تاریخ سند: 30 تیر 1338
موضوع : روحانیون
متن سند:
شماره : 2-3-1832
بطوریکه از محافل روحانی تهران کسب اطلاع شده عده ای از مقامات
مختلف با آیت اله بروجردی ملاقات و از ایشان راجع بمبارزه دولت شوروی با
ایران و اینکه نظر روحانیت نسبت باین مبارزه چیست سئوال کرده اند و آیت اله
بروجردی پاسخ داده در امور سیاسی دخالت نمیکنم و اینکه دولت میخواهد با
یک دولت خارجی موافق و با دولت دیگری مخالف باشد نمیتوانم در این
خصوص اظهارنظر کنم چون کلیه دول خارجی از نظر من یکسان هستند و من
نوکر دولت نیستم که با هر دولتی خواست مخالفت کند من هم با آن مخالفت نمایم
و کوشش من اینست که روحانیت را دور از جنجالهای سیاسی نگاهدارم.
ابطحی از نزدیکان آیت اله بهبهانی میگفت کوشش طرفداران دولت از اینکه
آیت اله بروجردی را وادار نمایند که در جریان مبارزه تبلیغاتی بین شورویها و
ایران عکس العمل نشان دهد تاکنون بجائی نرسیده است.
بخش 2
اطلاعیه بساواک قم بفرستید که نسبت بمفاد آن بررسی و جواب بدهند.
21 /4 /38
7 /5 /38محترما بعرض رسید
توضیحات سند:
1 ـ ترساندن از خطر کمونیسم
یکی از تلاشهای وسیع رژیم
شاهنشاهی در میان جامعه
ترساندن مردم از خطرکمونیسم
و توجیه اقدامات خود بود.
این ترس که ریشه در برخی
حرکات گروههای کمونیست
ایرانی در سالهای دهه 1320
داشت و از اقدامات ضد
اسلامی و ضد انسانی آنان
سرچشمه می گرفت و با تبلیغات
جهانی در جریان جنگ سرد
علیه روسیه شوروی نیز
هماهنگ بود، یکی از اقدامات
اساسی رژیم برای سرکوب هر
نوع حرکتی انقلابی تلقی می شد
بطوری که از مسلمانان مبارز و
متدینین، با عنوان «مارکسیست
اسلامی» نام برده می شد.
امّا این ترفند برای فریب
حوزه های علمیه و علماء دین
آگاه کارساز نشد و آنچنانکه در
این سند مشاهده می شود «عموم
علماء و مدرسین مخالف
کمونیسم هستند ولی بدستگاه
حاکمه کشور هم اعتقادی
ندارند»
این استقلال فکری حوزه، و
آگاهی به ماهیت تبلیغات دستگاه
رژیم، در میان مردم تبلیغ شد و
ملّت بزرگ ایران اسلامی نیز،
حساب مبارزین متدین و
مسلمان را از مارکسیستها و
کمونیستها جدا کرده و با
همبستگی با یکدیگر، همزمان
علیه کمونیسم و رژیم
شاهنشاهی قیام کردند
دو جریانی که به مثابه
دولبه قیچی برای هدم احکام
نورانی اسلام بکارگرفته می شد.
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی، مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک صفحه 22