صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: تشکیل جلسه فرهنگیان سمنان

تاریخ سند: 13 آبان 1357

موضوع: تشکیل جلسه فرهنگیان سمنان

متن سند:

از: 14ﻫ تاریخ:13 /8 /1357
به: 324 شماره: 5637 /14ﻫ
موضوع: تشکیل جلسه فرهنگیان سمنان

از ساعت 930 روز 8 /8 /57 1 جلسه‌ای به عنوان انتخاب هیئت مدیره کانون معلمان سمنان با شرکت حدود 2000 نفر از فرهنگیان سمنان در تالار دبیرستان پهلوی تشکیل گردید. ابتدا آقای شاهورانی دادستان اداری آموزش و پرورش اظهار داشت ما روزنامه کیهان را به علت اینکه تظاهرات موافقین دولت روز 4 آبان را در روزنامه درج ولی تظاهرات 7000 نفری جامعه فرهنگیان را برای آگاهی مردم و دولت در روزنامه درج نکرده‌‌اند، تحریم‌ می‌کنیم. سپس آقای رضا شریفی اظهار داشت که دولت به عناوین مختلف سعی دارد مردم را از جامعه معلم بدبین نماید، ولی بایستی این واقعیت را بدانند که مردم همیشه حامی فرهنگیان هستند، زیرا معلمین افرادی زحمتکش و سازنده نسلهای فردای مملکت‌ می‌باشند و بعد از آن غلامحسین اکبریان ضمن توضیح علت تشکیل جامعه معلمین اضافه نموده که به زودی ما فرهنگیان در همین میان مدیر کل آموزش و پرورش را نیز خودمان انتخاب خواهیم کرد. ناطق بعدی عزیزاله نورانی بوده که مرتب به تهران می‌رود و با محمد درخشش تماس‌ می‌گیرد، اظهار داشت آقای درخشش2 به علت کسالت نتوانست در جلسه معلمان تهران شرکت نماید و سرانجام خواستهای معلمین به شرح:
1. لغو حکومت نظامی 2. آزادی کلیه زندانیان سیاسی. مجازات کسانی که به بیت‌المال تجاوز کرده‌‌‌‌اند و اینکه فرهنگیان خواسته مادی ندارند و خواسته‌شان معنوی است، توسط عزیزاله نورانی مطرح و سپس رأی‌گیری به عمل آمده که در نتیجه رضا شریفی با 457 رأی، عزیزاله نورانی با 322 رأی، حسین صادقی با 308 رأی و ابراهیم نورائی با 301 رأی، علی‌اکبر رضوانی و محمد هادی فامیلی با 252 رأی، غلامحسین اکبریان با 232 رأی، محمد خادمی و مسعود افشارجلیلی با 228 رأی و علی‌اکبر مجیدی با 191 رأی و یداله محمدخانی با 164 رأی انتخاب و قرار شد که در جلسه بعدی هیات مدیره تعیین گردند.
نظریه شنبه. جلسه فوق در ساعت 1400 خاتمه یافت.
نظریه یکشنبه. خبر و نظر شنبه صحت دارد. لایق
نظریه سه‌شنبه. نظریه یکشنبه مورد تایید است. توحید
نظریه 14ﻫ. نظریه سه‌شنبه تایید‌ می‌گردد.

توضیحات سند:

