
اسماعیل رائین1 با اجازه وزارت فرهنگ و هنر
توزیع که در اجرای اوامر قبل از انتشار مراتب
به اطلاع آقای مهندس شریف امامی رئیس
مجلس سنا رسید.
به دنبال آن در تاریخ
24 /11 /47 از طرف آقای نخست وزیر هویدا به
ساواک ابلاغ گردید از توزیع این جلد (سوم)
جلوگیری که در این زمینه اقدام گردید.
با
توجه به اینکه در حال حاضر تعداد 700 جلد
از جلد سوم کتاب مذکور در اداره کل سوم
موجود و یکی از اطاقها را اشغال نموده است در صورت تصویب با نگهداری 10 جلد آن بقیه
معدوم شود.
[پی نوشت نصیری]
1/ یقینا بیش از هفتصد جلد چاپ کرده است بقیه کجا است
2/ از نخست وزیر کسب تکلیف شود که این کتابها معدوم گردد یا آنکه تحویل مقامی شود
417016
توضیحات سند:
1ـ اسماعیل رائین فرزند غلامحسین در سال 1298 ش در بوشهر متولد شد.
در سال 1314 در اداره پست و تلگراف شهر
استخدام و سپس به اردبیل و تهران منتقل شد.
رائین علاوه بر خدمت در اداره پست و تلگراف به شغل خبرنگاری
مطبوعات نیز اشتغال داشت و مقالات خود را با نام بهمن امضا می کرد و دوره 4 ساله روزنامه نگاری را در دانشگاه تهران
طی کرد.
اسماعیل رائین از سال 1318 با نوشتن مقالاتی در روزنامه «خلیج ایران» در بوشهر کار مطبوعاتی را آغاز و از
سال 1320 بیشتر اوقات خود را صرف مطبوعات نمود.
هنگام انتقال به تهران در سال 1323 اخبار تلگرافهای رسیده از
آذربایجان را در اختیار روزنامه کیهان، مجله تهران مصور و آتش قرار می داد.
علاوه بر نشریات یاد شده با مجله
روشنفکر و تهران و...
همکاری می نمود.
وی در سال 1336 مؤسسه جمع آوری اخبار و تأمین اخبار جراید را با کمک
بهرام بوشهری تأسیس نمود.
به اعتقاد ساواک اسماعیل رائین به منظور کسب اخبار با طبقات مختلف مردم از جمله
شخصیتهای داخلی و خارجی ارتباط می گیرد و با توجه به بصیرت و تیزهوشی ذاتی تحت پوشش مزبور اطلاعاتی نیز
برای عوامل خارجی تهیه می نماید.
با توجه به اشتغال برادرش پرویز [رائین] در خبرگزاری آسوشیتدپرس مطمئنا آن
خبرگزاری را نیز از اخبار جمع آوری شده بی نصیب نمی گردانید.
بنا به گزارش سفارت ایران در کویت، روزنامه «الرأی
العام» در مورخه 10 شهریور 1344 فاش ساخت شش نفر از روزنامه نگاران ایرانی منجمله نماینده مجله تهران مصور
[رائین ]به اسرائیل سفر کرده که افراد مزبور خود را نمایندگان مطبوعات ایران معرفی نموده اند که الرأی العام به انجام
این سفر شدیدا حمله کرده است.
نامبرده از اعضای پایه گذار سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بود و چندین دوره ریاست هیئت مدیره و
عضویت هیئت اجرایی آن را به عهده داشت.
وی دارای تألیفات مختلفی چون فراموشخانه و فراماسونری در ایران می باشد که با همکاری ساواک آن را تدوین نمود.
رائین با شاپور جی یپورتر، برادران آدمیت و...
رابطه حسنه داشت.
اسماعیل رائین از اعضای سازمان فراماسونری در ایران و از سرسپردگان و هواداران استعمار انگلیس و با وجود این،
دنباله رو سیاست آمریکا در ایران و از ماموران ساواک بوده است.
نامبرده همکاری خود با ساواک را از تاریخ 12 /11 /42 با ماهیانه ده هزار ریال و با نام مستعار «منوچهر» و کدهای 111 و
1498 آغاز کرده است.
اسماعیل رائین تا روز واژگونی رژیم شاه وفاداری و پشتیبانی خود را نسبت به شاه ادامه داده
است.
و در ماههای واپسین سلطنت شاه، موضع خود را درباره شاه این گونه آشکار ساخته است : «...
اگر قرار باشد در
تمام دنیا نوکری کسی را بکنم نوکری شاه را می پذیرم...
.
کاری که شاه درباره اصلاحات انجام داده پیغمبر انجام نداده و به
همین دلیل او را قبول دارم...
» دستخط نامبرده به امیر اسداله علم نمایانگر وابستگی او به مهره های انگلیسی رژیم و
وفاداری او به شاه است.
شاه نیز نسبت به نامبرده توجه ویژه ای داشته و او را «از مراحم ملوکانه» بر خوردار می کرده است.
و در دوران اقامت او در
انگلستان کلیه هزینه زندگی او و زن و فرزندانش از سوی شاه پرداخت می شده است.
رائین از دوستان نزدیک و دیرینه
فراماسون معروف «فریدون آدمیت» بوده است و بنا بر سند بدست آمده آدمیت هنگامی که سفیر کبیر ایران در شوروی
بوده نامبرده را به سمت نماینده مطبوعاتی ایران در مسکو پیشنهاد کرده است.
منبع:
کتاب
امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 319