موضوع: وصول 1630 کاشف 100
تاریخ سند: 7 خرداد 1351
موضوع: وصول 1630 کاشف 100
متن سند:
از: کرمان تاریخ:7 /3 /1351به: کل سوم 312 و 311 شماره: 5135/ﻫ
موضوع: وصول 1630 کاشف 100
اعلامیه‌هایی تحت عنوان (این حق مسلم ستمدیدگان است که به نبرد برخیزند و خدا بر پیروزی آنها توانا است شاهان به سرزمینی که وارد شوند آن را به فساد کشیده‌اند) به امضاء مجاهدین خلق1 وسیله پست جهت بعضی افراد ارسال که به نحو مقتضی نسبت به جمع‌آوری آن اقدام گردیده نمونه اعلامیه‌ها وسیله پست تقدیم خواهد شد ـ آرشام
در ساعت 700 روز 8 /3 /51 به بخش 312 واصل گردید
در بولتن درج گردیده است آقای باقری در سوابق مربوطه ضبط و نگهداری کنید.
بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. سازمان مجاهدین خلق(منافقین) یکی از گروههای چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع‌زادگان بنیانگذاران این گروه بودند که از دوران دانشجوئی در فعالیت‌های نهضت آزادی شرکت داشتند.نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران، براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و بررسی انقلابها و شناخت نسبی از جامعه ایران و نیز تدوین برنامه‌های آموزشی برای ترویج عملیات مسلحانه، به تنظیم و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشن‌های دو هزاروپانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350، عملیات مسلحانه گسترده‌ای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند؛ لیکن واسطه تهیه اسلحه، به نام شاهمراد دلفانی که از عناصر ساواک بود، در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامه‌های عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانه‌های امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سال‌های 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند و در جریان این فعالیت‌ها عده‌ای از آنها دستگیر و یا کشته شدند. در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان، اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد. در این زمان بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند، فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون: گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریادخلق خاموش در تبریز و ... به فعالیت خود ادامه دادند. دستگیر و کشته شدن عده‌ای از اعضای سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولی در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد، نقش چشمگیری نداشتند. و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویی با انقلاب اسلامی پرداختند، در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند و به ترور شخصیت‌های انقلاب اسلامی و مردم مشغول شدند،که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتاً به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی و همدستی با صدام را گردن نهادند. منافقین هم‌اینک به جاسوسی برای امریکا، اسرائیل و کشورهای غربی علیه ملت ایران مشغول هستند و باوجود کارنامه ضدبشری و تروریستی‌شان مورد حمایت همه‌جانبه کشورهای مدعی دمکراسی می‌باشند.
ر.ک: ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تقی نجاری‌راد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ تروریسم ضد مردمی دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.