1. در روز 8 /8 /57 ‌دانش‌آموزان دبیرستان ابومسلم سنگسر نیز دست به تظاهرات زدند و خواست‌‌های خود را طی قطعنامه‌ای اعلام کردند و و همچنین در این روز، آموزگاران منطقه سیمین‌دشت و زرین دشت فیروزکوه در اعتصاب بودند؛ که درباره اعتصاب آنان نوشته شد: «می‌گویند آن‌ها از معلمین سمنان پیروی کرده و هر موقع در سمنان اعتصاب راشکستند، آنها نیز اعتصاب را شکسته و در سرکار خود حاضر خواهند شد.» پرونده 243212 . ج 4
2. محمد درخشش، فرزند یدالله در سال 1294 ﻫ ش در تهران متولد شد. تحصیلات خود را در دانشسراى عالى تهران، در رشته‌ی تاریخ و جغرافیا به اتمام رساند. مهم‌ترین شغل اجرایى درخشش پیش از وزارت، بازرسى عالى وزارتى و ریاست اداره‌ی اعزام محصل بود. محمّد درخشش، در دوره‌ی هجدهم، وکیل مجلس شورای ملی شد. در این دوره، با خواندن لایحه‌ی خلیل ملکى علیه قرارداد کنسرسیوم نفت ـ که امینى عاقد آن بود ـ یکى از طولانى‌ترین نطق‌هاى مجلس را در مخالفت با قرارداد، ایراد کرد که به علّت طولانى شدن نطق، نورالدّین امامى، معاون مجلس توانست نطق وى را با وعده یک کراوات «سولکا» خاتمه بخشد (کراوات سولکا، نوعى کراوات فرانسوى بود که استفاده از آن، نشان اشرافیت و تفاخر بود.)
محمّد درخشش ـ که قبل از آذر سال 1325، در «اتّحادیه معلّمان» وابسته به حزب توده فعّالیت مى‌کرد ـ دبیر معمولى بود و به علّت اظهار علاقه‌ی زیاد به حزب توده، به عنوان رئیس هیأت مدیره‌ی اتحادیه انتخاب شد و بعد از آذر 1325 و دستگیرى جمعى از اعضاى اتحادیه، وى، آن را به نیرویى مستقل و تحت اختیار خود تبدیل کرد. درخشش، باشگاه معلمان را تأسیس و با گردآوردن معلمان در یک تشکل، روزنامه‌ی «مهرگان» را به نام ارگان این گروه منتشر ساخت. محمّد درخشش، از دوستان نزدیک على امینى و سیّد جعفر بهبهانى بود و با به راه انداختن اعتصاب گسترده‌ی معلّمان کرمانشاه، زمینه‌ساز سقوط دولت جعفر شریف‌امامى و روى کار آمدن امینى شد. به پاس نقش‌هاى پشت پرده‌اش، امینى، او را به وزارت فرهنگ منصوب کرد. اما درخشش ـ که رئیس جامعه‌ی معلّمان بود ـ در طى دوران ریاستش، نه تنها اقدامى براى بهبود وضعیت معلّمان نکرد (البته به استثناى نتایج اعتصابات) بلکه از آن، به منزله‌ی ابزاری براى پیشبرد مقاصد سیاسى خود استفاده مى‌کرد. محمّد درخشش، از جمله افرادى بود که ارتباط مستحکمى با دستگاه سیاست خارجى آمریکا داشت و به صورت مشاور و عامل سیاست‌هاى آمریکا در ایران عمل می‌کرد. درخشش، در جریان انقلاب اسلامى، به صورت یکى از عوامل ایجاد انحراف و همچنین، راهنماى آمریکایى‌ها عمل مى‌کرد و تلاش وسیعى جهت زدودن گرایش‌هاى سیاسى ـ اسلامى به عمل آورد. وى به این اعتقاد که دولتى که بر مبناى قرآن بنا شده باشد، در حقیقت جز عقبگرد چیزى نیست و اصولاً تعلیم و تربیت درست را به مردم ایران نخواهد داد، به آمریکایى‌ها توصیه مى‌کرد که در جریان درگیرى انقلاب، باید درگیرى بین امام خمینى(ره) و ارتش ادامه یابد. وى حتّى به پل کانسلر، مشاور سیاسى سفارت آمریکا، پیشنهاد کرد که به منظور راهنمایى بیشتر، مذاکرات نزدیکى با افراد میانه‌رو مذهبى مانند بازرگان داشته باشند. افرادى مانند مقدم مراغه‌اى و درخشش، منابع اطلاعاتى خوبى براى سفارت بودند. هدف نهایى او (درخشش)، برقرارى جامعه‌اى دمکراتیک خالى از عقاید خشک مذهبى بود و در روشى تاکتیکى، عقیده داشت که هیچ راهى جز هماهنگى با نیروهاى امام خمینى نیست. بنابراین امیدوار بود که مى‌تواند در هر دولت مذهبى‌اى نفوذ کند. آمادگى وى جهت دنبال کردن خط میانه‌اى بود که بتواند کشور را از جهت‌گیری‌هاى افراطى نجات دهد. در آستانه‌ی پیروزی انقلاب اسلامی، درخشش به خارج از کشور گریخت و خبر مرگ وی در سال 1384 در آمریکا اعلام شد.
بخشی از اسناد وابستگی های محمد درخشش به بیگانگان در اسناد لانه‌ی جاسوسی مجلدات 6 و 27 آمده است.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک / استان سمنان - کتاب 4 صفحه 51
صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.